Είναι από τις σπάνιες φορές που στην πολιτική η ιστορία επαναλαμβάνεται σχεδόν με τους ίδιους πρωταγωνιστές και το ερώτημα είναι αν θα προκαλέσει και τα... ίδια αποτελέσματα.
Τον Απρίλιο του 92, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τότε πρωθυπουργός διέγραψε τον τότε υπουργό εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά για το θέμα των Σκοπίων. Χθες 16 Νοεμβρίου 2024 ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρωθυπουργός γιος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη διέγραψε τον Αντώνη Σαμαρά για δεύτερη φορά από τη Νέα Δημοκρατία για τη σφοδρή κριτική του στο χειρισμό των ελληνοτουρκικών και για την αποδοχή από την πλευρά του κύριου Σαμαρά ότι ο υπουργός εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης μπορεί να είναι μειοδότης.
Η διαγραφή του 92 είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τις πρόωρες εκλογές και τον εκλογικό θρίαμβο του ΠΑΣΟΚ που επέστρεψε στην κυβέρνηση με ποσοστό 46,8%.
Ενδιαμέσως είχε υπάρξει η διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη από τον τότε πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαρά τον Μάιο του 2010 επειδή η πρώην υπουργός εξωτερικών ψήφισε το πρώτο μνημόνιο.
Ή για δεύτερη φορά διαγραφή του πρωθυπουργού ανοίγει τον ασκό του Αιόλου στη Νέα Δημοκρατία με συνέπειες που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αυτή τη στιγμή.
Οι συνεχείς κατηγορίες του κ. Σαμαρά ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετέτρεψε τη Νέα Δημοκρατία σε ποτάμι και η χθεσινή του αντίδραση στην διαγραφή του με τη φράση “ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποκομμένος από τη βάση οδηγεί ένα κόμμα που λίγο ποια μοιάζει με τη Νέα Δημοκρατία” δείχνουν ότι ο Αντώνης Σαμαράς το επόμενο διάστημα θα κινηθεί στα δεξιά της νέας Δημοκρατίας. Άλλωστε είναι άξιο προσοχής πως τόσο η Αφροδίτη Λατινοπούλου όσο και ο πρόεδρος της Νίκης αντέδρασαν έντονα στη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά κατηγορώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη και εξυμνώντας τον πρώην πρωθυπουργό.
Το ερώτημα που κυριαρχεί
Από χθες το βράδυ ένα ερώτημα κυριαρχεί σε πολλά κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί ο Αντώνης Σαμαράς προκάλεσε τη διαγραφή του τραβώντας τόσο το σκοινί στην κόντρα του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Γιώργο Γεραπετρίτη;
Θα κάνει ξανά κόμμα όπως έκανε και το 1992 την Πολιτική Άνοιξη ή θα λειτουργήσει ως ενοποιητικός παράγοντας κομμάτων ή και ενός κρίσιμου ποσοστού της τάξεως του 20% όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, που βρίσκεται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας;
Την απάντηση αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να την δώσει ακόμη κάνεις το σίγουρο όμως είναι ότι ο κ. Σαμαράς δεν προκάλεσε στην πραγματικότητα την διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία για να καθίσει απλώς στο σπίτι του.
Με δεδομένα αυτά και μόνο τα ερωτήματα είναι προφανές ότι η Νέα Δημοκρατία εισέρχεται σε ένα δύσκολο πολιτικό πεδίο καθώς η διαγραφή Σαμαρά είναι βέβαιο ότι το επόμενο διάστημα θα της στοιχίσει στις δημοσκοπήσεις. Το πρόβλημα που είχε στα δεξιά της και η διαρροή ψηφοφόρων που διαφωνούσαν με τα κεντρώα ανοίγματα του πρωθυπουργού ενδεχομένως τώρα να ενταθεί καθώς ο κ. Σαμαράς θα μπορεί απελευθερωμένος ποια να επιτίθεται συνεχώς στον πρωθυπουργό και να επισημαίνει συνεχώς την αλλοίωση του ιδεολογικού χαρακτήρα της Νέας Δημοκρατίας. Κατ’ αυτή την έννοια θα βραχυκυκλωθεί και η όποια προσπάθεια ξεκίνησε να γίνεται από δεξιά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας αλλά και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό με την αποκηρύξει της woke ατζέντας, να απευθυνθούν εκ νέου σε παραδοσιακούς ψηφοφόρους τους και να του ζητήσουν να επιστρέψουν στη βάση.
