Υπήρξαν σχεδόν 2.400 καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση σε περισσότερα από 300 σχολεία που διοικούνται από θρησκευτικά τάγματα...στην Ιρλανδία, σύμφωνα με έκθεση που ανατέθηκε από την ιρλανδική κυβέρνηση.
Η υπουργός Παιδείας Νόρμα Φόλεϊ είπε ότι ήταν η πρώτη φορά που αποκαλύφθηκε το μέγεθος της κακοποίησης και ήταν «πραγματικά σοκαριστικό».
Σε συνέντευξη Τύπου, η Φόλεϊ είπε ότι η έκθεση διαπίστωσε ότι υπήρχαν 884 φερόμενοι ως κακοποιοί σε 42 περιπτώσεις που διοικούσαν παλαιότερα σχολεία ή εξακολουθούν να λειτουργούν. Το σώμα που εκπροσωπεί τα καθολικά θρησκευτικά τάγματα είπε ότι λυπάται βαθιά για την κακοποίηση που είχε συμβεί στα σχολεία.
«Ο πραγματικός αριθμός των καταγγελιών είναι πιθανό να είναι περισσότεροι»
Το υπουργικό συμβούλιο της Ιρλανδίας συμφώνησε να πραγματοποιήσει μια πλήρη έρευνα, μετά τα ευρήματα της «έκθεσης έρευνας πεδίου εφαρμογής», η οποία δημοσιεύθηκε το βράδυ της Τρίτης.
Η κύρια πηγή δεδομένων για καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση ήταν τα θρησκευτικά τάγματα και τα ίδια τα σχολεία, ανέφερε η έκθεση.
Καταγράφηκαν 2395 καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση σε 308 σχολεία, αν και η έκθεση προειδοποιεί ότι ο πραγματικός αριθμός των καταγγελιών είναι πιθανό να είναι μεγαλύτερος, δεδομένου ότι γενικά η κακοποίηση αναφέρεται ελάχιστα.
Περισσότεροι από τους μισούς από τους 884 ανθρώπους που κατηγορούνται για ιστορική σεξουαλική κακοποίηση είναι πλέον νεκροί.
Η συγγραφέας της έκθεσης, δικηγόρος Mary O'Toole SC, είπε ότι υπήρχε «ιδιαίτερα μεγάλος αριθμός καταγγελιών στα ειδικά σχολεία». Καταγράφηκαν 590 καταγγελίες σε 17 ειδικά σχολεία, που αφορούσαν 190 φερόμενους ως κακοποιούς.
149 επιζώντες έδωσαν συνεντεύξεις ή υπέβαλαν γραπτή υποβολή στην έρευνα πεδίου εφαρμογής.
«Η παιδική ηλικία σταμάτησε όταν άρχισε η κακοποίηση»
Σύμφωνα με την έκθεση, η σεξουαλική κακοποίηση «αναφέρθηκε συχνά ότι συνοδεύτηκε από άγρια βία». Τα θύματα είπαν ότι η κακοποίηση συνέβη σε αίθουσες διδασκαλίας, κοιτώνες, αθλητικές εγκαταστάσεις και σε μουσικές και άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες.
Για πολλούς, «η παιδική τους ηλικία σταμάτησε την ημέρα που άρχισε η κακοποίηση».
Οι μαρτυρίες σχετίζονται με τα χρόνια μεταξύ του 1960 και του 1990. Οι επιζώντες είχαν επίσης «την πεποίθηση ότι αυτό που συνέβαινε ήταν τόσο διάχυτο που δεν θα μπορούσε να είχε περάσει απαρατήρητο από το άλλο προσωπικό, τα μέλη και την ηγεσία των θρησκευτικών ταγμάτων».
Οι άνθρωποι που είχαν κακοποιηθεί είπαν στους συντάκτες της έκθεσης ότι «η δύναμη της Καθολικής Εκκλησίας διαπέρασε τη ζωή τους με κάθε τρόπο» και πίστευαν ότι δεν υπήρχε κανένας που να το πουν, συμπεριλαμβανομένων των γονιών τους.
Οι προσωπικές ιστορίες δείχνουν επίσης πώς οι επιζώντες υπέφεραν από προβλήματα ψυχικής υγείας και εθισμούς στη μετέπειτα ζωή τους ως αποτέλεσμα του τραύματος που υπέστησαν ως παιδιά.
Η Φόλεϊ σημείωσε ότι η έκθεση συνιστούσε οι θρησκευτικές οργανώσεις να συνεισφέρουν σε ένα πρόγραμμα οικονομικής αποκατάστασης. Είπε ότι τα θύματα και οι επιζώντες έδειξαν «εξαιρετικό θάρρος» όταν εμφανίστηκαν για να μοιραστούν τις προσωπικές τους ιστορίες.
Επίσης, απέτισε φόρο τιμής στον αείμνηστο Mark Ryan, ο οποίος μίλησε για την εμπειρία του από κακοποίηση στο Blackrock College του Δουβλίνου τη δεκαετία του 1970. Η μαρτυρία του, μαζί με αυτή του αδερφού του Ντέιβιντ, εμφανίστηκε σε ένα ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ του ιρλανδικού εθνικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα RTÉ με τίτλο «Blackrock Boys» το 2022, το οποίο έκανε τεράστια δημόσια απήχηση.
Ο Σύνδεσμος Ηγετών Ιεραποστόλων και Θρησκευτικών στην Ιρλανδία (AMRI) δήλωσε: «Αναγνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε ποτέ να γνωρίσουμε το βάθος του πόνου και του πόνου που έχουν υπομείνει και συνεχίζουν να υπομένουν οι επιζώντες». Ο οργανισμός είπε ότι είχε συνεργαστεί για να «διευκολύνει την πληρέστερη συνεργασία» με την έρευνα του πεδίου εφαρμογής και θα «εξετάσει προσεκτικά τις συστάσεις και θα απαντήσει ανάλογα».
«Λογοδοσία και δικαιοσύνη»
Η Φόλεϊ είπε ότι τα σχολεία πρέπει να είναι τόποι «καταφύγιου, όχι φρίκης» και ότι οι κακοποιοί «κατέστρεψαν» τους νέους που τους φρόντιζαν αντί να τους χτίσουν. Η κυβέρνηση σχεδιάζει τώρα να διορίσει έναν πρόεδρο για την πλήρη έρευνα, που ονομάζεται Επιτροπή Ερευνών, και να καταρτίσει όρους εντολής.
Ο Tánaiste (Ιρλανδός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης) Micheál Martin είπε ότι «το επίπεδο και η κλίμακα της φρικτής κακοποίησης μέσα στα σχολεία που αποκαλύπτονται στις σελίδες της έκθεσης είναι συγκλονιστικά και πρέπει να υπάρξει πλήρης λογοδοσία και δικαιοσύνη για όσους κακοποιήθηκαν».
