Η μητέρα σύμβολο του αγώνα για απόδοση δικαιοσύνης, Μαρία Καρυστιανού ξεσπά με τα όσα διατείνεται η κυβέρνηση και αναρωτιέται πώς «είναι δυνατόν, τόσους μήνες μετά, με όλα αυτά που βγαίνουν στο φως, να τολμά να βγαίνει ο κ. Μητσοτάκης και να μας μιλάει για ”θεωρίες συνομωσίας”;».
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή της TRT «Κεντρική Ελλάδα Καλησπέρα», καλεσμένη του Σωτήρη Πολύζου, την Μεγάλη Τρίτη η κυρία Καρυστιανού εξέφρασε την οργή της, δηλώνοντας ότι δεν μπορεί καν να ακούσει τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς.
«Κάθε φορά λέω ότι πρέπει να παίρνω ένα ηρεμιστικό πριν ακούσω τον κ. Μητσοτάκη να μιλάει για την Τέμπη.
Το ξεχνάω όμως δυστυχώς και κάθε φορά έχω τις ίδιες παρενέργειες. Δεν άλλαξε κάτι στην εικόνα που έχω σχηματίσει εγώ για τον συγκεκριμένο άνθρωπο.
Πάλι βγήκε αλαζονικά να μας πει πως αν γύριζε ο χρόνος πίσω, δεν έχει μετανιώσει που δεν συμμετείχε σε κάτι ώστε να αποτραπεί αυτό το τραγικό συμβάν στην Ελλάδα, δεν θα άλλαζε κάτι στις δράσεις που έγιναν επί του πεδίου, γιατί όπως καταλαβαίνετε τα στοιχεία που έπρεπε να συγκαλυφτούν, δεν θα άλλαζε κάτι, όλα τα ίδια που έκανε, ίσως λίγο πιο προσεκτικά, αλλά θα φρόντιζε να βουλώσει το στόμα μας πολύ πιο νωρίς» δήλωσε η κυρία Καρυστιανού.
Και εξαπολύει κεραυνούς: «Είναι δυνατόν, τόσους μήνες μετά, με όλα αυτά που βγαίνουν στο φως να τολμάς να μιλάμε για ”θεωρίες συνομωσίας”;
Τελικά όποτε ακούμε ”θεωρία συνομωσίας” από τον ίδιο και την παράταξή του θα καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε για την πλήρη πραγματικότητα που ΔΕΝ θέλουν ούτε να την ακουμπήσουμε, ούτε να την σχολιάσουμε, ούτε να την αναλύσουμε.
Αυτό λοιπόν που θέλουμε να κρύψουμε πολύ καλά, το ονομάζουμε θεωρία συνομωσίας και τελείωσε...».
Η πρόεδρος του συλλόγου συγγενών θυμάτων των Τεμπών εξομολογείται ότι δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει όλη τη συνέντευξη του πρωθυπουργού: «Καταρχήν εκνευρίστηκα από το γεγονός ότι για ακόμη μια φορά η συνέντευξη έγινε σε πολύ ασφαλές περιβάλλον, με δημοσιογράφο ένα συγγενικό του πρόσωπο, αυτό είναι τραγικό, γελοίο, αρνούμαι να συμμετέχω σε αυτό, έστω και ως θεατής, οπότε είδα αποσπασματικά…».
Και δεν κρύβει ούτε την οδύνη, αλλά ούτε και το στόχο της:
«Κάθε μέρα μας, είναι ένας συνεχιζόμενος Γολγοθάς, όχι μόνο για το πένθος αλλά και για τη διαρκή αγωνία να τελειώσουμε αυτό που αρχίσαμε, να δικαιώσουμε τα παιδιά μας.
Ο μοναδικός μας στόχος, είναι ένας. Να καταφέρουμε να τιμωρηθούν όλοι οι υπεύθυνοι.
Να μην γλυτώσει κανένας από τους εμπλεκόμενους σε αυτό το διπλό έγκλημα- της δολοφονίας 57 ανθρώπων και της συγκάλυψης του εγκλήματος…».
.png)
