Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε την συγκρότηση διεθνούς επιτροπής για την μελέτη του προβλήματος, υπό τον Αμερικανό γενικό ιατρό Δρ. Βίβεκ Μέρθι. Στην επιτροπή συμμετέχουν ως εκπρόσωπος της Αφρικανικής ένωσης η Τσίντο Μπέμπα, ο υπουργός Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή του Βανουάτου, Ραλφ Ρετζενβάνου και ο Αγιούκο Κάτο, Ιάπωνας υπουργός με αρμοδιότητα τα μέτρα για την αντιμετώπιση της μοναξιάς και της απομόνωσης.
Ο χαρακτηρισμός της μοναξιάς ως σοβαρής απειλής για την παγκόσμια υγεία από τον ΠΟΥ ακολουθεί τις διαπιστώσεις που έγιναν στη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας της Covid-19, όταν σταμάτησαν οικονομικές και κοινωνικές δραστηριότητας αυξάνοντας τα επίπεδα της απομόνωσης των ανθρώπων.
«Η μοναξιά ξεπερνά τα σύνορα και γίνεται ένα λόγος ανησυχίας για την παγκόσμια υγεία, που επηρεάζει κάθε πτυχή της υγείας, της ευημερίας και της ανάπτυξης», δήλωσε η Τσίντο Μπέμπα, προσθέτοντας: «η κοινωνική απομόνωση δεν γνωρίζει ηλικία ή σύνορα».
Οι κίνδυνοι για την υγεία είναι ανάλογοι με εκείνους που διατρέχει ένα άτομο που καπνίζει 15 τσιγάρα τη μέρα και πολύ μεγαλύτεροι από τους κινδύνους που συνεπάγεται η παχυσαρκία και η έλλειψη άσκησης, σύμφωνα με τον Δρ. Μέρθι.
Η μοναξιά θεωρείται συχνά πρόβλημα κυρίως για τις αναπτυγμένες χώρες, αλλά ο Δρ. Μέρθι τόνισε ότι τα ποσοστά των ηλικιωμένων που βιώνουν σε συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης είναι αντίστοιχα σε όλες τις περιοχές του κόσμου.
Στους μεγαλύτερης ηλικίας ενήλικες η μοναξιά συνδέεται με την αύξηση κατά 50% του κινδύνου ανάπτυξης άνοιας και κατά 30% αύξησης του κινδύνου για εγκεφαλικό ή πρόβλημα στο καρδιοαναπνευστικό σύστημα.
Η μοναξιά όμως πλήττει και τους νέους ανθρώπους. Εκτιμάται ότι σε ποσοστό 5-15% οι νέοι αισθάνονται μοναξιά, ποσοστό που στην πραγματικότητα μπορεί να είναι μεγαλύτερο. Στην Αφρική το πρόβλημα είναι οξύτερο, με το 12,7% των νέων να λένε πως βιώνουν σε συνθήκες μοναξιάς, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη είναι 5,3%.
ΟΙ νέοι που βιώνουν συνθήκες μοναξιάς είναι πιθανότερο να αποτύχουν στις προσπάθειες για πανεπιστημιακές σπουδές και αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να περιοριστούν σε χαμηλά εισοδήματα. Επίσης η έλλειψη σχέσεων και υποστήριξης στον εργασιακό χώρο μειώνει την ικανοποίηση που αντλεί ο εργαζόμενος από τη δουλειά του και περιορίζει τις επιδόσεις του.
Η Μπέμπα δήλωσε ότι σε όλη την Αφρική, όπου οι κοινωνίες αποτελούνται από νέους ανθρώπους σε μεγάλα ποσοστά, οι προκλήσεις όπως η ειρήνη, η ασφάλεια, η κλιματική κρίση και η ανεργία οδηγούν σε κοινωνική απομόνωση. «Πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να επανακαθορίσουμε το αφήγημα γύρω από την μοναξιά, ιδιαίτερα για ευάλωτους πληθυσμούς που είναι αποκλεισμένοι λόγω του ψηφιακού χάσματος», τόνισε η Μπέμπα.
«Αυτά τα θέματα δεν αφορούν μόνο μία χώρα… η μοναξιά είναι μια απειλή για την δημόσια υγεία την οποία δεν έχουμε εκτιμήσει επαρκώς», προειδοποίησε ο Δρ. Μάρθι.