Συγκλονιστική ήταν η κατάθεση στην Εξεταστική για το έγκλημα των Τεμπών από την μητέρα της Μάρθης Ψαροπούλου, που έχασε τη ζωή της στο δυστύχημα, η οποία είναι και πρόεδρος του συλλόγου οικογενειών θυμάτων. «Σε αυτό λοιπόν το έγκλημα, που αφορά, όχι 57 ανθρώπους, αλλά όλη την κοινωνία, η απόδοση της δικαιοσύνης είναι μονόδρομος» τόνισε στη Βουλή με δάκρυα... στα μάτια.
Η μητέρα της 20χρονης Μάρθης Ψαροπούλου ζήτησε την κλήση του Κ. Γενιδούνια για κατάθεση, λέγοντας πως η πλειοψηφία φοβάται να τον καλέσει, ενώ αποκάλυψε ότι ο τέως περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Κώστας Αγοραστός, της εκμυστηρεύτηκε πως προχώρησε στο μπάζωμα του τόπου του δυστυχήματος μετά από «άνωθεν εντολές».
Η κατάθεσή της προκάλεσε τη συγκίνηση μελών της επιτροπής, ενώ «ράγισαν» καρδιές στο διαδίκτυο.
«Σε αυτό λοιπόν το έγκλημα, που αφορά, όχι 57 ανθρώπους, αλλά όλη την κοινωνία, η απόδοση της δικαιοσύνης είναι μονόδρομος» τόνισε στη Βουλή η πρόεδρος της προσωρινής διοίκησης του συλλόγου οικογενειών θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, Μαρία Καρυστιανού. Καταθέτοντας ως μάρτυρας στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για «τη διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών», η κυρία Καρυστιανού, μητέρα της θανούσης 20χρονης φοιτήτριας Μάρθης Ψαροπούλου, είπε ότι δεν βρίσκεται στη Βουλή μόνη της αλλά έχοντας δίπλα της τους 57 νεκρούς, τους 180 τραυματίες και τις οικογένειές τους, σημειώνοντας ότι όσοι ανέβηκαν στο τρένο όλα τα τελευταία χρόνια ήταν τυχεροί, «εκτέθηκαν, όμως, σε κίνδυνο απώλειας της ζωής τους διότι κάποιοι δεν έκαναν τη δουλειά τους, και με δόλο τούς προέτρεπαν να το χρησιμοποιήσουν».
«Σε αυτό λοιπόν το έγκλημα, που αφορά όχι 57 ανθρώπους αλλά όλη την κοινωνία η απόδοση της δικαιοσύνης είναι μονόδρομος. Θα αποδοθεί με τον ένα ή τον άλλον τρόπο. Εύχομαι να έρθει γρήγορα μέσω της Δικαιοσύνης. Και να μη θρηνήσουμε ποτέ ξανά τέτοιος θανάτους» είπε η μάρτυρας.
Η κυρία Καρυστιανού εξέφρασε την αμφιβολία της για το εάν η εξεταστική επιτροπή θα μπορέσει να συμβάλει στο να αναδειχθεί πλήρως και σε βάθος μια υπόθεση, όπου όπως σημείωσε, οι εμπλεκόμενοι ξεκινούν από την κορυφή του πολιτικού συστήματος, και καταλήγουν σε διευθυντές και προέδρους σημαντικών θέσεων με άμεση επαφή και συνεργασία με το υπουργείο».
«Θέλω να έρθετε για πολύ λίγο στη θέση μας. Να χάσετε το πιο αγαπημένο σας πρόσωπο από ιατρικό λάθος, από αδιαφορία και ο εν λόγω γιατρός αντί να παραπέμπεται στη Δικαιοσύνη να παραπέμπεται στον Ιατρικό Σύλλογο. Πώς θα σας φαινόταν αυτό; Δίκαιο; Φυσιολογικό;», είπε και συνέχισε: «Φέρνω αυτό το παράδειγμα για να σας πως ότι δεν είμαστε εντάξει όλο αυτό. Δεν είσαστε δικαστές. Δεν ξέρετε τη δικογραφία. Πώς ξέρω ότι θα αναδειχθεί πλήρως και σε βάθος ένα θέμα στο οποίο οι εμπλεκόμενοι ξεκινούν από την κορυφή του πολιτικού συστήματος. Με βάση την προϊστορία των Επιτροπών, η αποτελεσματικότητα είναι αμφίβολη».
