Τα κατάφεραν αλλά με τεράστια αποχή, ψήφισαν 25.000 λιγότεροι φέτος. Επιπλέον οι παρατάξεις Μώραλη και Βλαχάκου (ΝΔ) που αυτή τη φορά κατέβαιναν μαζί έχασαν πάνω από 20.000 ψήφους. Η συμμετοχή στις εκλογές περιορίστηκε στο 35%, ως αποτέλεσμα της συνειδητής προσπάθειας αποπολιτικοποίησης των δημοτικών εκλογών, αλλά και της αποστροφής μεγάλου τμήματος των ψηφοφόρων για το πολιτικό σύστημα και τις εκλογές, αφού νιώθει ότι με αυτό τον τρόπο τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Σε κάθε περίπτωση η δημαρχία Μώραλη είναι δημαρχία μειοψηφίας με την μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων του Πειραιά να του γυρίζει την πλάτη.
Η «Ανταρσία στο Λιμάνι» αναδείχθηκε ως η δύναμη που συγκρούστηκε μετωπικά με τον Μώραλη και το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο που τον στηρίζει. Μέσα στην προεκλογική καμπάνια συμμετείχαμε σε αγώνες, από συγκεντρώσεις ενάντια στο λιμάνι στην Πειραϊκή και κινητοποιήσεις σε σχολεία στην Παλιά Κοκκινιά εξαιτίας των διαλυμένων υποδομών, μέχρι τα αντιφασιστικά συλλαλητήρια για τα 10 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και τις κινητοποιήσεις ενάντια στα εργοδοτικά εγκλήματα όπως αυτό με το νεκρό εργάτη στα έργα της Περιφέρειας. Μιλήσαμε με χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες, νεολαία στις εργατογειτονιές του Πειραιά, στα Μανιάτικα, στην Παλιά Κοκκινιά, στα Καμίνια, στην Καλλίπολη και σε πολλούς εργατικούς χώρους. Εκεί βρίσκεται η δύναμη για να οργανώσουμε με μεγαλύτερη ένταση τους αγώνες ενάντια στην κυβέρνηση της καταστροφής και στους δημάρχους της.
Χαιρετίζουμε τις 1200 Πειραιώτισσες και Πειραιώτες που ψήφισαν «Ανταρσία στο Λιμάνι». Καταφέραμε να αυξήσουμε το ποσοστό μας από 1,96% σε 2,44%, μια αύξηση που δεν μας δίνει την έδρα που δικαιούμαστε εξαιτίας του καλπονοθευτικού νόμου Βορίδη. Είτε μέσα είτε έξω από το δημοτικό συμβούλιο, το διακριτό ρεύμα της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς στον Πειραιά μπορεί να γίνει κέντρο συσπείρωσης για όλο τον κόσμο της αριστεράς που ψάχνει εναλλακτική πέρα από τους συμβιβασμούς. Με όλο αυτό το αριστερό δυναμικό θέλουμε να συγκροτήσουμε τις μάχες ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης αλλά και να συζητήσουμε συντροφικά για τη συνολική εναλλακτική απέναντι στο σύστημα της καταστροφής.
Οι αγώνες ενάντια στη φτώχια και την υποβάθμιση, τον πόλεμο, το ρατσισμό και τους φασίστες είναι μπροστά μας. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά, αυξήσεις στους μισθούς, υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των δημόσιων χώρων, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, για σχολεία και παιδικούς σταθμούς, νοσοκομεία, έργα υποδομής στις γειτονιές. Θέλουμε τον Πειραιά πόλη για τις ανάγκες μας όχι για τα κέρδη των λίγων.
Η "Ανταρσία στο Λιμάνι" θα συνεχίσει να βρίσκεται μπροστά για τη νίκη των αγώνων, για την αντικαπιταλιστική ανατροπή.
