Αυτοψία από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο πραγματοποιείται στο “κουφάρι” του “Παναγιώτη” στον όρμο του Ναυαγίου... στη Ζάκυνθο
Καθηγητές όπως μπορείτε να διακρίνετε και από τις φωτογραφίες εξετάζουν το πλοίο για να δουν αν μπορεί να διασωθεί.
Το παρών δίνουν και οι αρχές του τόπου προκειμένου άμεσα να ενημερωθούν για το τι συμβαίνει με τον “Παναγιώτη”.
Ναυάγιο: Γιατί κινδυνεύει να χαθεί η διάσημη παραλία – Η δικαστική διαμάχη του δήμου Ζακύνθου με τους ιδιοκτήτες του πλοίου
Η παραλία Ναυάγιο, η πιο γνωστή παραλία της Ζακύνθου, είναι δημιούργημα μιας ιδιοτροπίας της φύσης και ενός ναυτικού ατυχήματος υπό μυθιστορηματικές συνθήκες.
Η ιδιοτροπία της φύσης είναι οι σεισμογενείς δυτικές ακτές της Ζακύνθου και τα βαθιά νερά του Ιόνιου πελάγους που τις σμιλεύουν αιώνες τώρα. Οσο για το σκουριασμένο κουφάρι του πλοίου «Παναγιώτης», που προσάραξε τον Οκτώβριο του 1980 λόγω μηχανικής βλάβης εν μέσω θαλασσοταραχής, εδώ και χρόνια πρωταγωνιστεί και σε μια δικαστική διαμάχη μεταξύ του Δήμου Ζακύνθου και των ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι είναι οι ιδιοκτήτες του.
Την ώρα που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η παραλία κινδυνεύει με εξαφάνιση αν δεν συντηρηθούν με κάποιο τρόπο τα απομεινάρια του πλοίου, οι κληρονόμοι τριών ναυτικών, που δηλώνουν ιδιοκτήτες, αναμένουν την απόφαση του Αρείου Πάγου, στον οποίο βρίσκεται η υπόθεση διεκδίκησης της κυριότητας του πλοίου.
Η πρώτη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων
Ο δικαστικός «πόλεμος» για την κυριότητα του πλοίου «Παναγιώτης» ξεκίνησε τον Μάιο του 2016 όταν ο Δήμος Ζακύνθου αποφάσισε να συνεργαστεί με τα ΤΕΙ Ιονίων Νήσων για την έναρξη εργασιών συντήρησης στο ναυαγισμένο κουφάρι του φορτηγού πλοίου «Παναγιώτης», με σκοπό την προστασία των τουριστών της
περιοχής. Προτού όμως ξεκινήσουν οι εργασίες, οι αρμόδιοι φορείς έλαβαν εξώδικο από τους ιδιοκτήτες του πλοίου οι οποίοι ενημέρωναν ότι αυτοί έχουν την κυριότητα του πλοίου και οποιαδήποτε εργασία θα πρέπει να έχει τη συγκατάθεσή τους και στη συνέχεια προχώρησαν σε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον του Δήμου Ζακύνθου.
αναφερόμενου μέχρι το ναυάγιο πλοιοκτήτη Χαράλαμπου Κωτσορού, Μαρίας. Σύμφωνα με το συμφωνητικό αγοραπωλησίας πλοίου οι τρεις προαναφερόμενοι πούλησαν και παρέδωσαν το φορτηγό πλοίο «Παναγιώτης» στη Μαρία Κωτσορού με το τίμημα της αγοραπωλησίας να ορίζεται σε 1.600.000 δρχ.
Μάλιστα η Μαρία Κωτσορού, σύμφωνα με τα στοιχεία της εποχής, είχε καταβάλει 160.000 δραχμές με την υπογραφή του σχετικού προσυμφώνου πώλησης, ενώ τα υπόλοιπα θα δίνονταν αργότερα. Ο Παναγιώτης Λυσικάτος είχε το 50% της ιδιοκτησίας του πλοίου, ο Αλέξανδρος Σουλάνης το 30% και ο Ευστράτιος
Σταυράκης το 20%. Σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκαν ο υποψήφιος αγοραστής δεν κατέβαλε ποτέ ολόκληρο το τίμημα ενώ είχε παραλάβει το πλοίο με το οποίο έκανε διάφορες μεταφορές άγνωστες προς τους τρεις ναυτικούς.
Τον Σεπτέμβριο του 1980, πριν γίνει το ναυάγιο, οι τρεις ναυτικοί κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα αφού δεν είχαν πάρει ολόκληρο το ποσό της αγοραπωλησίας, ενώ με την παρέλευση της 20ετούς παραγραφής από το 1980 κάθε αξίωσης της Μαρίας Κωτσορού, αποσβέστηκε. Και όπως ισχυρίστηκαν σύμφωνα και με το πιστοποιητικό κυριότητας πλοίου που εκδόθηκε στις 14 Ιουλίου του 2014 από τον τομέα νηολογιών και ναυτικών υποθηκολογιών του κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά, ιδιοκτήτες του «Παναγιώτη» εμφανίζονται οι τρεις ναυτικοί. Οταν ο δικαστής ρώτησε για ποιο λόγο τόσα χρόνια δεν είχαν εμφανιστεί και εμφανίστηκαν μετά το 2016, η απάντηση που έδωσαν μέσω των συνηγόρων τους ήταν γιατί εκείνοι που είχαν στη δούλεψή τους το πλοίο και όχι οι ιδιοκτήτες είχαν κατηγορηθεί για ποινικά αδικήματα.