Όπως είπε παρότι έχει ζητηθεί η ασυλία υπουργών «αυτό το θέμα δεν έχει καν συζητηθεί στη Βουλή. Μήπως γιατί θα αποκαλύπτονταν ότι ο κ. Καραμανλής είχε υποπέσει σε κακουργηματικές πράξεις και παραλείψεις;». Αναρωτήθηκε επίσης εάν δεν ενδιαφέρει την εξεταστική επιτροπή η «ογκωδέστατη και πλήρης» έρευνα των Ευρωπαίων, που, όπως είπε, κατέληξε σε βαρύτατες κατηγορίες και υπόνοιες για πολιτικές ευθύνες.
«Γι’ αυτό και ζητήσαμε ανεπιτυχώς άρση ασυλίας καθώς υπήρχαν στοιχεία που ενοχοποιήσουν υπουργούς. Αυτό το θέμα δεν έχει συζητηθεί στη Βουλή. Μήπως γιατί θα αποκαλύπτονταν ότι ο κ. Καραμανλής είχε υποπέσει σε κακουργηματικές πράξεις και παραλείψεις, πλέον της αδιαφορίας του για την ασφάλεια των τρένων, όπως το να φροντίσει για τη σύσταση της επιτροπής διερεύνησης αεροπορικών και σιδηροδρομικών ατυχημάτων ως όφειλε και να θεσπίσει τους εθνικούς κανόνες ασφάλειας που έχουν όλα τα κράτη από το 2016. Δεν είχαμε ούτε ένα σύστημα λειτουργίας» είπε χαρακτηριστικά.
«Αυτός ο υπουργός δηλώνει με θράσος αθώος λόγω της ασυλίας του. Κι αντί να παραιτηθεί ευθύς και να αφεθεί στη Δικαιοσύνη, πράττοντας το αυτονόητο για τη μνήμην των θυμάτων και για μας, παραμένει κρυμμένος, ελπίζοντας πως η Βουλή θα τον σώσει. Μα θέλει αρετή η πολιτική και ήθος η ανάληψη ευθυνών.
Η άρση της ασυλίας, διάβασα, θεσπίστηκε για να ευνοήσει την εύρυθμη λειτουργία των υπουργείων και να τα προστατέψει από κακόβουλες μηνύσεις. Όμως γίνεται κάκιστη χρήση αυτής της διάταξης, η οποία πλέον λειτουργεί ως μια τεράστια ομπρέλα πολιτικών από διώξεις και ευθύνες. Εκτός αν θεωρείται η μήνυση των συγγενών και της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας κακόβουλη. Που αναφέρει στο Σύνταγμα ότι οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα να υποκαταστήσουν τη δικαστική εξουσία και να καθορίζουν που ξεκινά και τελειώνει η πολιτική ευθύνη; Ή μήπως υπάρχει ακαταδίωκτο όποιου κερδίζει τις εκλογές με μια ισχνή πλειοψηφία του 21% κ. Γεωργιάδη; Δεν ενδιαφέρει την Επιτροπή η έρευνα των Ευρωπαίων;
Δεν είναι ντροπή για ένα τέτοιο έγκλημα η δικογραφία να βρίσκεται στο γραφεί του Προέδρου της Βουλής και όχι στο υλικό των βουλευτών για να μελετηθεί; Πώς θα καθορίσετε ευθύνες στον κ. Καραμανλή αν δεν το γνωρίζετε;
Δεν υπήρχε ούτε ένα σύστημα ασφάλειας. Αν δεν περάσει το όχημά μας από το ΚΤΕΟ δεν μπορούμε να το κινήσουμε. Οι εμπειρογνώμονες μιλούσαν για καθημερινές βλάβες στις κακοσυντηρημένες ράγες. Πολλές φορές η άνοδος γινόταν κάθοδος. Αν τα γνωρίζαμε δεν θα ταξιδεύαμε ποτέ με το τρένο. Στο ελληνικό δημόσιο αν μια εταιρεία δεν ολοκληρώσει το έργο παίρνει πέναλτι, αλλά εδώ πήρε μπόνους, αλλιώς πώς εξηγείται η πενταπλάσια αύξηση του κόστους; Για την ευρωπαϊκή εισαγγελία εξηγείται. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, υπάλληλοι βρέθηκαν με αδικαιολόγητη μεγάλη περιουσία. Στους πολιτικούς, λόγω της μη άρσης, δεν γινόταν. Για 57 θανάτους κυνηγάμε φαντάσματα.
