Με γοργούς ρυθμούς προωθείται μέσα στη ρωσική περιφέρεια Κουρσκ η ουκρανική ριψοκίνδυνη προέλαση υπολογίσιμων, επίλεκτων και καλά εκπαιδευμένων δυνάμεων του Κιέβου.
Πέραν της κατάληψης αρκετών δεκάδων παραμεθορίων περιοχών και οικισμών, η ουκρανική εισβολή έχει οδηγήσει σε δεκάδες χιλιάδες εκκενώσεις Ρώσων πολιτών στις περιφέρειες Κουρσκ και Μπελγκορόν.
Δέκα ημέρες μετά την έναρξη της ουκρανικής επίθεσης στη ρωσική παραμεθόριο, ο ουκρανικός στρατός φαίνεται να εδραιώνει τα κεκτημένα ανακοινώνοντας μάλιστα ότι δημιουργήθηκε «στρατιωτικό διοικητήριο στη ρωσική πόλη Σούτζα, η οποία ελέγχεται πλήρως». Στην στρατηγικής σημασίας πόλη των 5.000 κατοίκων υπάρχουν υποδομές για το φυσικό αέριο που φτάνει από τη Σιβηρία, το οποίο ρέει μέσω ουκρανικών αγωγών στην Ευρώπη.
Από την αρχή της επιχείρησης στην περιοχή του Κουρσκ, τα στρατεύματά έχουν προχωρήσει σε βάθος 35 χιλιομέτρων και έχουν καταλάβει 1.150 τετραγωνικά χιλιόμετρα ρωσικής επικράτειας με συνολικά 82 οικισμούς. Εντωμεταξύ, παρά τις εκκλήσεις του Προέδρου Zελένσκι, η Ουάσιγκτον είναι απρόθυμη να αφήσει το Κίεβο να χρησιμοποιήσει αμερικανικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς εντός της ρωσικής επικράτειας.
Σύμφωνα με ανακοινωθέν του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων Ουκρανίας, Αλεξάντρ Σίρκσι, στην περιοχή της περιφέρειας του Κουρσκ, «ολοκληρώθηκε η εξολόθρευση του εχθρού στη Σούτζα και σε άλλους τρεις οικισμούς». Την ίδια ώρα στη ρωσική τηλεόραση εμφανίζονται διοικητές των υπό κατάληψη χωριών δηλώνοντας ότι «όλα λειτουργούν κανονικά και η ζωή συνεχίζεται«. Μάλιστα δόθηκε στη δημοσιότητα βίντεο με νέο πλήγμα σε ουκρανικό στρατιωτικό όχημα.
Το Κρεμλίνο παράλληλα κατηγορεί κατηγορεί τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι βοήθησαν το Κίεβο να εισβάλει σε ρωσικά εδάφη. Οι δηλώσεις της ηγεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών ότι δεν συμμετείχε στα εγκλήματα του Κιέβου στην περιοχή του Κουρσκ είναι αναληθείς. Χωρίς τη συμμετοχή και την άμεση υποστήριξη (των Ηνωμένων Πολιτειών),το Κίεβο δεν θα είχε επιτεθεί σε ρωσικό έδαφος, ανακοίνωσε ο σύμβουλος του Κρεμλίνου Νικολάι Πατρούσεφ. Σύμφωνα με ρώσους αξιωματούχους, έχουν απομακρυνθεί εσπευσμένα σχεδόν 200.000 άνθρωποι αφότου άρχισε η ουκρανική επιχείρηση την 8η Αυγούστου.
Ο ρόλος της πόλης Σούτζα
Από τη Σούτζα περνάει στην Ευρώπη το φυσικό αέριο που έρχεται απο τη δυτική Σιβηρία μέσω της Ουκρανίας. Συνολικά από τη Σούτζα πέρασε πέρυσι το 3% από το συνολικά 15% των εισαγωγών φυσικού αερίου της Ευρώπης που έγιναν από τη Ρωσία. Την ίδια ώρα, όμως, όπως σημειώνει το Associated Press, η Ευρώπη συνεχίζει να βαδίζει στην κόψη του ξυραφιού όσον αφορά τα ενεργειακά της αποθέματα δεδομένουν ότι κατά βάση είνα ενεργειακός εισαγωγέας και προσφάτως βίωσε έκρηξη πληθωρισμού λόγω των υψηλών τιμών στον τομέα της ενέργειας.
