Η Ύδρα ανέκαθεν αποτελούσε έναν ιδανικό προορισμό για όσους αναζητούσαν την έμπνευση, τη δημιουργία, τη χαλάρωση, αλλά και τη... γραφικότητα.
Το νησί του Αργοσαρωνικού έχει καταφέρει εδώ και πολλές δεκαετίες να συγκεντρώνει πλήθος καλλιτεχνών, διανοούμενων και προσωπικοτήτων των Τεχνών και των Γραμμάτων που το επισκέπτονταν για να δημιουργήσουν.
Για πολλά χρόνια αποτελούσε αστείρευτη πηγή έμπνευσης για πολλούς ακόμη εικαστικούς, μουσικούς και συγγραφείς. Ο Γιώργος Σεφέρης, ο Χένρυ Μίλλερ και ο Λέοναρντ Κοέν ήταν μόνο μερικές από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες που συνέθεσαν εκεί κάποια από τα πιο αξιόλογα έργα τους, δημιουργώντας μία ονειρική εικόνα για το νησί και δίνοντας το έναυσμα στο ευρύ κοινό να το επισκεφτεί και να γνωρίσει τα «μυστικά» του.
Τα επιβλητικά αρχοντικά
Η Πόλη της Ύδρας είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στο μέσον περίπου της βόρειας ακτής του νησιού, στο μυχό ενός κλειστού όρμου που περιβάλλεται από γυμνά και βραχώδη βουνά.
Ο επισκέπτης, που έρχεται για πρώτη φορά στο νησί, εντυπωσιάζεται από τη θέα των ψηλών και επιβλητικών αρχοντικών που δεσπόζουν στο λιμάνι του.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα του νησιού είναι ότι δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα. Οι μετακινήσεις γίνονται μόνο με γαϊδουράκια ή με τα πόδια, γεγονός που προσδίδει στο νησί μια εικόνα ακόμα πιο γραφική.
Μπορείτε να περιπλανηθείτε στα στενά και πλακόστρωτα σοκάκια και να θαυμάσετε την ιδιαίτερη, τοπική αρχιτεκτονική των αρχοντικών της Ύδρας, καθώς και να ανηφορίσετε στα γραφικά δρομάκια και να βρεθείτε στην παλαιότερη συνοικία της Πόλης, στο μεσαιωνικό οχυρό οικισμό της Κιάφας και από εκεί να απολαύσετε τη μαγευτική θέα.
Το νησί των καλλιτεχνών
Η Ύδρα από τη δεκαετία του 1950, συγκέντρωνε κατά καιρούς πολλές προσωπικότητες της Τέχνης και των Γραμμάτων, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό.
Η πολιτιστική ζωή της Ύδρας χρωστά πάρα πολλά στον Υδραίο ζωγράφο Γκίκα, ενώ υδραίικης καταγωγής είναι και ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης. Με το νησί έχουν συνδέσει το όνομα τους και οι ζωγράφοι: Π. Τέτσης, Κ. Βυζάντιος. Ακόμη οι Πικιώνης, Σεφέρης, Ελύτης, Εγγονόπουλος, Πετσάλης, ο Χένρυ Μίλλερ και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες και άνθρωποι του πνεύματος. Όλοι συνδέθηκαν σε τέτοιο βαθμό με το νησί, αναγνωρίζοντας την Ύδρα ως τον ιδεώδη τόπο έμπνευσης και δημιουργίας.
Το 1936 ιδρύθηκε το παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών στην Ύδρα, το οποίο στεγάστηκε στο αρχοντικό του Ναυάρχου Τομπάζη και όπου φιλοξενήθηκαν πολλές προσωπικότητες της Τέχνης και των Γραμμάτων.
Σε παλαιότερο αφιέρωμά της, η Guardian αναφέρει πως το νησί μπορεί να απέχει πολύ από την εικόνα της πρωτόγνωρης απλότητας που αρχικά προσέλκυσε το διάσημο μποέμ πλήρωμα συγγραφέων, ζωγράφων και ποιητών, ωστόσο εξακολουθεί να προσφέρει ένα καταφύγιο και ένα μέρος ανάπαυσης για όσους αναζητούν παρηγοριά στην τέχνη.
