Σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη Δώρα Αναγνωστοπούλου, ο ερμηνευτής που τον τελευταίο καιρό βρέθηκε στο επίκεντρο των συζητήσεων για τις δηλώσεις του, ανοίγει την καρδιά του και «λυγίζει» μπροστά στον φακό.
Αναφέρεται στους ανθρώπους που βλέπει στον δρόμο και είναι αγενείς και αρνείται να πιστέψει ότι έτσι είναι σήμερα ο κόσμος. Αμέσως μετά, μιλά για την Ελλάδα και συγκινημένος τονίζει ότι δεν ονειρεύτηκε έτσι τη χώρα του.
«Πριν από 6-7 χρόνια ήμουν στον δρόμο, γινόταν πανζουρλισμός. Ψάχνω να δω τι γινόταν, πλησιάζω στον δρόμο και βλέπω έναν νεαρό 20 χρονών να έχει πάρει αγκαλιά ένα σκυλάκι, που αν περνούσε στην άλλη μεριά του δρόμου, θα το σκότωναν. Λυπήθηκα που δεν ήμουν εγώ αυτός… και οι άλλοι οι κάφροι του φώναζαν: φύγε, ρε μαλ…α από τη μέση. Δεν είναι ζωή αυτή, Δώρα. Αυτοί δεν είναι άνθρωποι και είμαστε γεμάτοι από τέτοιους. Αυτή την Ελλάδα ονειρεύτηκα, όχι την άλλη. Δεν μου αρέσει. Δεν είναι χώρα αυτή έτσι όπως πάμε, δεν την θέλω αυτή τη χώρα» λέει προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του και προσθέτει:
«Δεν λειτούργησα ποτέ βλαπτικά ούτε για τον χώρο μου ούτε για την χώρα μου. Δεν έκανα ποτέ κάτι που ήταν κόντρα στις αξίες μου. Ίσως τελικά θα έπρεπε να μείνω εκεί αλλά δεν ήθελα να τραγουδάω στα νυχτερινά κέντρα και στις ταβέρνες. Αλλά ίσως δεν φταίει ο κόσμος που δεν με καταλαβαίνει, φταίω εγώ που δεν καταλαβαίνω τον εαυτό μου».
Στη συνέχεια, ο Γιώργος Νταλάρας επισημαίνει ότι έκανε αγώνα προκειμένου να απομακρυνθεί από τα νυχτερινά κέντρα μέσα στα οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε, όπως τονίζει. Αναφέρεται δε, στον «σκοτεινό» κόσμο της νύχτας, υπογραμμίζοντας ότι αυτός δεν θα μπορούσε να αρέσει σε κανένα 16χρονο παιδί.
«Δεν είμαι αποκλεισμένος. Έκανα αγώνα να φύγω από τα νυχτερινά κέντρα, γιατί εγώ γεννήθηκα εκεί μέσα. Ερχόντουσαν κάτι ματσωμένοι από τα Μέγαρα και την Ελευσίνα, έφερναν και τα πιστόλια τους μαζί, καμιά φορά έριχναν κι από καμία. Έφερναν και κορίτσια για να κάνουν κονσομασιόν, αυτό δεν μπορεί να αρέσει σε ένα παιδί 16 χρονών», περιγράφει στην κάμερα του MEGA, επισημαίνοντας ότι η διασημότητα είναι κάτι που ούτε επεδίωξε ούτε και τον αγγίζει μέχρι και σήμερα.
«Ο Θεοδωράκης με μάγεψε. Μισώ τη διασημότητα, δεν τη θέλω, γιατί ο διάσημος των εποχών μας θεοποιείται. Άρα αυτός έχασε την οντότητά του, δεν είναι πλέον ο ίδιος. Εμένα αν με ρωτήσεις ποιος θέλω να είμαι, θα σου πω: ο Γιώργος. Το Νταλάρας μου είναι αδιάφορο» ανέφερε, μεταξύ άλλων.
.png)
