Αφού τόνισε πως «θα ήθελα να εκφράσω την οδύνη μου για τον τραγικό τρόπο που πέθαναν οι άνθρωποι», ο πρώην δήμαρχος αναφέρθηκε στην αρχή της απολογίας στη δίκη για το Μάτι, στους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση να ασχοληθεί με τα κοινά. Μίλησε για τις επενδυτικές δυνατότητες που είχε η περιοχή ως ένα πολύ δυνατό brand name λόγω της μαραθώνιας κληρονομιάς, μέσω της οποίας υποστήριξε πως μπορούσε κανείς να επικοινωνήσει στον κόσμο.
Για τα γεγονότα της τραγικής εκείνης ημέρας που οδήγησαν στο θάνατο δεκάδες ανθρώπους, ανέφερε ο κ. Ψινάκης σημείωσε πως παρότι δεν συνήθιζε να παίρνει την άδειά του τον Αύγουστο, εκείνη την ημέρα ήταν εκτός και ενημερώθηκε από την γενική γραμματέα του δήμου για την φωτιά στο Νταού Πεντέλης. Την ώρα ωστόσο που πληροφορήθηκε το γεγονός βρισκόταν μεσοπέλαγα και αφού δεν μπορούσε να πετάξει ελικόπτερο από την Αθήνα, κανόνισε να επιστρέψει στον δήμο του με φουσκωτό.
«Βρέθηκα στη Σέριφο γιατί έχει πια 10-11 μποφόρ. Τα ξημερώματα έφτασα Σούνιο και μετά στον δήμο. Αντίκρισα μια τραγική κατάσταση. Πήγα στο κέντρο επιχειρήσεων που είχε στηθεί. Από την προηγούμενη ημέρα, επειδή έχει δοθεί βαθμός επικινδυνότητας 4, δεν έφυγε κανείς από τον δήμο, δεν υπάρχει ωράριο γιατί ο κίνδυνος φωτιάς είναι μεγάλος», φέρεται να υποστήριξε στη συνέχεια.
Δίκη για το Μάτι - Ψινάκης: Οι κάτοικοι ζητούσαν να κόψει ο δήμος πεύκα που ακουμπούσαν στις στέγες τους και το δασαρχείο απαγόρευσε να ακουμπήσουμε κλαδί»
Μιλώντας για την πορεία της φωτιάς την ημέρα εκείνη, ο Ηλίας Ψινάκης ανέφερε πως εξαπλώθηκε γρήγορα όπως έμαθε, με τουλάχιστον 120 χιλιόμετρα την ώρα και με άνεμο δυτικό, κάτι σπάνιο για την περιοχή. Με αυτό τον τρόπο όπως υποστήριξε «φεύγοντας από κορφή σε κορφή» η φωτιά πέρασε την Μαραθώνος, που συνήθως λειτουργούσε ως αντιπυρική ζώνη.
Σχετικά με το ότι δεν είχαν πραγματοποιηθεί οι απαιτούμενες ενέργειες καθαρισμού στην αντιπυρική περίοδο ανέφερε πως υπήρχε ειδική μέριμνα του δήμου, με στόλο οχημάτων και εργαλείων, που δημιούργησε για κοπή και συλλογή ξύλων και χόρτων. Όμως ο κ. Ψινάκης επισήμανε πως το Μάτι «εδώ και 80 χρόνια είναι δασικό. Δεν μπορείς να κόψεις ούτε κλαδί χωρίς την άδεια του δασαρχείου. Πάντα φοβόμασταν για το Μάτι και το δάσος του Σχοινιά».
«Οι κάτοικοι του Ματιού ζητούσαν να κόψει ο δήμος πεύκα που ακουμπούσαν στις στέγες τους. Το δασαρχείο απαγορεύει να ακουμπήσουμε ούτε κλαδί και στέλναμε τα αιτήματα στο δασαρχείο», τόνισε.
Για την απομάκρυνση των ανθρώπων ο πρώην δήμαρχος Μαραθώνα ανέφερε ότι ήταν αρμοδιότητα της Πυροσβεστικής και δεν μπορούσε ούτε ο ίδιος με την ιδιότητά του δημάρχου αλλά ούτε και η περιφέρεια να πάρει τους πολίτες από κάπου και να τους πάει κάπου αλλού. «Δεν είχαμε ούτε προφορική εισήγηση από κανέναν! Σε ό,τι μας ζητήθηκε ανταποκριθήκαμε τάχιστα. Μας ζητήθηκαν δύο λεωφορεία για να εκκενωθεί ένα γηροκομείο και αμέσως ανταποκριθήκαμε. Στην Κινέτα έγινε εισήγηση και την αδειάσανε», συμπλήρωσε τονίζοντας πως στην πρώην αμερικανική βάση «μας ήρθαν 2.500 άνθρωποι με το μαγιό εκείνο το βράδυ. Υπήρχε προεργασία. Ο δήμος ήταν έτοιμος. Είχαμε ακόμη και ψυχολόγους».
Προέδρος: Είχατε κάνει ασκήσεις πολιτικής προστασίας;
Κατηγορούμενος: Άσκηση γινόταν πρακτικά. Είχαμε 120 πυρκαγιές εκείνο το καλοκαίρι και 40 μετά το Μάτι.
Πρόεδρος: Εσείς χωρίς καταγγελίες πολίτη επικοινωνούσατε με δασαρχείο;
Κατηγορούμενος: Βεβαίως! Εμείς κάναμε αγώνα να αποχαρακτηριστεί το Μάτι από δασική περιοχή! Καταρχάς οι δρόμοι ήταν κάτι στενά δρομάκια. Γι' αυτό κάηκαν οι άνθρωποι! Το φοβόμασταν πάντα αυτό!
Ακροατήριο: Τι λέει; Ντροπή! Ντροπή!
Δίκη για το Μάτι - αντιδήμαρχος Μαραθώνα: «Σκηνικό ταινίας τρόμου»
Με τη σειρά του, κατά την απολογία του ο αντιδήμαρχος Μαραθώνα κ. Θανασιάς ανέφερε πως ο δήμος ήταν σε πλήρη ετοιμότητα εκείνη την ημέρα. Ωστόσο τόνισε πως για αρκετή ώρα δεν υπήρχε ενημέρωση από την Πυροσβεστική. «Ουδεμία ενημέρωση ούτε για την επερχόμενη καταστροφή, ούτε για να ζητήσει την συνδρομή μας». Περιγράφοντας δε την κατάσταση που αντίκρισε όταν πήγε ο ίδιος στο Νέο Βουτζά γύρω στις 7 το απόγευμα, αναφέρθηκε σε «βιβλική καταστροφή» και «σκηνικό ταινίας τρόμου».
Τέλος τόνισε επίσης πως στήθηκε αμέσως κέντρο για τους πληγέντες, όπου υποδέχθηκε πολίτες παρέχοντας ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, νερά και φαγητό και πως από την επόμενη ημέρα ο δήμος δούλεψε για την αποκατάσταση των ζημιών, αλλά μέσω και χορηγιών που έλαβε για την ανακούφιση των πληγέντων.