Μια γυναίκα επανενώθηκε με την οικογένειά της 52χρόνια μετά την απαγωγή της...
Η Aura Guerrero ήταν μόλις τεσσάρων ετών όταν απήχθη το 1972 στο Bravo Páez, στην πρωτεύουσα της Κολομβίας, Μπογκοτά.
Όλα αυτά τα χρόνια έψαχνε να βρει την πραγματική της οικογένεια και μέσω του Facebook ήλθε σε επαφή με τον αδελφό της, Fidencio Guerrero , στην αγκαλιά του οποίου χάθηκε όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά.
«Είναι ένα πραγματικό όνειρο», είπε η γυναίκα.
Η απαγωγή
Η Aura Guerrero αφηγήθηκε στον κολομβιανό ειδησεογραφικό όμιλο Noticias Caracol πως είχε βγει από το σπίτι της για να αγοράσει ένα σνακ από το γωνιακό κατάστημα, όταν την απήγαγε από το δρόμο μια γυναίκα, τα χαρακτηριστικά της οποίας θυμάται ακόμη, λες και ήταν χθες.
«Βγήκα να αγοράσω ένα μπισκότο και πήγα μέχρι τη γωνία, όπου υπήρχε το παντοπωλείο της γειτονιάς. Στην επιστροφή είδα ένα σταθμευμένο λεωφορείο. Ένας ηλικιωμένος περαστικός με τρόμαξε. Κρύφτηκα πίσω από το λεωφορείο μέχρι να περάσει κι έφθασε η γυναίκα που με απήγαγε», είπε.
Όπως αποκάλυψε, η απαγωγέας της, μια «ψηλή, μελαχρινή, λεπτή γυναίκα με μακριά μαλλιά», την άρπαξε από την οικογένειά της επειδή ο πατέρας της μικρής είχε απορρίψει τον έρωτά της.
Η Aura Guerrero και η απαγωγέας της περπάτησαν για αρκετό διάστημα, μέχρι που έφθασαν σε μια στάση λεωφορείου. Η γυναίκα αγόρασε ένα εισιτήριο για την πόλη Βιλαρίκα, περίπου 180 χλμ. νοτιοδυτικά της πρωτεύουσας της Κολομβίας. Φθάνοντας εκεί, παράτησε το κορίτσι στους δρόμους, απ’ όπου το περιμάζεψε μια οικογένεια, στην οποία την αποκαλούσαν «Τζίνα».
Σε ηλικία πέντε με έξι ετών η μικρή παρέδιδε γεύματα σε σπίτια για να αγοράζει με τα χρήματα τα τετράδιά της και στα 12 της ζούσε πλέον μόνη της και πλήρωνε το νοίκι του σπιτιού της στην πόλη Ρεστρέπο, στη δυτική Κολομβία.
Στο μεταξύ, ο αδελφός της και οι γονείς της μετακόμιζαν από πόλη σε πόλη κάθε φορά που μάθαιναν ένα νέο στοιχείο για την αγνοούμενη Aura Guerrero . «Γίναμε Αθίγγανοι», είπε ο Fidencio Guerrero στο Noticias Caracol. «Όπου μαθαίναμε ότι υπήρχε ένα αγνοούμενο κορίτσι, σπεύδαμε. Πήγαινα για ένα μήνα στο σχολείο κάποιας πόλης και μετά με έπαιρναν από εκεί επειδή το κορίτσι είχε εμφανιστεί κάπου αλλού. Αυτή ήταν η ζωή μας για περίπου έξι με επτά χρόνια. Η μητέρα μου δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητεί την αδελφή μου».
Η επανένωση με τον αδελφό της
Η Aura Guerrero στο μεταξύ είχε μετακομίσει στη Μπογκοτά και ζήτησε τη βοήθεια του Julián Espinosa, δημοτικού συμβούλου της πρωτεύουσας της Κολομβίας, ο οποίος χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να βρουν την οικογένειά της.
Δυστυχώς, οι γονείς της είχαν πεθάνει προτού μπορέσουν να ξαναδούν την αγαπημένη τους κόρη. Αλλά ο αδελφός της, που σπάνια κοιτάζει τον λογαριασμό του στο Facebook, έλαβε ένα μήνυμα για μια γυναίκα που έψαχνε τους δικούς της. Βλέποντας τη φωτογραφία της αναγνώρισε τα χαρακτηριστικά του προσώπου της μητέρας του και κατάλαβε ότι είχε βρει, επιτέλους, την αδελφή του.
«Πρόκειται για θαύμα, που μόνον ο Θεός μπορεί να κάνει. Εκείνος φρόντισε να βρεθούν οι άνθρωποι, οι συγκυρίες, όλα να λειτουργήσουν έτσι ώστε να μπορέσω να ξαναβρώ την οικογένειά μου», είπε περιχαρής η Guerrero.
Τα δύο αδέλφια ετοιμάζονται πλέον να γιορτάσουν μαζί τη Γιορτή της Μητέρας και τη Γιορτή του Πατέρα και ανυπομονούν να φθάσουν τα Χριστούγεννα, για να αφηγηθούν ιστορίες γύρω από το γιορτινό τραπέζι.
