Μία νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας, «JACC» παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας και έδειξε τις επιπτώσεις που έχει στη λειτουργία της καρδιάς, η καθιστική ζωή...
Για τη διεξαγωγή της μελέτης, οι επιστήμονες επεξεργάστηκαν δεδομένα που έλαβαν από τη βρετανική τράπεζα δεδομένων υγείας UK Biobank. Επρόκειτο για σχεδόν 90.000 άνδρες και γυναίκες, με μέσο όρο ηλικίας τα 62 έτη. Οι συμμετέχοντες φόρεσαν ένα επιταχυνσιόμετρο στον καρπό του χεριού τους το οποίο θα κατέγραφε τις κινήσεις τους για επτά ημέρες. Ο μέσος χρόνος καθιστικής συμπεριφοράς, σύμφωνα με όσα έγραψαν οι συντάκτες της μελέτης, ήταν 9,4 ώρες την ημέρα.
Ύστερα από μια μέση παρακολούθηση οκτώ ετών, οι μελετητές διαπίστωσαν ότι περισσότερες από 10,6 ώρες καθιστικής συμπεριφοράς την ημέρα συνδέθηκαν σημαντικά με μελλοντική καρδιακή ανεπάρκεια και καρδιαγγειακό θάνατο.
Στον αντίποδα, ο κίνδυνος κολπικής μαρμαρυγής και εμφράγματος του μυοκαρδίου αυξήθηκε σταθερά με την πάροδο του χρόνου χωρίς σημαντικές μεταβολές.
Όσο για εκείνους που πληρούσαν τα συνιστώμενα επίπεδα άσκησης των 150 λεπτών μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, η επίδραση της καθιστικής συμπεριφοράς στους κινδύνους κολπικής μαρμαρυγής και εμφράγματος του μυοκαρδίου εμφανίστηκε μειωμένη. Και σε αυτούς εντοπίστηκε ότι οι επιδράσεις στον υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και θνησιμότητας παρέμειναν εμφανείς.
Από την έρευνα προκύπτει η σύσταση των επιστημόνων, όσον αφορά την αντικατάσταση μόλις 30 λεπτών υπερβολικού χρόνου καθιστικής ζωής κάθε μέρα με οποιοδήποτε είδος σωματικής δραστηριότητας. Αν συμβεί αυτό, τότε οι κίνδυνοι για την υγεία της καρδιάς μειώνονται.
Συγχρόνως, η έρευνα τόνισε ότι η προσθήκη μέτριας έως έντονης δραστηριότητας μείωσε τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας κατά 15% και καρδειαγγειακής θνησιμότητας κατά 10%, ενώ ακόμα και η ελαφριά δραστηριότητα έκανε τη διαφορά, μειώνοντας τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας κατά 6% και θνησιμότητας κατά 9%.
Εκτός από τα αποτελέσματα, στην έρευνα επισημαίνονται και ορισμένες παράμετροι, όπως το ότι τα επιταχυνσιόμετρα που φοριούνται στον καρπό είναι ατελή στην ανίχνευση της στάσης του σώματος και ως εκ τούτου μπορεί να κατατάξουν λανθασμένα τον χρόνο ορθοστασίας ως χρόνο καθιστικής ζωής.