Η πρώην Περιφερειάρχης Αττικής, απολογούμενη ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών όπου εκδικάζεται η υπόθεση, ανέφερε ότι εκείνο το βράδυ βρισκόταν στο ΕΣΚΕ από τις 20:00. Όλοι της παρουσίαζαν την κατάσταση ως δύσκολη, ωστόσο, ακόμη και όταν άρχισε η ενημέρωση του Πρωθυπουργού, αυτή δεν ήταν σαφής για την κατάσταση που επικρατούσε.
«Η αίσθηση μου είναι ότι γνώριζαν αλλά φοβήθηκαν να περιγράψουν την τραγικότητα της κατάστασης. Έχουμε καταστροφή στο Μάτι και η ενημέρωση του Πρωθυπουργού ξεκινά από τη φωτιά στο Ζεμενό. Δεν ειπώθηκε λέξη για νεκρούς. Από τότε έως σήμερα προσπαθώ να καταλάβω γιατί υπήρξε αυτή η ενημέρωση… Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγινε έτσι αφού οι νεκροί ήταν θέμα χρόνου όπως και έγινε να αποκαλυφθούν» είπε.
Η κυρία Δούρου υποστήριξε πως το μοιραίο βράδυ, αν και η ίδια ρώτησε, δεν ζητήθηκε τίποτα από την Περιφέρεια.
«Στις 7.21 τηλεφώνησα στον Νίκο Τόσκα. Τον ρωτώ τι συμβαίνει. Μου απαντά ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και γίνεται προσπάθεια να σώσουν τον κόσμο. Εκφράζω την ανησυχία μου για τη θολή εικόνα και τις πολλές εστίες φωτιάς. Μου είπε ότι δεν χρειάζονταν κάτι από Περιφέρεια… Εγώ πήγα στα γραφεία του ΕΣΚΕ για να έχω καλύτερη εικόνα. Η κατάσταση ήταν ανεξέλεγκτη… Ο Χιώνης με τον οποίο μίλησε υπάλληλος της Περιφέρειας όταν ρώτησε αν χρειάζεται κάτι από την περιφέρεια…Δεν περιμένετε από εμένα να σας πω ότι το θεσμικό πλαίσιο ορίζει τον αξιωματικό πυροσβεστικής ως υπεύθυνο. Η περιφέρεια δεν προβλέπεται ούτε μπορούσε να συνδράμει στο διασωστικό έργο. Αλλά εμείς μόνοι μας ρωτούσαμε αν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Φτάνοντας στο ΕΣΚΕ δεν μου επέτρεψαν να μπω στο θάλαμο επιχειρήσεων. Είδα τον Τόσκα και μου είπε ότι η κατάσταση είναι δύσκολη ,ότι προσπαθούν να διασώσουν τον κόσμο και μου είπε δεν θέλω κάτι από εσένα, κάτσε και θα δούμε. Ήταν 8.25 όταν η περιφερειακή σύμβουλος ενημερώθηκε για το μέτωπο της φωτιάς. Όσο χρόνο βρισκόμουν εκεί ρωτούσα και ρωτούσαμε όποιον περνούσε από μπροστά τα ίδια αγωνιώδη ερωτήματα και μου έδιναν την ίδια απάντηση πως τα πράγματα είναι δύσκολα».
Η κυρία Δούρου για εκείνο το βράδυ περιέγραψε πως αυτό που θυμάται είναι ότι «υπήρχε φόβος, ανησυχία, παγωμάρα. Και ήταν εμφανέστατο στην ατμόσφαιρα πως κάτι τραγικό αν δεν είχε ήδη συμβεί επρόκειτο να συμβεί… Η αγωνία μου για ενημέρωση αφορούσε στο πλήθος των πληγέντων που θα έπρεπε να φροντίσουμε. Γύρω στις 9.30 παρακολούθησα συνεδρίαση αν και δεν είναι μέλος ο Περιφερειάρχης Αττικής. Ακόμη και εκείνη την ώρα δεν μπορούσε να γίνει αντιληπτό ποια ήταν η πραγματική εικόνα και κατάσταση. Αν η φωτιά είχε φτάσει στην θάλασσα και είχε σβήσει στη θάλασσα… Ενημέρωσα για τη φροντίδα των πληγέντων…. Προσωπικά εγώ και τα στελέχη διαρκώς προσπαθούσαμε να μάθουμε αν υπήρχε κίνδυνος και τι μπορούσαμε να κάνουμε, δεν οχυρωθήκαμε πίσω από το θεσμικό πλαίσιο. Και μην ξεχνάμε ότι μέχρι τις 5.30 η αίσθηση είναι ότι η φωτιά ήταν έρπουσα σε χαμηλή βλάστηση. Δεν μας ενημέρωσαν για την εξέλιξη και την επικινδυνότητα της φωτιάς».
Για τη μη οργανωμένη απομάκρυνση των κατοίκων η κατηγορούμενη «έδειξε» την πυροσβεστική ως μόνη αρμόδια για το θέμα συμπληρώνοντας πως «αυτοί που όφειλαν να κρατήσουν ανοιχτούς τους δρόμους έμειναν εκτός κάδρου και βρεθήκαμε εμείς της τοπικής αυτοδιοίκησης κατηγορούμενοι».
