«Επιτέλους νιώθω ότι μπορώ να αναπνεύσω. Δεν νομίζω ότι μπορώ να εξηγήσω πόσο βαθύ είναι αυτό. Νιώθω σαν να φορούσα ένα βαρύ γιλέκο για ποιος ξέρει πόσο καιρό. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο βαρύ ήταν μέχρι που τελικά το άφησα κάτω. Αυτό μπορεί να ακούγεται τρελό - αλλά νομίζω ότι θα το αντιληφθούν άλλοι άνθρωποι που βρίσκονται σε διαδικασία ανάρρωσης από τραύμα – αλλά, παίρνω ξανά βαθιές ανάσες. Νιώθω ο εαυτός μου. Μπορώ να νιώσω ο εαυτός μου, τώρα. Αυτό με κάνει να θέλω να κλάψω και να γελάσω ταυτόχρονα«, γράφει η ίδια η Σοφία Μπους σε πρώτο πρόσωπο στο περιοδικό Glamour.
«Μισώ κάπως την ιδέα ότι πρέπει να κάνουμε coming out εν έτη 2024. Αλλά γνωρίζω βαθιά ότι κάνουμε αυτή τη συζήτηση σε ένα χρόνο που βλέπουμε τις πιο βάναυσες επιθέσεις στην κοινότητα LGBTQI+ στη σύγχρονη ιστορία. Υπήρχαν περισσότερα από 500 νομοσχέδια κατά της LGBTQI+ που προτάθηκαν στα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ το 2023, οπότε για αυτόν τον λόγο θέλω να δώσω στην πράξη αυτή τον σεβασμό και την τιμή που της αξίζει. Έχω βιώσει τόση ασφάλεια, σεβασμό και αγάπη στην queer κοινότητα, ως σύμμαχό μου σε όλη μου τη ζωή, που, καθώς βρήκα τον εαυτό μου, ένιωθα ήδη ότι η κοινότητα αυτή ήταν το σπίτι μου. Νομίζω ότι πάντα ήξερα ότι η σεξουαλικότητά μου ανήκει σε ένα φάσμα. Αυτή τη στιγμή νομίζω ότι η λέξη που την καθορίζει καλύτερα είναι η λέξη ‘queer’. Δεν μπορώ να το πω χωρίς να χαμογελάσω, στην πραγματικότητα. Και αυτό είναι πολύ υπέροχο», επισημαίνει η Σοφία Μπους.
Με ένα πολύ μεγάλο κείμενο, η ηθοποιός μιλάει για τον γάμο της και το πώς αισθανόταν η ίδια ενώ ήταν παντρεμένη με έναν άντρα, πώς περιόριζε τον εαυτό της και συμβιβαζόταν με όσα είχε μάθει πως πρέπει να κάνει, ενώ εξηγεί και το πώς η απόκτηση ενός παιδιού ήταν συναισθηματικά επίπονη για την ίδια. «Όλοι όσοι έχουν σημασία για μένα ξέρουν τι είναι αλήθεια και τι όχι», γράφει η Μπους, επισημαίνοντας πως δεν θα αφιερώσει την ενέργειά της απαντώντας και δίνοντας εξηγήσεις σε ανώνυμα τρολ του διαδικτύου: «Θα ξοδέψω τον πολύτιμο χρόνο μου κάνοντας πράγματα που αγαπώ».
Η Σοφία Μπους αναφέρεται και στη σχέση της με την Άσλιν Χάρις, λέγοντας πως νιώθει «δέος για την αμείλικτη ακεραιότητά της. Ο τρόπος με τον οποίο δίνει προτεραιότητα και επικεντρώνεται στα παιδιά της, όχι μόνο στη ζωή της αλλά στον πυρήνα της ύπαρξής της, κόβει την ανάσα. Το να την ερωτεύομαι έχει επουλώσει μερικές από τις παιδικές μου πληγές και με έχει φέρει πολύ πιο κοντά στη μητέρα μου. Βλέποντας την Άσλιν να επιλέγει όχι απλώς να επιβιώσει, αλλά να ευτυχήσει, γιατί τα μωρά της ήταν το πιο όμορφο πράγμα που έχω δει ποτέ να κάνει μια φίλη. Και τώρα την αγαπώ. Πόσο τυχερή είμαι»;
.png)
