Επί ηγεσίας Μαρίν Λεπέν, η γαλλική ακροδεξιά βρέθηκε πιο κοντά στην εξουσία από ποτέ άλλοτε μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η καταδίκη της για υπεξαίρεση ευρωπαϊκών κονδυλίων και ο επακόλουθος αποκλεισμός της από τις προεδρικές εκλογές του 2027 αναμένεται να έχει επιπτώσεις εντός και... εκτός Γαλλίας.
Στη Μαρίν Λεπέν απαγορεύτηκε να θέσει υποψηφιότητα για αξίωμα για πέντε χρόνια με άμεση ισχύ, συνεπώς δεν θα συμμετάσχει στις εκλογές του 2027, οι οποίες θεωρούνταν ευρέως ως η καλύτερη ευκαιρία της να κερδίσει την προεδρία μετά από τρεις προηγούμενες προσπάθειες.
Η Μαρίν Λεπέν θα ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, ωστόσο η «ακαταλληλότητα» της υποψηφιότητάς της θα παραμείνει σε ισχύ. Η έφεση είναι απίθανο να εκδικαστεί πριν από το 2026, αφήνοντας την ακροδεξιά με μια παρατεταμένη περίοδο αβεβαιότητας. Η καταδίκη της και η στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι έχει ήδη υπονομεύσει την ηγεσία της στο κόμμα Εθνικός Συναγερμός (RN), εγείροντας ερωτήματα σχετικά με τη μελλοντική του κατεύθυνση.
Η απουσία της Λεπέν από την πολιτική σκηνή μπορεί να αποδυναμώσει τον Εθνικό Συναγερμό, το οποίο έχει διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην ευρωπαϊκή ακροδεξιά. Χωρίς την ηγεσία της, το κόμμα μπορεί να δυσκολευτεί να διατηρήσει την επιρροή του σε εθνικό επίπεδο και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατακερματισμό, καθώς άλλοι ηγέτες όπως η Τζόρτζια Μελόνι ή ο Βίκτορ Όρμπαν μπορεί να αντιληφθούν την καταδίκη της ως ευκαιρία για διεκδικήσουν την πρωτοκαθεδρία στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς.
Για την ώρα ωστόσο, οι ακροδεξιοί Ευρωπαίοι σύμμαχοί της, όπως ο Βίκτορ Ορμπάν και ο Ματέο Σαλβίνι, εκφράζουν την ισχυρή υποστήριξη προς τη Λεπέν, πλαισιώνοντας τη δικαστική ετυμηγορία ως «μια πολιτικά υποκινούμενη επίθεση κατά των εθνικιστικών κινημάτων».
Δεδομένου όμως της ανόδου της ακροδεξιάς σε κυβερνητικούς συνασπισμούς σε όλη την Ευρώπη -με αποτέλεσμα την αυξανόμενη νομιμοποίηση και επιρροής της, την υπονόμευση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και την αποδυνάμωση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης- η καταδίκη της Λεπέν μπορεί εξίσου να συσπειρώσει τους υποστηρικτές της.
Τα ακροδεξιά κόμματα εργαλειοποιούν ολοένα και περισσότερο την αντιευρωπαϊκή και αντιμεταναστευτική ρητορική, ενώ αντιτίθενται σε κάθε είδους πρωτοβουλία για την κλιματική αλλαγή και τις συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου. Η πεποίθηση της Λεπέν ενδέχεται να εντείνει την ευρωσκεπτικιστική ρητορική, πολώνοντας περαιτέρω την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το χρονικό της καταδίκης Λεπέν
Η επικεφαλής του Εθνικού Συναγερμού και οι 25 συγκατηγορούμενοί της κατηγορήθηκαν για υπεξαίρεση 4,6 εκατομμυρίων ευρώ από πόρους που είχαν διατεθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε διάστημα άνω των 10 ετών για τη χρηματοδότηση (και τον πλουτισμό) του κόμματος και του προσωπικού του.
Στο τέλος της δίμηνης δίκης, τον περασμένο τον Νοέμβριο, η Eισαγγελία του Παρισιού ζήτησε να καταδικαστεί η Μαρίν Λεπέν σε πενταετή φυλάκιση με αναστολή, τη στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι για πέντε χρόνια και την επιβολή οικονομικού προστίμου ύψους 300.000 ευρώ, όπως προβλέπει ο νόμος. Το σύστημα εικονικών θέσεων εργασίας που οδήγησε τη Λεπέν στο εδώλιο επισημάνθηκε για πρώτη φορά το 2015 και καλύπτει συμβάσεις κοινοβουλευτικών βοηθών μεταξύ 2004 και 2016.
Η σημερινή ετυμηγορία εξόργισε τη Λεπέν, η οποία με με βλοσυρό βλέμμα και μουρμουρίζοντας «απίστευτο», βγήκε βιαστικά από την αίθουσα πριν οι δικαστές ολοκληρώσουν την ανάγνωση της ποινής της. Εν τη απουσία της, η ποινή ορίστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης, εκ των οποίων τα δύο χωρίς αναστολή, πρόστιμο 100.000 ευρώ και πέντε χρόνια αποκλεισμού από την πολιτική.
Μια δημοσκόπηση για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές που δημοσιεύθηκε χθες, Κυριακή (30/2) έδινε στη Μαρίν Λεπέν 34-37% των ψήφων, πάνω από 10 μονάδες μπροστά από τον πλησιέστερο αντίπαλό της.