Κανείς δεν φέρει ευθύνη. Έχει κανείς ευθύνη σε αυτή τη χώρα που ζούμε από τύχη. Το 2019 κάηκε το σύστημα τηλεδιοίκησης. Αν είχε αντικατασταθεί θα είχαν σωθεί οι άνθρωποι. Θεωρείται μια φυσιολογική διαδικασία. Στο έγκλημα των Τεμπών υπήρξε μια προσπάθεια υποβάθμισης των ευθυνών. Αρχικά ο πρωθυπουργός μίλησε για ανθρώπινο λάθος, ενώ υπήρχαν υπομνήματα για τα προβλήματα και τον κίνδυνο ατυχήματος. Οι μηχανοδηγοί ήταν βέβαιοι για ατύχημα, απλά δεν ήξεραν τον χρόνο. Δεν καλέσατε τον κ. Γενιδούνια. Θα μπορούσε να δώσει ακριβείς πληροφορίες. Δεν κρίθηκε σημαντικός».
«Πριν από ένα χρόνο, συνέχισε, συνέβη ένα από τα χειρότερα κρατικά εγκλήματα στην ιστορία της Ελλάδας. Και έφερε στην επιφάνεια μία απίστευτη αποκάλυψη διαφθοράς ασυδοσίας και πλήρους ακαταλληλότητας και εγκατάλειψης των σιδηροδρόμων της Ελλάδας» είπε η κυρία Καρυστιανού σημειώνοντας ότι είδαμε με έκπληξη «από την μία, τα χρήματα που έχουν ξοδευτεί για την δήθεν αναβάθμιση και βελτίωση της λειτουργίας και από την άλλη τα πορίσματα των πραγματογνωμόνων που μιλούσαν για πλήρη απουσία συστημάτων ασφαλείας, για ακατάλληλα βαγόνια, όχι καινούργια βέβαια αλλά αυτά που πέταξαν οι Ελβετοί ως ακατάλληλα, για καθημερινές βλάβες και κακοσυντηρημένες ράγες, όπου η άνοδος γινόταν κάθοδος και το ανάποδο, πολλές φορές μέσα στην ίδια τη διαδρομή, για συνεχείς εκτροχιάσεις και πολλά άλλα, που αν τα γνωρίζαμε ουδέποτε θα επιτρέπαμε να ταξιδέψουν οι άνθρωποι μας με το τρένο».
Όπως είπε, την ώρα που η ευρωπαϊκή εισαγγελία προχωρά σε κατηγορίες, εδώ, «οι υπουργοί δεν φέρνουν ευθύνη, η Hellenic Train δεν φέρει ευθύνη, η ΕΡΓΟΣΕ δεν φέρει ευθύνη, η ΡΑΣ δεν φέρει ευθύνη». «Τελικά έχει κανείς ευθύνη, σ’ αυτή τη χώρα που ζούμε από τύχη;» αναρωτήθηκε.
Σύμφωνα με την κυρία Καρυστιανού, στο έγκλημα των Τεμπών υπήρχε από την αρχή προσπάθεια υποβίβασης των ευθυνών όσο πιο χαμηλά γίνεται. «Πρώτος ο πρωθυπουργός και ακολούθως κάποιοι υπουργοί μίλησαν για ανθρώπινο λάθος» είπε η μάρτυρας σημειώνοντας ότι από συζητήσεις της με μηχανοδηγούς τής έλεγαν ότι «ήταν βέβαιο ότι θα γινόταν μεγάλο δυστύχημα. Απλά δεν ‘ξέραν την ημερομηνία».
