Η αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου μεταξύ νέων ανθρώπων μέχρι την ηλικία των 40 ετών, ανησυχεί τους... επιστήμονες.
Η αύξηση των κρουσμάτων αφορά ιδίως στον καρκίνο του μαστού και του παχέος εντέρου, αλλά περιλαμβάνει και άλλες μορφές καρκίνων σε άτομα ηλικίας 20, 30 και 40 ετών.
Τα τελευταία 10 χρόνια, τα ποσοστά καρκίνου του παχέος εντέρου μεταξύ των ηλικιών 25 έως 49 ετών έχουν αυξηθεί σε 24 διαφορετικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων του Ηνωμένου Βασιλείου, των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Αυστραλίας, του Καναδά, της Νορβηγίας και της Αργεντινής. Τα πρώτα ευρήματα της έρευνας, που παρουσιάστηκαν από μια διεθνή ομάδα στο συνέδριο της Ένωσης για τον Διεθνή Έλεγχο του Καρκίνου (UICC) στη Γενεύη τον Σεπτέμβριο του 2024, ήταν τόσο εντυπωσιακά όσο και ανησυχητικά.
Οι ερευνητές, από την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία (ACS) και τη Διεθνή Υπηρεσία Έρευνας για τον Καρκίνο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), εξέτασαν δεδομένα από 50 χώρες για να κατανοήσουν την τάση. Σε 14 από αυτές τις χώρες, η αυξητική τάση παρατηρήθηκε μόνο στους νεότερους ενήλικες, με τα ποσοστά των ηλικιωμένων να παραμένουν σταθερά. Τα αποτελέσματα είναι τα πιο πρόσφατα σε μια σειρά από μελέτες που περιγράφουν μια παρόμοια αύξηση μιας σειράς διαφορετικών καρκίνων στους νέους.
Ο καρκίνος του μαστού είναι μια μορφή καρκίνου όπου η τάση είναι εμφανής. Μια νέα έκθεση από το ACS διαπίστωσε ότι ενώ οι θάνατοι από καρκίνο του μαστού στις γυναίκες μειώθηκαν κατά περίπου 10% την τελευταία δεκαετία, τα ποσοστά εμφάνισης αυξάνονται κατά 1% ετησίως συνολικά – και 1,4% ετησίως για τις γυναίκες κάτω των 50 ετών.
Με βάση επιδημιολογικές έρευνες, φαίνεται ότι αυτή η τάση ξεκίνησε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1990. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι η παγκόσμια επίπτωση του πρώιμου καρκίνου είχε αυξηθεί κατά 79% μεταξύ 1990 και 2019, με τον αριθμό των θανάτων που σχετίζονται με τον καρκίνο σε νεότερους να αυξάνεται κατά 29%. Μια άλλη έκθεση στο The Lancet Public Health περιέγραψε πώς τα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου στις ΗΠΑ αυξάνονται σταθερά μεταξύ των γενεών σε 17 διαφορετικούς καρκίνους, ιδιαίτερα στους Generation Xers και Millennials.
Κρίσιμη η έγκαιρη διάγνωση
Το θέμα των καρκίνων πρώιμης έναρξης έχει γίνει τόσο ανησυχητικό που μεγάλοι οργανισμοί όπως το UICC επιθυμούν να ευαισθητοποιήσουν τους γενικούς γιατρούς για την τάση να διασφαλίσουν ότι τα προειδοποιητικά σημάδια εντοπίζονται στους νεότερους ασθενείς.
«Ένας γιατρός που ακούει κάποιον άνω των 60 ετών που μιλάει για δυσκολία στο κόπρανα, αισθάνεται κούραση και πρήξιμο, θα πάρει αυτά τα συμπτώματα πολύ πιο σοβαρά από έναν νεαρό στα 30 του που είναι δραστήριος και δεν ταιριάζει στο τυπικό προφίλ ενός ατόμου με καρκίνο», λέει η Sonali Johnson, επικεφαλής του τμήματος υπεράσπισης στο UICC. «Μπορεί να το αποδώσουν στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ή στο εργασιακό στρες, επομένως υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα των ανθρώπων απορρίπτονται αντί να παραπέμπονται για εξέταση αίματος ή κολονοσκόπηση».
Οι ειδικοί στον καρκίνο λένε ότι οι ασθενείς που παρουσιάζουν ασθένειες όπως ο καρκίνος του παγκρέατος, μια ασθένεια όπου οι περισσότεροι άνθρωποι διαγιγνώσκονται στα 70 τους, είναι μερικές φορές δεκαετίες νεότεροι από ό,τι θα περίμενε κανείς. «Δεν είναι ασυνήθιστο για μένα να βλέπω κάποιον κάτω των 40 ετών με καρκίνο του παγκρέατος», λέει η Eileen O'Reilly, ιατρική ογκολόγος γαστρεντερικού στο Memorial Sloan Kettering Cancer Center στη Νέα Υόρκη. «Συμβαίνει σχεδόν κάθε εβδομάδα, κάτι που είναι μια τρομακτική σκέψη. Αυτοί είναι άνθρωποι στην ακμή της ζωής, που κάνουν οικογένειες και έχουν τα πάντα για να ζήσουν. Οι συνέπειες για την κοινωνία είναι βαθιές».
