Για ένα μπλόκο σε αντιπλημμυρικό έργο στην Αττική λόγω ενός είδους ψαριού για το οποίο περιβαλλοντικές οργανώσεις λένε ότι κινδυνεύει, το αττικόψαρο... κλήθηκε να απαντήσει ο υφυπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Νίκος Ταχιάος.
Δεν είναι από τα πιο γνωστά αλιεύματα, ωστόσο το αττικόψαρο, το μικρό ψαράκι που ζει στη λίμνη του Μαραθώνα και στα μικρά ποτάμια της ανατολικής Αττικής βρίσκεται στο επίκεντρο των αντιπλημμυρικών έργων. Το όνομα του είναι αττικόψαρο και έχει βρεθεί στο επίκεντρο της διαμάχης ανάμεσα σε περιβαλλοντικές οργανώσεις, το υπουργείο Υποδομών, εργολάβους και Ευρωπαϊκού φορείς.
Μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ πρόκειται για το αντιπλημμυρικό έργο στην περιοχή του Ερασίνου που αποχετεύει τα Μεσόγεια, ένα έργο σημαντικό ειδικά μετά την κατασκευή του αεροδρομίου: «Στον Ερασίνο έχει σταματήσει η παρέμβαση γιατί έχει παγώσει η χορήγηση του δανείου από την ευρωπαϊκή τράπεζα Εενδύσεων επειδή υπάρχουν καταγγελίες ότι κινδυνεύει το αττικόψαρο, επειδή χρειάζεται μια ειδική μελέτη. Έχει γίνει καταγγελία από περιβαλλοντικές οργανώσεις και στην Ευρωπαϊκή Ένωση» είπε ο κ. Ταχιάος.
Σύμφωνα με τον ίδιο «έχει γίνει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που αντιμετωπίζει όλα τα θέματα».
«Υπάρχει ένας έντονος περιβαλλοντικός ακτιβισμός που τελικά εμποδίζει τα έργα. Οι παρεμβάσεις που γίνονται θα αλλοιώσουν σε έναν βαθμό αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως φυσικό τοπίο αλλά γίνεται επ' ωφελία των πολιτών» πρόσθεσε ο κ. Ταχιάος.
Αν και κατά τον ίδιο δεν προκαλείται κίνδυνος από το μπλοκάρισμα του έργου, «όταν έχεις εργολάβο και έχεις καθυστερήσεις δημιουργούνται απαιτήσεις που πρέπει να ικανοποιηθούν».
Τι γνωρίζουμε για το αττικόψαρο
Είναι μικρό ψάρι, μήκους 3-7 εκ. Η πλευρική γραμμή έχει περίπου 40 λέπια, που εκτείνονται από τη γωνία της σχισμής της ουροδόχου κύστης έως τη βάση της ουράς. Το ραχιαίο πτερύγιο έχει 3 απλές και 7-8 διακλαδιζόμενες ακτίνες. Η ουρά είναι διχαλωτή. Το χρώμα του σώματος είναι γκριζοκαφέ, χλωμό στην κοιλιακή πλευρά με μια στενή, διαμήκη μαύρη ταινία στα πλευρά. Οι ψαράδες το γνωρίζουν και με μια άλλη ονομασία, ως ντάσκα Μαραθώνα, σύμφωνα με τον Παναγιώτη Οικονομίδη. Το αττικόψαρο συναντάται στον Σπερχειό, στον βοιωτικό Κηφισό και στα ρέματα της πεδιάδας του Μαραθώνα. Παλαιότερα εντοπιζόταν και στον αθηναϊκό Κηφισό, αλλά εξαφανίστηκε κατά τη δεκαετία του 1970. Ανακαλύφθηκε εκ νέου στον ποταμό το 2013. Το αττικόψαρο απαιτεί περιοχές με αργή ροή ή και στάσιμα νερά. Συνήθη ενδιαιτήματά του είναι οι πηγές, οι βάλτοι και τα ποτάμια. Έχει προσδόκιμο ζωής δύο ετών, ενώ τρέφεται με μεγάλη ποικιλία υδρόβιων ασπόνδυλων, φυκιών και υπολειμμάτων.
Ο πληθυσμός στην περιοχή του Μαραθώνα έχει πληγεί σοβαρά από την αποστράγγιση υδάτων για την κάλυψη γεωργικών αναγκών, ενώ απειλείται επίσης από την ξηρασία, τη ρύπανση και την υπάρξη ειδών που είναι ξένα για τις περιοχές που απαντάται παραδοσιακά το αττικόψαρο, όπως η πέστροφα (Oncorhynchus mykiss) και το κουνουπόψαρο (Gambusia holbrooki).
Το αττικόψαρο είναι απειλούμενο είδος, αλλά η Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης το ταξινομεί ως σχεδόν απειλούμενο.
Στα γλυκά νερά της Αττικής γίνεται εδώ και χρόνια μια μάχη επιβίωσης ανάμεσα σε δύο ψάρια, με νικητή, όπως όλα δείχνουν, τον εξωτικό κουνουποφάγο, που ήρθε τη δεκαετία του 1920 από τις νότιες ΗΠΑ για να σώσει τη χώρα από την ελονοσία και τις επιθέσεις των κουνουπιών, αλλά μαζί με αυτά απείλησε και το αττικόψαρο, ένα εξαιρετικό μικρό ψαράκι που πρωτοαπαντήθηκε στη λίμνη του Μαραθώνα.