Η κυρία Καρυστιανού, αναφέρθηκε επίσης στην κατεστραμμένη τηλεδιοίκηση της Λάρισας που τοποθετήθηκε μετά από έξι μήνες επαναλειτουργίας του συρμού και κόστισε, όπως είπε 200.000 ευρώ, σε αντιδιαστολή με το «μπάζωμα» του χώρου του δυστυχήματος, που, όπως είπε, κόστισε 650.000 ευρώ και εγκρίθηκε σε 15 ημέρες.
Ακολούθως μίλησε για τον ρόλο της ΡΑΣ και της επικεφαλής της, κυρίας Τσιαπαρίκου, λέγοντας ότι «η δική σας αδειοδότηση στέρησε και την τελευταία ελπίδα για ζωή αυτών των ανθρώπων». «Τα παιδιά της [.. ] δεν θα τα έβαζε μέσα στο τρένο. Και εμείς το ίδιο, κυρία Τσιαπαρίκου. Δεν θα τα βάζαμε τα παιδιά μας στο τρένο εάν ξέραμε το χάλι που επικρατούσε. Δεν ξέραμε. Εσείς όμως γνωρίζατε. Όπως ήξερε καλά και όλη η πολιτική ηγεσία, και ο ΟΣΕ και ο ΕΡΓΟΣΕ και η Hellenic Train. Ξέρατε, αλλά ρισκάρετε με τα δικά μας παιδιά… Και χρόνια ολόκληρα επιτρέπετε να ταξιδεύει τόσος κόσμος, παίρνοντας εσείς το ρίσκο και αφήνοντας στους επιβάτες τον κίνδυνο».
«Εμπιστευόμασταν τη ΡΑΣ, ότι ελέγχατε την ασφαλή μετακίνηση των ταξιδευτών. Όπως εμπιστευόμασταν και την Hellenic Train που διαφήμιζε την ασφάλεια των τρένων δείχνοντας την τηλεδιοίκηση της Ιταλίας. Όπως εμπιστευόμασταν τον υπουργό που διαβεβαίωνε αγανακτισμένα εσάς και εμάς, ότι όλα λειτουργούν άψογα. Τους πιστεύαμε. Και τον υπουργό πιστέψαμε. Γιατί για μας τους πολίτες εσείς είστε τα αυτιά και τα μάτια μας. Και σας εμπιστευόμαστε ότι θα μας εξασφαλίσετε το ζην» είπε η κυρία Καρυστιανού και κατέληξε:
«Γι’ αυτό και ζητάμε από εσάς, μάλλον απαιτούμε, την απόδοση ευθυνών και την τιμωρία. [..] Δεν θα δεχτούμε τίποτα κατώτερο».
Καταλήγοντας τόνισε: «Δεν θα βάζαμε τα παιδιά μας στο τρένο αν ξέραμε το χάλι που επικρατούσε. Όλοι ήξεραν αλλά ρισκάρατε με τα δικά μας παιδιά κ. Τσιαπαρίκου. Εσάς εμπιστευόμασταν. Και την Hellenic Train που μας έδειχνε την τηλεδιοίκηση της Ιταλίας. Τους πιστέψαμε. Και τον υπουργό πιστέψαμε.
Είμαι μόνη μου, αλλά δεν είμαι. Φανταστείτε 57 ανθρώπους δίπλα μου και τις οικογένειές του. 180 τραυματίες και τις οικογένειες του. Φανταστείτε κάθε άνθρωπο που ανέβηκαν πάνω στο τρένο όλα αυτά τα χρόνια. Κάποιοι πολλές φορές. Ήταν τυχεροί. Εκτέθηκαν σε κίνδυνο απώλειας της ζωής τους γιατί κάποιοι δεν έκαναν τη δουλειά τους. Σε αυτό το έγκλημα η απόδοση δικαιοσύνης είναι μονόδρομος. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Εύχομαι μέσα από τη Δικαιοσύνη».
