Στις 30 Απριλίου του 1994, ο Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ, πιλότος της MTV Simtek Ford σκοτώθηκε στην ιταλική πίστα. Μόλις στον 3ο αγώνα του για το γκραν πρι του Σαν Μαρίνο, ο 34χρονος οδηγός σκοτώθηκε ακαριαία στην πίστα. Την επομένη ημέρα, στις 1 Μαΐου 1994, έμελλε να χάσει τη ζωή του και ο Άιρτον Σένα.
Στο γύρο που προηγήθηκε του ατυχήματος, η Σίμτεκ Φορντ του Ράτζενμπεργκερ είχε υποστεί ζημιά στην εμπρός αεροδυναμική πτέρυγα. Στον επόμενο γύρο η πτέρυγα δεν άντεξε τις αεροδυναμικές πιέσεις που αναπτύχθηκαν και έσπασε, με αποτέλεσμα να σφηνωθεί κάτω από το πάτωμα του αυτοκινήτου.
Αυτό οδήγησε σε απώλεια ελέγχου της κατεύθυνσης και έξοδο από την πίστα. Η πρόσκρουση με τα προστατευτικά τοιχώματα έγινε με ταχύτητα 314,9 χιλιομέτρων/ώρα. Ο θάνατος του οδηγού ήταν ακαριαίος εξαιτίας ενός μοιραίου κατάγματος στην βάση του κρανίου, καθώς το κεφάλι του συνέχισε να κινείται προς τα μπρος, ενώ το σώμα του παρέμεινε δεμένο στο κάθισμα του αυτοκινήτου.
Ο θάνατός του Ράτζενμπεργκερ οδήγησε στην υιοθέτηση της συσκευής HANS για τους οδηγούς, που σταθεροποιεί το κεφάλι σε περίπτωση σύγκρουσης.
Ο θάνατος του Σένα
Την επόμενη ημέρα, στην πρώτη θέση της εκκίνησης - για τρίτη συνεχόμενη φορά εκείνη την χρονιά - ήταν ο θρυλικός πιλότος Williams Renault, Άιρτον Σένα.
Στον έβδομο γύρο, στην στροφή Tamburello, και για λόγους που παραμένουν αδιευκρίνιστοι μέχρι και σήμερα, ο Σένα έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου του και προσέκρουσε σε τοίχο.
Δύο ώρες αργότερα, ο 34χρονος Σένα έφυγε από την ζωή.
Μετά τον θάνατό του η ομάδα του δικάστηκε για το αδικαιολόγητο σπάσιμο του τιμονιού της FW16 αλλά, ύστερα από δικαστικές διαμάχες που διήρκεσαν χρόνια, τελικώς αθωώθηκε.
Το γκραν πρι του Σαν Μαρίνο ήταν ο τρίτος αγώνας του 1994. Ο τρις παγκόσμιος πρωταθλητής Σένα είχε εκκινήσει από την "pole position" στα γκραν πρι της Βραζιλίας και του Ειρηνικού χωρίς να συγκεντρώσει βαθμούς, καθώς είχε εγκαταλείψει και στις δύο περιπτώσεις.
Την νίκη και στους δύο αγώνες είχε πάρει ο τότε νεαρός Γερμανός πιλότος της Benetton, Μίκαελ Σουμάχερ.