Ένα ακόμη ερώτημα που κυριαρχεί σε κυβερνητικά στελέχη είναι εάν άλλοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ακολουθήσουν τον Αντώνη Σαμαρά στην έξοδο του από το κόμμα. Η άμεση απάντηση που δίνεται είναι όχι ωστόσο είναι γνωστό ότι στην κοινοβουλευτική ομάδα υπάρχουν ορισμένοι βουλευτές που είναι ορκισμένοι πολιτικοί φίλοι του κ. Σαμαρά. Με δεδομένο ότι το κυβερνών κόμμα πια διαθέτει 155 βουλευτές είναι προφανές ότι τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται επικίνδυνα για την κυβερνητική πλειοψηφία εφόσον ο κ. Σαμαράς αποφασίσει να τραβήξει το σκοινί στα άκρα ακόμα πιο πολύ.
Μία ακόμη συνέπεια της διαγραφή Σαμαρά είναι η πλειοψηφία που θα διαμορφωθεί για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας. Μια υποψηφιότητα από την πλευρά του πρωθυπουργού που ενδεχομένως δεν θα είναι αρεστή στον κύριο Σαμαρά μπορεί να οδηγήσει βουλευτές του κόμματος που ταυτίζονται πολιτικά μαζί του να καταψηφίσουν την επιλογή Μητσοτάκη επικαλούμενοι το γεγονός ότι και ο πρωθυπουργός δεν ψήφισε τον Προκόπη Παυλόπουλο για πρόεδρο Δημοκρατίας.
Ακόμη ενδιαφέρον έχει και το αν το επόμενο διάστημα βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας με αφορμή τα όσα είπε ο Αντώνης Σαμαράς στη συνέντευξή του στο βήμα μιλήσουν κι εκείνη για την ανάγκη υποψηφιότητας του Κώστα Καραμανλή για την προεδρία της Δημοκρατίας.
Πού θα κριθεί η σταθερότητα της κυβερνητικής πλειοψηφίας
Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς ότι μετά τη διαγραφή Σαμαρά η εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας αποκτά άλλες διαστάσεις και εκεί θα κριθεί και η σταθερότητα της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Πριν την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας όμως υπάρχει και ο προϋπολογισμός που πάντα από τις κυβερνήσεις λογίζεται ως ψήφος εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση.
Ποια στάση θα κρατήσει ο Αντώνης Σαμαράς στην σχετική ψηφοφορία θα υπερψηφίσει θα καταψηφίσει ή θα απέχει;
Και τι θα κάνουν βουλευτές που πρόσκεινται πολιτικά σε αυτόν θα πειθαρχήσουν στην κομματική γραμμή ή θα βρουν μια ευκαιρία για έξοδο από το κόμμα προκειμένου να ακολουθήσουν τον κύριο Σαμαρά;
Στο τέλος όλων αυτών των ερωτημάτων και των σεναρίων η εικόνα που προκύπτει είναι αυτή της πιθανότητας των πρόωρων εκλογών λόγω απώλειας της δεδηλωμένης .
Η Νέα Δημοκρατία από αύριο θα έχει 155 βουλευτές. Υπό άλλες προϋποθέσεις ο αριθμός αυτός δίνει μια σχετικά ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά και αυτό που αναρωτιούνται όλοι στη Νέα Δημοκρατία είναι εάν εκτός από την διαγραφή Σαμαρά η ιστορία θα επαναληφθεί και με μία ακόμα πτώση κυβέρνησης Μητσοτάκη.