Στο εξώφυλλο πρόβαλε η Μέριλιν Μονρόε, ντυμένη, να σηκώνει το χέρι χαιρετώντας το κοινό ενώ πληροφορούσε ότι στο εσωτερικό υπήρχαν γυμνές φωτογραφίες της. Το πρώτο τεύχος του περιοδικού Playboy δεν είχε αρίθμηση, αφού η επιτυχία του ήταν αβέβαιη και κανείς δεν ήξερε αν και πότε θα έβγαινε το δεύτερο τεύχος.
Παρόλα αυτά, η επιτυχία ήλθε, και το περιοδικό πούλησε σε λίγες βδομάδες 53.991 κομμάτια, προς 50 σεντς το ένα. Ποιος θα φανταζόταν ότι μερικές δεκαετίες αργότερα, και συγκεκριμένα το 2002, το ίδιο αυτό πρώτο τεύχος θα πουλιόταν στους μανιώδεις συλλέκτες προς 5.000 δολάρια;
Το περιοδικό που έβγαινε κάθε μήνα, ήταν γέννημα – θρέμμα του Χιου Χέφνερ, που έστησε στην κουζίνα του σπιτιού του στο Σικάγο το πρώτο τεύχος βάζοντας τα θεμέλια για μια αυτοκρατορία, την ερωτική – εκδοτική αυτοκρατορία του Playboy.
Καθρέφτης της εποχής
To Playboy, αντικατόπτριζε την ξέφρενη εποχή του. Οι ΗΠΑ είχαν θριαμβεύσει μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και πλέον βίωναν την εποχή της αφθονίας και της ανεμελιάς.
Το 1960, το περιοδικό πρόσθεσε και μια στήλη που προωθούσε τη «φιλοσοφία του Playboy», τη φιλοσοφία του σύγχρονου άντρα που αναζητώντας νέες εμπειρίες, εξερευνά τον ερωτισμό του και δίνει σημασία στο «ευ ζειν».
Βέβαια το κύριο θέμα κάθε μήνα ήταν η όμορφη γυναίκα, Playmate, που πόζαρε γυμνόστηθη στο εξώφυλλο και αποκάλυπτε τελικά το ολόγυμνο κορμί της στο κεντρικό «σαλόνι» του περιοδικού που ήταν τρίπτυχο και είχε μέγεθος μικρής αφίσας.
Αξίζει να θυμίσουμε ότι τα γυμνά κορμιά των Playmates απαθανατίζονταν από κορυφαίους φωτογράφους της εποχής, όπως ο Κεν Μάρκους, ο Χερμπ Ριτς, η Έλεν φον Άνγουορθ, η Άνιε Λίμποβιτς, ο Χέλμουτ Νιούτον, και η αισθητική της φωτογράφησης ήταν σε πολύ ψηλά επίπεδα. Αυτή η υψηλή αισθητική, κατόρθωνε να δώσει υπέροχες γυμνές φωτογραφίες όμορφων γυναικών, εξορίζοντας κάθε χυδαιότητα.
Όμως ο Χιου Χέφνερ δεν έπαυε να πλαισιώνει τον βασικά ερωτικό χαρακτήρα του Playboy με άρθρα από σπουδαίους συγγραφείς και συνεντεύξεις από σπουδαίους δημοσιογράφους. Το περιοδικό φιλοξένησε συνεντεύξεις του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, του Μάλκολμ Χ, του Τζον Λένον της Γιόκο Όνο, του προέδρου των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ, και πολλών προσωπικοτήτων της εποχής.
Πολλοί κοινωνικοί προβληματισμοί τέθηκαν για πρώτη φορά από τις σελίδες του Playboy. Θέματα που αφορούσαν τα δικαιώματα της LGBTQκοινότητας, τα δικαιώματα των γυναικών, τη λογοκρισία, τα δικαιώματα που απορρέουν από το First Amendment του Συντάγματος των ΗΠΑ, ακόμη και θέματα για τη νομιμοποίηση της κάνναβης (1970).