Τις μεγαλύτερες ποσότητες φυσικού αερίου από τη Σούτζα δέχονται χώρες όπως η Αυστρία, η Σλοβακία και η Ουγγαρία, οι οποίες, σε περίπτωση που κάτι «στραβώσει», θα πρέπει να αναζητήσουν νέα ενεργειακή πηγή. Τον ρόλο της Σούτζα περιέγραψε πιο γλαφυρά ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Αντρέι Φεντόροφ, λέγοντας σε εκπομπή της ρωσικής κρατικής τηλεόρασης: «Εξυπνοι άνθρωποι στο Κίεβο έχουν υπολογίσει ότι πρέπει να καταλάβουν αυτόν τον κόμβο, ώστε ο ρωσικός στρατός να αναγκαστεί να τον καταστρέψει για να τον πάρει πίσω. Αυτό σημαίνει ότι οι παραδόσεις φυσικού αερίου στην Ευρώπη θα σταματήσουν, εξαιτίας των ενεργειών της Ρωσίας, όχι της Ουκρανίας»
Οι 6 λόγοι που η εισβολή στο Κούρσκ στριμώχνει τον Πούτιν
Η εισβολή στο Κουρσκ της Ρωσίας αλλάζει τη ροή του πολέμου και σηματοδοτεί μια κρίσιμη καμπή, με εκτεταμένες επιπτώσεις για το μέλλον του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας. Οπως γίνεται όλο και πιο σαφές κάθε μέρα που περνά, η ουκρανική επίθεση η οποία ξεκίνησε στις 6 Αυγούστου, δεν είναι δευτερεύον περιστατικό. Η επίθεση της Ουκρανίας αντιπροσωπεύει μια νέα εξέλιξη με έξι τουλάχιστον τρόπους.
Πρώτον: Η εισβολή στο Κουρσκ της Ουκρανίας είναι μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επίθεση που διεξάγεται από τον επίσημο στρατό της Ουκρανίας, σε αντίθεση με προηγούμενες επιδρομές πεζικού στη ρωσική επικράτεια, οι οποίες διεξήχθησαν από μικρότερες, ημικανονικές, ασύμμετρες μονάδες όπως η Λεγεώνα της Ελεύθερης Ρωσίας, το Ρωσικό Σώμα Εθελοντών και το Τάγμα Σιβηρίας, που αποτελούνταν από Ρώσους πολίτες που πολεμούν για την Ουκρανία. Αυτή η διάκριση είναι σημαντική τόσο πρακτικά όσο και συμβολικά. Σε αντίθεση με τις περιορισμένες εισβολές από φιλοουκρανικά ρωσικά μάχιμα τμήματα, αυτή η επίθεση είναι μια σημαντική ουκρανική στρατιωτική επιχείρηση, που περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό προσωπικού και μεγάλη ποικιλία όπλων.
Δεύτερον: Οι πρώτες ημέρες της ουκρανικής εισβολής στη Ρωσία ήταν απροσδόκητα επιτυχημένες για το Κίεβο. Αναφορές κάνουν λόγο ότι οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν καταλάβει περίπου 1.180 τετραγωνικά χιλιόμετρα σημαντικού ρωσικού εδάφους, ενώ έχουν μέτριες απώλειες σε στρατιώτες και εξοπλισμό. Ο ουκρανικός στρατός ελέγχει επίσημα 74 οικισμούς, συμπεριλαμβανομένου του διοικητικού κέντρου της Σούτζα. Αν και είναι μια μικρή πόλη περίπου 5.000 πολιτών, η Σούτζα είναι σημαντικός κόμβος υλικοτεχνικής υποστήριξης για τον ρωσικό στρατό. Το φυσικό αέριο συνεχίζει να ρέει μέσω της Σούτζα καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου από το 2014, από την Ουκρανία στη Σλοβακία και περαιτέρω στην Κεντρική Ευρώπη. Τόσο η Μόσχα όσο και το Κίεβο διατήρησαν, και πιθανώς θα συνεχίσουν να διατηρούν, εμπορικό συμφέρον για τη διατήρηση του εναπομείναντος εμπορίου φυσικού αερίου Ρωσίας-Ε.Ε.