Ενώ οι ογκολόγοι συνήθως θεωρούν ότι οι καρκίνοι σε νεότερους ανθρώπους είναι κατά κύριο λόγο συνέπεια κληρονομικών παραγόντων κινδύνου, όπως οι μεταλλάξεις των γονιδίων BRCA1 και BRCA2 στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού, όλο και περισσότεροι ασθενείς δεν έχουν εμφανή γενετική προδιάθεση. Η O'Reilly λέει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων νεαρής ηλικίας που βλέπει, δεν υπάρχει προφανής γενετική εξήγηση, και όταν μελετώνται στο εργαστήριο, οι όγκοι από ασθενείς ηλικίας 20, 30 ή 40 ετών φαίνεται να είναι πιο επιθετικοί σε σύγκριση με εκείνους ενός τυπικού ασθενή με καρκίνο του παγκρέατος στα 70 του.
Λέει ότι αυτό συχνά καθιστά την πρόγνωσή τους πολύ κακή, παρόλο που ο ίδιος ο ασθενής είναι συχνά καλά κατά τα άλλα. «Είναι νεότεροι, πιο υγιείς και συχνά μπορούν να χειριστούν καλύτερα την ένταση της θεραπείας, αλλά μερικοί έχουν αυτήν την εξαιρετικά επιθετική μορφή καρκίνου του παγκρέατος, που προκαλεί επιταχυνόμενη πτώση», λέει. «Για αυτούς και για εμάς είναι συχνά ακατανόητο, γιατί ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένας υγιής 40χρονος θα αναπτύξει αυτό το είδος κακοήθειας;».
Εκτός από την αναγνώριση της τάσης, οι ειδικοί στον καρκίνο αισθάνονται μια αυξανόμενη αίσθηση επείγουσας ανάγκης να προσπαθήσουν να καταλάβουν τους παράγοντες που την οδηγούν. Οι συγγραφείς της μελέτης Lancet σχολίασαν ότι εάν αυτό το μοτίβο συνεχιστεί, θα μπορούσε τελικά να αυξήσει τη βαρύτητα των ασθενειών στο μέλλον, ανακόπτοντας και ακόμη και ανατρέποντας δεκαετίες προόδου της δημόσιας υγείας στην καταπολέμηση του καρκίνου.
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Ίσως η πιο προφανής εξήγηση δείχνει τον ρόλο της παχυσαρκίας και του μεταβολικού συνδρόμου, καταστάσεις που έχουν συσχετιστεί με την αύξηση του κινδύνου καρκίνου μέσω της αύξησης της φλεγμονής σε όλο το σώμα και της απορρύθμισης βασικών ορμονικών οδών.
Μια πρόσφατη μελέτη διαπίστωσε ότι η συσσώρευση υπερβολικού σωματικού βάρους μεταξύ 18 και 40 ετών σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο έως και 18 διαφορετικών καρκίνων, ενώ η έκθεση Lancet διαπίστωσε ότι 10 από τους 17 καρκίνους που αυξάνονται σε επιπολασμό στους νέους στις ΗΠΑ είναι κακοήθειες που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως τα νεφρά, οι ωοθήκες, το ήπαρ, το πάγκρεας και καρκίνους της χοληδόχου κύστης καθώς και μυέλωμα.
«Τα συνολικά στοιχεία δείχνουν την αλλαγή του τρόπου ζωής», λέει ο Shuji Ogino, καθηγητής παθολογίας και επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ο οποίος ερευνά την αύξηση των καρκίνων πρώιμης έναρξης. «Καθένας από εμάς έχει χιλιάδες γενετικές παραλλαγές, μερικές από τις οποίες δίνουν έναν πολύ μικρό αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, ο οποίος αυξάνεται όταν συνδυάζεται με κάποιες περιβαλλοντικές αλλαγές. Γνωρίζουμε ότι η κατανάλωση πολλής ζάχαρης και επεξεργασμένων τροφίμων, η σταθερά υψηλή γλυκόζη στο αίμα Η ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη όχι μόνο αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη αλλά και καρκίνου».
Αλλά η παχυσαρκία από μόνη της δεν αντιπροσωπεύει την πλήρη πραγματικότητα. Η O'Reilly λέει ότι πολλοί από τους νεότερους ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος που βλέπει είναι σε καλή φυσική κατάσταση και φαινομενικά υγιείς, χωρίς σαφείς εξηγήσεις για το γιατί θα έπρεπε να ασθενήσουν. «Σίγουρα πάντα μου κάνει εντύπωση ότι τα παραδοσιακά πράγματα που σκεφτόμαστε κυρίως δεν ισχύουν για αυτούς τους ανθρώπους», λέει. «Φαίνονται συχνά υγιείς, ζωντανοί και εξαιρετικά σωματικά ικανοί», επισημαίνει, τονίζοντας την ανάγκη περαιτέρω έρευνας, «εδώ και τώρα», ώστε η τάση εμφάνισης καρκίνων στους νέους να ανακοπεί εγκαίρως.