Από το 1966 έως το 1976, υπό την καθοδήγηση του θρυλικού διευθυντή ύλης, Ρόμπερτ Μακόλι, το Playboy, άρχισε να δημοσιεύει και κομμάτια λογοτεχνίας.
Στις σελίδες του περιοδικού άνθησε η φόρμα του μικρού διηγήματος, από διάσημους λογοτέχνες, όπως: Σολ Μπέλοου, Ίαν Φλέμινγκ, Ντόρις Λέσινγκ, Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, Τζον Λε Καρέ, Ίρβιν Σο, Άρθουρ Κέστλερ, Κουρτ Βόνεγκατ, Τσακ Παλάνιουκ, Χαρούκι Μουρακάμι, και πολλών άλλων.Θρυλικά parties
Ο Χιου Χέφνερ, δεν ήταν όπως αποδείχθηκε ένας εκδότης φθηνών ερωτικών περιοδικών, αλλά είχε άποψη για τη ζωή, και εξελίχθηκε σε μια εκκεντρική προσωπικότητα που ενσάρκωνε τον ιδεατό άντρα του περιοδικού Playboy. Έναν άντρα σύγχρονο, έναν άντρα με καλό γούστο που αναζητά νέες ερωτικές εμπειρίες, έναν άντρα που εκτιμά την καλή ζωή, και του αρέσει να τη μοιράζεται με όμορφες γυναίκες.
Ο Χιου Χέφνερ αυτοδιαφημιζόταν ως υπέρμαχος της ελευθερίας της σεξουαλικότητας και του λόγου σε μια καταπιεστική μεταπολεμική εποχή.
Ο Χέφνερ αγόρασε μια βικτωριανή έπαυλη στο Λος Άντζελες, και τη μετέτρεψε στο διάσημο PlayboyMansion, όπου ζούσε αυτός πάντα με την μεταξωτή του ρόμπα και την πίπα στο στόμα, περιστοιχισμένος από πανέμορφες κοπέλες, τα λεγόμενα «κουνελάκια» του Playboy, που φορούσαν συνήθως εσώρουχα, ένα παπιγιόν και δύο αυτιά κούνελου στο κεφάλι.
Τα πάρτι που δίνονταν στο Playboy Mansion, έχουν μείνει στην Ιστορία, και κανείς πλούσιος και διάσημος δεν θεωρείτο επιτυχημένος στις ΗΠΑ, αν δεν μπορούσε να εξασφαλίσει την Playboy card που ήταν το εισιτήριο για τον επίγειο αυτόν παράδεισο. Υπάρχει ο αστικός μύθος, ότι ο Τζακ Νίκολσον, που το σπίτι του ήταν δίπλα στη βίλα του Χέφνερ, είχε υπόγειο πέρασμα για να πηγαίνει στα πάρτι.
Τα πάρτι ήταν θεματικά. Πάρτι για τα Χριστούγεννα, πάρτι μεταμφιεσμένων για το Χαλογουίν, bikini party στην πισίνα, το χρήμα έρρεε άφθονο και η φαντασία δεν είχε όρια.
Υπήρχαν ακόμη και «pig nights» όπου οι καλεσμένοι του Χέφνερ συνευρίσκονταν με άσχημες ιερόδουλες γυναίκες.
Το υπέροχο σπίτι, οι εκλεκτοί διάσημοι καλεσμένοι, οι πανέμορφες νέες ημίγυμνες γυναίκες, τα ποτά, τα ναρκωτικά, και τα πλούσια εδέσματα, οι μουσικές και οι χοροί, συνέθεταν ένα ονειρικό περιβάλλον.
Στη δεκαετία του 1970, η επιτυχία του Playboy ήταν παγκόσμια, αλλά προχωρώντας προς τη δεκαετία του 1980, το περιοδικό έχασε κάποια ποσοστά κυκλοφορίας αφού στην αγορά κυκλοφόρησαν ανταγωνιστικά περιοδικά όπως το Penthouse και το Oui, ενώ αργότερα άρχισαν να κυκλοφορούν ερωτικές βιντεοκασέτες, και στο τέλος τα «περιοδικά για τον άντρα» τύπου Maxim, FHM και Stuff.
