Ο Ντομινίκ Πελικό καταδικάστηκε γιατί νάρκωνε και βίαζε την τότε σύζυγό του Ζιζέλ, επί σχεδόν δέκα χρόνια, από το 2011 έως το 2020, ενώ καλούσε και δεκάδες άλλους άνδρες στην κρεβατοκάμαρά τους για να τη βιάσουν επίσης, ενώ ήταν... αναίσθητη.
Ωστόσο, η αστυνομία λέει τώρα ότι τα εγκλήματά του είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα: Ο Πελικό, που βρίσκεται στη φυλακή για 20 χρόνια, μετά την καταδίκη του για την υπόθεση αυτή, παραδέχθηκε μία ακόμη απόπειρα βιασμού - ενώ η αστυνομία ερευνά τουλάχιστον μία υπόθεση βιασμού μετά φόνου, ακόμη.

H αστυνομία και οι εισαγγελείς υποψιάζονται ότι η σύζυγός του δεν ήταν το πρώτο του θύμα. «Η Ζιζέλ Πελικό φοβάται ότι η ίδια είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου», είπε σε συνέντευξή του ένας από τους δικηγόρους της Πελικό, ο Αντουάν Καμύ.
Ενώ ο Πελικό βρισκόταν στη φυλακή εν αναμονή της δίκης του, η αστυνομία τον συνέδεσε μέσω DNA με την απόπειρα βιασμού μιας 19χρονης γυναίκας στην περιοχή του Παρισιού το 1999. Μετά από ώρες ανάκρισης, o Ντομινίκ παραδέχτηκε ότι την είχε ναρκώσει, λέγοντας στην αστυνομία: «Είμαι εγώ».
Ερευνάται επίσης για τον βιασμό και τη δολοφονία μιας 23χρονης γυναίκας το 1991. Ο Πελικό αρνείται οποιαδήποτε ανάμειξη στη δολοφονία. Ωστόσο, οι εισαγγελείς του απήγγειλαν κατηγορίες το 2022 και για τα δύο εγκλήματα, τα οποία είναι τόσο παρόμοια που εξετάζονται ως μία υπόθεση.
Και τα δύο θύματα ήταν νεαρές κτηματομεσίτριες στην περιοχή του Παρισιού. Και οι δύο δέχθηκαν βίαια επίθεση με λεπίδα, δέθηκαν, ναρκώθηκαν με αιθέρα και ήταν γυμνές στο κάτω μέρος του σώματός τους. Και στις δύο σκηνές του εγκλήματος, τα παπούτσια του θύματος βρέθηκαν τακτοποιημένα και τοποθετημένα στο δωμάτιο.
Σήμερα ο Ντομινίκ Πελικό, 72 ετών, είναι φυλακισμένος στη νότια Γαλλία, όχι μακριά από το χωριό όπου είχε συνταξιοδοτηθεί ο ίδιος και η Ζιζέλ και όπου λάμβαναν χώρα τα εγκλήματά του.
Αλλά το 1991, ο Πελικό εργαζόταν ως κτηματομεσίτης στο Παρίσι και μέχρι το 1999 είχε πιάσει δουλειά ως πωλητής για συναγερμούς πυρκαγιάς και τηλεφωνικά συστήματα.
Ο βιασμός και η δολοφονία της Σοφί Ναρμ
Η γυναίκα που δολοφονήθηκε, η Σοφί Ναρμ, εργαζόταν για ένα μήνα στην πρώτη της δουλειά ως κτηματομεσίτρια όταν έπεσε θύμα αγνώστου. Το βράδυ της 4ης Δεκεμβρίου 1991, ο εργοδότης της ανακάλυψε το άψυχο, μερικώς ξεντυμένο σώμα της σε ένα διαμέρισμα στον τελευταίο όροφο, το οποίο είχε δείξει σε έναν πελάτη νωρίτερα εκείνο το πρωί, στο 19ο διαμέρισμα του Παρισιού. Η αστυνομία υποπτεύεται ότι ο πελάτης ήταν ο Ντομινίκ Πελικό, χρησιμοποιώντας ψεύτικο όνομα.
Εντόπισαν έντονη μυρωδιά αιθέρα στον τόπο του εγκλήματος και κατά τη διάρκεια της αυτοψίας. Το θύμα είχε ξυλοκοπηθεί, ναρκωθεί, μαχαιρωθεί, στραγγαλιστεί με τη ζώνη της και βιάστηκε, σύμφωνα με έγγραφα έρευνας που διαβάστηκαν στο δικαστήριο κατά τη διάρκεια της δίκης του πέρυσι.
Αν και στον τόπο του εγκλήματος υπήρχαν ίχνη βίας, με το περιεχόμενο της τσάντας της Ναρμ διάσπαρτο σε όλο το δωμάτιο, τα ψηλοτάκουνα παπούτσια της βρέθηκαν προσεκτικά τοποθετημένα δίπλα στο πτώμα.
Η απόπειρα βιασμού κατά 19χρονος που παραδέχθηκε ο Πελικό
Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1999, μία 19χρονη κτηματομεσίτρια συνάντησε έναν υποψήφιο πελάτη στον τελευταίο όροφο μιας πολυκατοικίας στην περιοχή του Παρισιού για κάτι που υποτίθεται ότι ήταν μια επίσκεψη ρουτίνας. Ο πελάτης, τον οποίο οι αρχές υποπτεύονται και πάλι ότι ήταν ο Πελικό χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, της ζήτησε να κάνει κάποιες μετρήσεις στο διαμέρισμα.
Καθώς γύρισε την πλάτη της, την πέταξε στο έδαφος και την κράτησε εκεί, την πίεσε στην κοιλιά της, της έδεσε τους καρπούς με ένα σχοινί και της πίεσε ένα ύφασμα καλυμμένο με αιθέρα στη μύτη της, σύμφωνα με τον δικηγόρο του θύματος, το όνομα του οποίου δεν έγινε γνωστό. Προσπάθησε να κρατήσει την αναπνοή της καθώς εκείνος τη νάρκωνε.
Της έβγαλε τα ψηλοτάκουνα παπούτσια, τοποθετώντας τα προσεκτικά στο πλάι. Θυμήθηκε ότι ένιωθε ένα κόφτη κουτιού στο δέρμα της καθώς ο επιτιθέμενος της έσφιγγε το λαιμό με το χέρι του.
«Ήμουν ακόμα νωθρή από το προϊόν που με έκανε να εισπνεύσω», είπε η γυναίκα στους ανακριτές σύμφωνα με έγγραφα της υπόθεσης που διαβάστηκαν στο δικαστήριο. «Δεν μπορούσα να γυρίσω, θυμάμαι ότι ένιωθα φυλακισμένη στο ίδιο μου το σώμα. Δεν ήθελα να δει ότι ήμουν ξύπνια. Ένιωσα ότι δεν μπορούσα να κουνηθώ».
Όμως τα αποτελέσματα του ναρκωτικού σύντομα εξαφανίστηκαν και το θύμα πάλεψε με τον επιτιθέμενο και στη συνέχεια κατάφερε να κρυφτεί σε μια αποθήκη για ώρες, κλειδώνοντάς την από μέσα. Ο δράστης τελικά έφυγε.
Η αστυνομία συγκέντρωσε ίχνη από το αίμα του στα παπούτσια της και στο δάπεδο με μοκέτα. Αλλά για χρόνια, δεν έκαναν καμία πρόοδο. Το 2011, η υπόθεση αποσύρθηκε. Άνοιξε ξανά μόνο όταν συνδέθηκε με την υπόθεση δολοφονίας Ναρμ.