Οι δίκες ήταν πολυετείς και αυτό έκανε τους πραγματικούς ιδιοκτήτες να κάνουν πίσω και να μην εμπλακούν μέχρι να ολοκληρωνόταν η υπόθεση. Επίσης αυτό που ισχυρίστηκαν στο ερώτημα γιατί δεν είχαν εμφανιστεί μέχρι το 2016, ήταν πως δεν μπορούσαν λόγω κόστους να πάνε να το ανελκύσουν αλλά και γιατί τους χειμερινούς μήνες οι
καιρικές συνθήκες ήταν δυσμενείς, ενώ τους θερινούς μήνες δεν μπορούσαν μιας και ήδη το ναυάγιο είχε γίνει αξιοθέατο και γνωστό στον κόσμο όπου καθημερινά πήγαιναν ημερόπλοια με τουρίστες που ήθελαν να φωτογραφηθούν και να κάνουν μπάνιο στη διάσημη παραλία.
Παρά τους ισχυρισμούς όμως το δικαστήριο έκρινε ότι οι ναυτικοί δεν έχουν καμία φυσική εξουσία στο πλοίο και αυτό ανήκει στο Δημόσιο.
Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή τη στιγμή οι κληρονόμοι των τριών ναυτικών έχουν καταθέσει αίτηση αναίρεσης για την απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου η οποία αναμένεται να εκδικαστεί στον Αρειο Πάγο αρχές Φεβρουαρίου 2024.
Κίνδυνος να χαθεί η παραλία
Με την άμμο να έχει καλύψει το μεγαλύτερο μέρος από τα εναπομείναντα κομμάτια του κουφαριού του πλοίου, μετά και τη σφοδρή κακοκαιρία που έπληξε την περιοχή πριν από λίγες ημέρες, οι τοπικοί φορείς αναμένουν τις αποφάσεις των αρμόδιων υπουργείων προκειμένου να ξεκινήσουν τη μάχη για τη διάσωση και συντήρηση του πλοίου. Ηδη ο νέος δήμαρχος Ζακύνθου Γιώργος Στασινόπουλος έχει ξεκινήσει σειρά επαφών μαζί με τον
τοπικό βουλευτή Διονύση Ακτύπη προκειμένου ο Δήμος να αναλάβει τη διαχείριση του ναυαγίου. Αλλιώς, όπως λένε και επιστήμονες, το κουφάρι κινδυνεύει να εξαφανιστεί και μαζί με αυτό και η παραλία, η οποία δημιουργήθηκε εξαιτίας της προσάραξης του πλοίου.
Σε δηλώσεις του ο δήμαρχος του νησιού ανέφερε ότι «από το 1980 που έγινε το ναυάγιο και το πλοίο βρίσκεται εκεί κανείς δεν ασχολήθηκε με τη συντήρησή του. Ολοι βλέπουμε πως το καράβι εξαφανίζεται και είναι κρίμα και άδικο ένα τόσο πολυφωτογραφημένο σημείο που έρχονται από όλο τον κόσμο, το δεύτερο σε επισκεψιμότητα σημείο
στην Ελλάδα, να είναι στο έλεος του Θεού.
Οι επιστήμονες σήμερα αλλά και η τεχνολογία μπορεί να το επαναφέρουν, να επαναφέρουν την εικόνα αυτή, την πολύ φωτογραφημένη. Πρέπει να μας δώσει το δικαίωμα το κράτος να παρέμβουμε. Είμαστε σε συνεχή επαφή με το υπουργείο για να πάρουμε όλες τις αδειοδοτήσεις. Αν μας δώσει τις άδειες και την ελευθερία να μπορέσουμε να κινηθούμε, εμείς αύριο το πρωί είμαστε έτοιμοι. Να τρέξουν οι διαδικασίες έτσι ώστε το καλοκαίρι να μπορεί πάλι ο τουρίστας να έρθει να δει και να απολαύσει αυτή την πανέμορφη παραλία».
Ανήσυχοι οι επιστήμονες για τις συνέπειες από την απομάκρυνση του πλοίου
Κώδωνα κινδύνου για την παραλία εκφράζουν και επιστήμονες με επικεφαλής τον πρόεδρο του ΟΑΣΠ και καθηγητή διαχείρισης φυσικών καταστροφών Ευθύμιο Λέκκα ο οποίος εξήγησε ότι «εκτός από την απώλεια του πλοίου φοβάμαι θα φύγει και η παραλία.
Γιατί πριν γίνει το ναυάγιο η παραλία ήταν πολύ μικρή. Από τις κατολισθήσεις από τους ασβεστόλιθους που δομούν
τα πρανή έπεφταν βράχοι και θρυμματίζονταν και με τα κύματα δημιουργούνταν η παραλία, ενώ υπήρχε και η αντίθετη διαδικασία με τη διάβρωση από τα κύματα.
Μόλις έγινε το ναυάγιο, το πλοίο εμπόδιζε να έχουμε μεγάλη διάβρωση, με αποτέλεσμα η τροφοδοσία με υλικά πλάτυνε την παραλία. Επομένως αν φύγει το πλοίο, θα δημιουργηθούν οι συνθήκες που υπήρχαν πριν την προσάραξη και θα φύγει και η παραλία».
.png)
