Στις φτωχογειτονιές της Μάνδρας το μακρινό 1939, μία οικογένεια βιοπαλαιστών, με πατέρα μικροζωέμπορο της εποχής, φέρνει στον κόσμο το δεύτερο παιδί της, ένα αγόρι που παίρνει το όνομα Σπύρος.
Στα 17 του, ο Σπύρος Καρνέσης γίνεται δεκτός με υποτροφία στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων Ασπροπύργου, την οποία προτιμά από το πανεπιστήμιο για να μην επιβαρύνει την οικογένειά του, αλλά και γιατί έχει όνειρα που μπορεί να τα χωρέσει μόνο η θάλασσα. Γίνεται πλοίαρχος σε ηλικία μόλις 29 ετών και δουλεύει στα καράβια των μεγαλύτερων εφοπλιστικών οικογενειών: του Ανδρεάδη, του Γουλανδρή, του Νιάρχου, του Λουκά Νομικού. Με τα χρήματα που κερδίζει βοηθάει τον πατέρα του να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους, αλλά και τις αδερφές του να σπουδάσουν.
Η μεγάλη, η Αγγελική, Ιατρική, η Δέσποινα Νομική και η μικρότερη, η Μαρία, Φαρμακευτική στο Μπάρι της Ιταλίας. Ο αδελφός του, Προκόπης, βοηθάει έως τότε τον πατέρα τους στο κρεοπωλείο, αλλά, όταν ο Σπύρος εγκαθίσταται στο Λονδίνο για σπουδές στο Ναυτικό Δίκαιο και τις συμβάσεις μεταφοράς αγαθών διά θαλάσσης στο University of London, τον παίρνει μαζί του για να μάθει Αγγλικά και να δουλέψει κοντά του.
Το Λονδίνο ήταν πάντα η βάση του Σπύρου Καρνέση από τότε που αγόρασε τα πρώτα δύο πλοία του και όσο μεγάλωνε τον στόλο του κατακτούσε τις θάλασσες του κόσμου. Στα γραφεία της επιχείρησης στην Αθήνα οι αδελφές του αναλαμβάνουν κρίσιμους ρόλους. Η Δέσποινα το νομικό τμήμα, ο σύζυγός της, Αντώνης Βλασσάκης, την τεχνική υποστήριξη και η Μαρία τα οικονομικά. Για 45 χρόνια τα αδέλφια πορεύονται αρμονικά απολαμβάνοντας τα πλούτη που ως παιδιά στη Μάνδρα δεν θα τολμούσαν ούτε να ονειρευτούν.
Αγωγές και εξώδικα για 325 εκατ. δολ.
Με δύο αγωγές, που κατέθεσαν στα αστικά δικαστήρια οι αδελφές και ο γαμπρός κατά του Σπύρου Καρνέση τον Φεβρουάριο και τον Μάιο του 2023, τον κατηγορούν ότι μετακίνησε σε λογαριασμό δικής του εταιρίας κέρδη 325 εκατ. δολαρίων ζητώντας να τους επιστρέψει τα 175 εκατ. που θεωρούν ότι τους αναλογούσαν. Με τη δεύτερη αγωγή, αυτή του Μαΐου, ζητούν μερίδιο από τις μετοχές των πλοιοκτητριών εταιριών των δέκα πλοίων, που αποτελούν πλέον τον στόλο της επιχείρησης. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Ε.Τ.» της Κυριακής, οι αδελφές και ο Αντώνης Βλασσάκης αναφέρουν στις αγωγές τους:
«Δυστυχώς, από τα μέσα της προηγούμενης χρονιάς ο αντιδικών αδελφός (πιεζόμενος προφανώς από τους οικείους του) αφού πρώτα δολίως μας είχε πείσει να μεταφέρουμε σχεδόν το σύνολο των χρημάτων που κρατούνται ως επί το πλείστον στην ως άνω διαχειρίστρια εταιρία (σε τραπεζικούς λογαριασμούς της που ελέγχονταν από εμάς κατά τα ανωτέρω) και που αφορούν κέρδη (εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων) από την ως άνω μεταξύ μας σχέση βάσει του ναυτιλιακού μας ομίλου, σε εταιρία που εμφανίζεται μόνο αυτός να έχει τον απόλυτο έλεγχό της, στη συνέχεια αυτός κακόπιστα, αντισυμβατικά ανήθικα και παράνομα δεν αναγνωρίζει την παραπάνω εταιρική σχέση και τα δικά μας δικαιώματα επί όλων αυτών των περιουσιακών στοιχείων μας. Ετσι, ξεπερνώντας κάθε ηθικό φραγμό ισχυρίζεται ότι όλα αυτά τα περιουσιακά στοιχεία (καθαρά κέρδη, ταμειακά διαθέσιμα, πλοιοκτήτριες εταιρίες, λοιπές εταιρίες) αξίας τουλάχιστον 1 δισ. δολαρίων ΗΠΑ, είναι απολύτως δικά του και εμείς ήμασταν όλα αυτά τα χρόνια απλοί υπάλληλοί του που απλώς μας ευεργετούσε». Με σκληρή γλώσσα οι αδελφές κατηγορούσαν τον Σπύρο Καρνέση -σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες- ότι ήθελε να τις αδικήσει χρησιμοποιώντας την παραβολή του άσωτου υιού. «Ο αντιδικών αδελφός μας 45 έτη στενής συνεργασίας, όπου εμείς προσφέραμε ολόκληρη τη ζωή μας, τα διέγραψε μ’ ένα εξώδικο παρουσιάζοντας εμάς ως άσωτους συγγενείς που στα στερνά του βίου μας αποφασίσαμε να υποκλέψουμε την προσωπική του περιουσία».