Για κάποιους το νησί μπορεί να είναι ένα μέρος απόδρασης, άλλους μπορεί να τους μαγεύει το άγονο έδαφος και το απόκοσμο φως του, ωστόσο ακόμη και τώρα, με τα concept stores, τα μοντέρνα εστιατόρια και τα boutique ξενοδοχεία, η Ύδρα θεωρείται η Μέκκα των καλλιτεχνών.
Η Ύδρα που αγάπησε ο Λέοναρντ Κοέν
Το 1960, ο Λέοναρντ Κοέν, ο μεγάλος Καναδός δημιουργός, επισκέφτηκε στην Ύδρα, το υπέροχο ελληνικό γραφικό νησί το οποίο έμελλε να σηματοδοτήσει έναν μεγάλο έρωτα, έναν έρωτα που θα αποτυπωθεί στις παρτιτούρες και θα του χαρίσει μουσικές επιτυχίες που θα χαραχθούν αιώνια.
Ο λόγος για τον κεραυνοβόλο έρωτα του Λέοναρντ Κοέν με τη Μαριάν, τη Νορβηγίδα μούσα του, η οποία ήταν μανεκέν. Όταν γνωρίστηκαν, η Μαριάν Ιλέν ήταν παντρεμένη με τον μυθιστοριογράφο Άξελ Τζένσεν με τον οποίο μάλιστα είχε αποκτήσει ένα παιδί.
Το ειδύλλιό τους ήταν έντονο και ο έρωτάς τους έγινε αγάπη, παντοτινή, η οποία εκφράστηκε μέσα από την ταινία «Το Παιδί και το Δελφίνι», αλλά και από τον Κοέν, μέσα από τα τραγούδια του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το «Bird on a Wire» αλλά και το «So Long, Marianne».
Ο Λέοναρντ Κοέν έζησε για πολλά χρόνια στην Ύδρα και εκεί έγραψε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του. Τη μεγάλη του αγάπη για την αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού ο Λέοναρντ Κοέν την πέρασε και στον γιο του, Adam. Μάλιστα, το σπίτι που αγόρασε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ανήκει πλέον σε εκείνον και περνά σε αυτό πολλά από τα καλοκαίρια του.
Στην Ύδρα έγραψε την ποιητική συλλογή «Flowers For Hitler» και τις νουβέλες «Τhe Favourite Game» και «Beautiful Losers».
«Όταν έχεις ζήσει στην Ύδρα, δεν μπορείς να ζήσεις πουθενά αλλού, ούτε καν στην Ύδρα» έλεγε.
Ο Κοέν βρήκε το καταφύγιό του εκείνη την εποχή στην Υδρα αφού το νησί προσέλκυε χίπηδες, διανοούμενους και ανθρώπους της ποίησης και της κουλτούρας. Μεταξύ άλλων, στην Ύδρα παραθέριζαν κάποια χρόνια αργότερα και ο Τζον Λένον με τη Γιόκο Ονο. Ο Κοέν είχε εγκαταλείψει τη νομική σχολή και το Λονδίνο για να αφοσιωθεί στην ποίηση, σε έναν υπαρκτό και ανύπαρκτο «παράδεισο» που έμελλε να τον σμίξει με τη μεγαλύτερή του αγάπη.
Η Μαριάν έφυγε από τη ζωή τον Ιούλιο του 2016 σε ηλικία 81 ετών. Λίγο πριν, ο Κοέν της είχε γράψει ένα γράμμα, γνωρίζοντας πως η παλιά αγαπημένη του ήταν κοντά στο τέλος. Το γράμμα διαβάστηκε στην κηδεία της: «Νομίζω ότι σύντομα θα σε ακολουθήσω», της έγραψε: «Να ξέρεις ότι είμαι τόσο κοντά πίσω σου, που αν απλώσεις το χέρι σου, θα αγγίξεις το δικό μου…».
Ο Κοέν την ακολούθησε λίγους μήνες αργότερα στις 7 Νοεμβρίου του 2016.