Τρίτον: Η εισβολή του Κουρσκ οδήγησε στη μεγαλύτερη και ταχύτερη αλλαγή στην πρώτη γραμμή του πολέμου από την απελευθέρωση από την Ουκρανία εδαφών που ελέγχονταν από τη Ρωσία στις περιφέρειες Χάρκοβο και Χερσώνα το φθινόπωρο του 2022. Για πρώτη φορά μετά από μια μακρά περίοδο, ο χάρτης του μετώπου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας φαίνεται αισθητά διαφορετικός.
Τέταρτον: Η εισβολή στο Κουρσκ μπορεί να θεωρηθεί «καθυστερημένη εφαρμογή» της πολυσυζητημένης ουκρανικής αντεπίθεσης που σταμάτησε το καλοκαίρι του 2023. Πριν από ένα χρόνο, μια ουκρανική επίθεση αντιποίνων στο κατεχόμενο ουκρανικό έδαφος ήταν ανεπιτυχής. Τώρα, μια πιο επιτυχημένη προσπάθεια γίνεται σε ρωσικό έδαφος. Με τη σχετικά βαθιά εισβολή των ουκρανικών στρατευμάτων στη Δυτική Ρωσία, ο πόλεμος έχει κάπως μετατοπιστεί από τον πόλεμο φθοράς στον πόλεμο ελιγμών.
Πέμπτον: Ισως το σημαντικότερο στοιχείο. Με την εισβολή στο Κουρσκ, ο χερσαίος πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας μετατράπηκε από μια αντιπαράθεση σχεδόν αποκλειστικά στο ουκρανικό έδαφος, σε μια αντιπαράθεση που διεξάγεται τώρα στα νόμιμα κρατικά εδάφη και των δύο χωρών. Αυτή η στροφή έχει ήδη γίνει πηγή αμηχανίας και αντιπερισπασμού για το Κρεμλίνο. Αν η ουκρανική προέλαση στη Ρωσία αποδειχθεί κάτι περισσότερο από ένα σύντομο επεισόδιο, η στροφή του Κιέβου σε επιθετικό πόλεμο στο ρωσικό έδαφος θα έχει σημαντικές στρατηγικές και πιθανώς παραδειγματικές επιπτώσεις.
Εκτον: Η αρχική επιτυχία της εισβολής στο ρωσικό έδαφος εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη σημασία των αμφιλεγόμενων δηλώσεων του ρωσικού στρατιωτικού δόγματος και των συχνών προφορικών απειλών σχετικά με τη χρήση πυρηνικών όπλων από το 2022. Η εισβολή του Αυγούστου αποτελεί αναμφισβήτητα τη σοβαρότερη δυνατή παραβίαση της κυριαρχίας της Ρωσίας. Ωστόσο, κατά την πρώτη εβδομάδα της ταχείας επίθεσης του Κιέβου, η Μόσχα δεν εξέδωσε προειδοποιήσεις για πυρηνική κλιμάκωση. Αντίθετα, το Κρεμλίνο ανακοίνωσε μια λεγόμενη «αντιτρομοκρατική επιχείρηση» υπό τη διοίκηση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB), υποβαθμίζοντας έτσι τη βαθιά εισβολή του ουκρανικού στρατού στην περιφέρεια Κουρσκ, σε μια συνηθισμένη απειλή για την εθνική ασφάλεια.
Περιπλέκεται ο σχεδιασμός της Μόσχας
Για τη Μόσχα, η νέα ουκρανική στρατηγική, ακόμη και με τα επί του παρόντος περιορισμένα επιτεύγματά της, περιπλέκει το σχεδιασμό, τη διεξαγωγή και την παρουσίαση του επεκτατικού πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Υπό το φως των πρόσφατων εξελίξεων, η Ρωσία θα χρειαστεί να διατηρήσει και να αναπτύξει περισσότερα στρατεύματα εντός της επικράτειάς της αντί της Ουκρανίας. Η αναστροφή, η πρόληψη και η αποτροπή της επίθεσης στο Κουρσκ και πιθανών μελλοντικών ουκρανικών επιθέσεων σε ρωσικό έδαφος έχει γίνει μια νέα στρατηγική προτεραιότητα για το γενικό επιτελείο της Ρωσίας. Προηγουμένως, ο ρωσικός στρατός επικεντρωνόταν σε μάχες σε ξένα εδάφη (στη Μολδαβία, τη Γεωργία, τη Συρία, την Ουκρανία ή άλλες χώρες.) Αυτή η αποκλειστικά επιθετική, επεμβατική και προκλητική περίοδος της ρωσικής στρατιωτικής ανάπτυξης τελειώνει τώρα.