Σύμφωνα με τις αδελφές, η «μοιρασιά» είχε γίνει σε οικογενειακό συμβούλιο στη Γλυφάδα το 1994 και είχε καταγραφεί σε ιδιόχειρο σημείωμα, του οποίου η νομική ισχύς αμφισβητείται από την πλευρά του Σπύρου Καρνέση. «Ως ήταν αυτονόητο οι μετοχές όλων των εταιριών της ναυτιλιακής επιχείρησης ήταν δικές μου. Εγώ τις είχα ιδρύσει με δικά μου χρήματα, εγώ αγόρασα τα πλοία, εγώ οργάνωσα, επάνδρωσα, εξόπλισα και διηύθυνα την επιχείρηση, εγώ πήρα τα δάνεια από τις τράπεζες με προσωπική μου εγγύηση, εγώ ασφάλιζα και ναύλωνα τα πλοία, εγώ διαχειριζόμουν όλα τα προβλήματα που ανέκυπταν, εγώ ήμουν ο επιχειρηματίας, ο εφοπλιστής και ο μόνος ιδιοκτήτης όλων των εταιριών», αναφέρει, σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Καρνέσης στην απαντητική του αγωγή κάνοντας λόγο για προσπάθεια ιδιοποίησης μετοχών που ήταν τυπικά στο όνομα της αδελφής του. «Η Δέσποινα ιδιοποιήθηκε τις μετοχές μου, τις οποίες… είχε μεν στο όνομά της αλλά κατ’ εντολήν μου και για λογαριασμό μου, προκαλώντας μου τεράστιες ζημιές και αφόρητο ψυχικό πόνο για το πισώπλατο χτύπημα αγνωμόνων προσώπων, τα οποία ευεργετήθηκαν από εμένα πολυειδώς και πολυτρόπως, δι’ όλου του βίου των». Οι αποφάσεις επί των αγωγών εκκρεμούν στη Δικαιοσύνη, ενώ ο Σπύρος Καρνέσης έχει ακόμα ένα ανοιχτό μέτωπο, με τον εφοπλιστή Μαρή Εμπειρίκο σχετικά με την ιδιοκτησιακή ταυτότητα του νησιωτικού συμπλέγματος των Πεταλιών, των δέκα νησιών με τα γαλαζοπράσινα νερά που βρίσκονται απέναντι από το Μαρμάρι της Εύβοιας. Πριν από δύο χρόνια, τον Μάρτιο του 2022, είχε γίνει εν μέρει δεκτή από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών η αγωγή του εφοπλιστή Μαρή Εμπειρίκου, που είχε κατατεθεί τον Ιούνιο του 2020 εναντίον του Σπύρου Καρνέση και της εταιρίας Κτήμα Πεταλιοί Α.Ε. στην οποία ανήκει το σύμπλεγμα δέκα νησίδων. Στην αγωγή του ο Μαρής Εμπειρίκος ζητούσε να του αναγνωριστεί πως είναι μέτοχος του 50% της εταιρίας Κτήμα Πεταλιοί Α.Ε. και να ακυρωθεί η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της εταιρίας του 2019 με την οποία είχε διοριστεί Διοικητικό Συμβούλιο στο οποίο συμμετέχουν ο εφοπλιστής Σπύρος Καρνέσης και μέλη της οικογένειάς του. Από το 1916 η οικογένεια Εμπειρίκου διαθέτει ακίνητο στο Ξερονήσι, ενώ στο Τραγονήσι έχει κατοικία ο Σπύρος Καρνέσης, στην οποία εργαζόταν ως επιστάτης ο Αιγύπτιος.
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ «Ε.Τ.» ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Το Πάσχα του 2023 και συγκεκριμένα τη Μεγάλη Τετάρτη 12 Απριλίου ο Σπύρος Καρνέσης έκανε την τελευταία του δημόσια εμφάνιση στην Αθήνα μαζί με τη σύζυγό του. Το ζευγάρι συναντήθηκε για φαγητό σε εστιατόριο της Κηφισιάς με τον τρίτο σύζυγο της Χριστίνας Ωνάση, τον Ρώσο Σεργκέι Καούζοφ, και το φωτογραφικό ενσταντανέ από τη συνάντηση της συντροφιάς, την οποία συμπλήρωνε ο Αντώνης Βουράκης, είχε φέρει στο φως ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής. Πίσω από αυτήν τη συνάντηση κρυβόταν η εδώ και δεκαετίες στενή φιλία των κ.κ. Καρνέση και Καούζοφ, αλλά και η συνήθεια του άλλοτε συζύγου της Χριστίνας Ωνάση να επισκέπτεται κατά καιρούς την Ελλάδα με σκοπό να αφήσει λουλούδια στον τάφο της στον Σκορπιό. ΕΤ