Το 2004, το περιοδικό γιόρτασε τα 50 χρόνια κυκλοφορίας, με το ειδικό τεύχος Ιανουάριος 2004. Το γεγονός γιορτάστηκε στο Λας Βέγκας, το Λος Άντζελες, τη Νεα Υόρκη και τη Μόσχα, ενώ οι οίκοι Versage, Vivienne Westwood, Sean John, σχεδίασαν limited- edition, είδη μόδας, ρούχα, εσώρουχα και αντικείμενα για την περίσταση.
Το περιοδικό το 2009, κυκλοφόρησε 11 τεύχη, ενώνοντας τα τεύχη Ιούλιος/Αύγουστος, και στο τέλος τα περιόρισε σε 10 τεύχη, ενώνοντας τα τεύχη Ιανουάριος/Φεβρουάριος.
Η εξάπλωση του Διαδικτύου, και κυρίως η υπέρ-προσφορά και η εύκολη πρόσβαση σε πορνογραφικό υλικό, άρχισαν να αλλάζουν δραματικά το εκδοτικό τοπίο.
Το Playboy, σταμάτησε να προβάλει γυμνό στο εξώφυλλο, από το τεύχος Μάρτιος 2016.
Παρόλα αυτά, συνεχίστηκε η παράδοση των γυμνών Playmates, του κάθε μήνα.
Το 2017, ο Χιου Χέφνερ πέθανε στο σπίτι του, στο PlayboyMansion, και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για το έντυπο.
Το 2019, το περιοδικό έγινε τριμηνιαίο, χωρίς διαφημίσεις, και το 2020, το περιοδικό ανακοίνωσε το τέλος της έντυπης έκδοσης.
Ρεκόρ και στατιστικά
Το Playboy, έκανε πολλά ρεκόρ το 1971 ήταν στο απόγειό του πουλώντας πάνω από 7.000.000 αντίτυπα. Τον Νοέμβριο του 1972, έκανε το απόλυτο ρεκόρ πουλώντας 7.161.561 αντίτυπα!
Το Playboy κυκλοφόρησε και σε πολλές χώρες του κόσμου, στην Ευρώπη και την Ασία, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του 1980, το Playboy κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα. Από το φακό του πέρασαν πολλές διάσημες Ελληνίδες, από τη Ζωή Λάσκαρη, τη Μάρω Κοντού, τη Μαίρη Χρονοπούλου, την Ελένη Ερήμου, έως τη Βάνα Μπάρμπα, την Άντζελα Δημητρίου, τη Δήμητρα Γαλάνη, την Τζένη Μπαλαντσινού, και πολλές άλλες, πάντα φωτογραφημένες με τακτ και σεβασμό.
Το σήμα του Playboy, το κεφάλι ενός κουνελιού που φορά παπιγιόν, ήταν και παραμένει αναγνωρίσιμο σε όλο τον πλανήτη.
Τα κορίτσια Playmates, από τη Μέριλιν Μονρό μέχρι την Πάμελα Άντερσον, και από την Ούρσουλα Άντρες μέχρι την Κιμ Μπάσιντζερ, έγιναν διάσημα και απέκτησαν δόξα και χρήματα, αλλά υπάρχουν πολλές ιστορίες που «θαμπώνουν» την αστραφτερή εικόνα του Playboy και του Χέφνερ προσωπικά.
Το πρόσφατο ντοκιμαντέρ «SecretsofPlayboy» δείχνει και μια άλλη όψη του glamour, όπου τα πάντα θυσιάζονταν για τη διασκέδαση των τυχερών πλούσιων και διάσημων που συμμετείχαν στα πάρτι του Playboy.
Εβδομήντα χρόνια μετά την έκδοση του Playboy, πάντως, κανένα περιοδικό δεν κατάφερε να συνδυάσει τον ερωτισμό και την αισθητική με παρόμοιο τρόπο.