Για να μπορέσει να μπει τέλος στην ατέρμονη γραμμή του αίματος στη Μέση Ανατολή πρέπει να αποσαφηνιστούν από όλους οι έννοιες της «νίκης» και της «ήττας». Τι μπορεί να σημαίνουν για κάθε πλευρά αυτές οι λέξεις. Και μετά μπορούμε να μελετήσουμε διάφορα σενάρια: τι θα σημάνει μια νίκη της Χαμάς και τι σημαίνει νίκη... του Ισραήλ.
Παρότι το Ισραήλ προσπαθεί με μία τεράστια εκστρατεία στα διεθνή ΜΜΕ και στα social media να περιγράψει την επίθεση της Χαμάς ως μία αδιανόητη σφαγή αμάχων, το βέβαιο είναι πως η Χαμάς επέτυχε μία στρατιωτική νίκη εναντίον του Ισραήλ που κανένας δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να συμβεί, έως την 7η Οκτωβρίου. Η Χαμάς κατέλαβε στρατιωτικές βάσεις και εγκαταστάσεις των Ισραηλινών, παρέμεινε εκεί επί ώρες- σύμφωνα με ορισμένες πηγές και επί μέρες.
Αποτέλεσμα αυτής της στρατιωτικής νίκης, στην πρώτη φάση του πολέμου, είναι το ότι ως σήμερα το Ισραήλ δεν έχει επιτύχει τους στρατιωτικούς στόχους του στην Λωρίδα της Γάζας, όπου πάντως σύμφωνα με νομικούς ειδικούς συνεχίζεται η πολιτική της γενοκτονίας κατά των Παλαιστίνιων αμάχων, με αποκορύφωμα τον βομβαρδισμό στο νοσοκομείο Αλ Αχλί.
Για το Ισραήλ ο δρόμος προς την νίκη είναι περίπλοκος. Αν εισβάλουν στην Λωρίδα της Γάζας θα βρεθούν αντιμέτωποι με μία καλά οργανωμένη αντίσταση, που λειτουργεί με τακτικές ανταρτοπόλεμου και έχει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού απέναντι στην τεράστια δύναμη πυρός των Ισραηλινών. Αν εξουδετερώσουν την αντίσταση και καταλάβουν την Γάζα, θα επωμισθούν το καθόλου εύκολο έργο της επιβολής κατοχικής αρχής σε μια περιοχή που είναι καζάνι που βράζει. Αν δεν εισβάλουν, τότε αυτό θα ισοδυναμεί με πλήρη στρατιωτική αποτυχία.
Αν η Χαμάς με την τακτική της καταφέρει να διατηρήσει τον έλεγχο της Γάζας και να αποτρέψει την χερσαία εισβολή, θα πρόκειται για νίκη της παλαιστινιακής πλευράς.
Το σενάριο «νίκης» της Χαμάς
Στην περίπτωση που η Χαμάς θεωρηθεί ότι βγαίνει αλώβητη από αυτόν τον πόλεμο, τουλάχιστον πολιτικά, τότε τα αποτελέσματα θα είναι πολυδιάστατα:
Σε διεθνές επίπεδο το Παλαιστινιακό επιβάλλεται ως θέμα προτεραιότητας και η ίδια η Χαμάς γίνεται παράγοντας που ουδείς μπορεί να τον αγνοήσει. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αποτελούν παρελθόν οι μέρες που η διεθνής κοινότητα άφηνε το Παλαιστινιακό στην τύχη του, ή για την ακρίβεια στις διαθέσεις του Ισραήλ και των Αμερικανών.
Σε περιφερειακό επίπεδο, η Χαμάς κατάφερε ήδη να υπονομεύσει τη διαδικασία προσέγγισης του Ισραήλ με ορισμένους άραβες γείτονες, όπως η Σαουδική Αραβία.
Επιπλέον εάν η Χαμάς επιτύχει τους στόχους της τότε καθίσταται εξαιρετικά δύσκολο για την Παλαιστινιακή Αρχή στην Ραμάλα, να εξακολουθήσει να θεωρείται ως η μόνη που εκπροσωπεί τον παλαιστινιακό λαό. Ο κίνδυνος διάλυσης της Παλαιστινιακής Αρχής του Μαχμούτ Αμπάς είναι ορατός, όσο κι αν ορισμένες περιφερειακές δυνάμεις τον θεωρούν πιο εύκολο συνομιλητή από την ηγεσία της Χαμάς. Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο ο Αμπάς δήλωσε την Κυριακή ότι η Χαμάς δεν εκπροσωπεί τον παλαιστινιακό λαό. Όμως τα συνθήματα κατά του Αμπάς, που ακούστηκαν το βράδυ της Τρίτης στην Ραμάλα, δείχνουν άλλα πράγματα.
Στο ισραηλινό μέτωπο, έχει ήδη καταρρεύσει η ιδέα του άτρωτου κράτους. Κι αυτό εξηγεί την οργισμένη αντίδραση, με τους μαζικούς βομβαρδισμούς και τα πλήγματα σε νοσοκομεία, σχολεία και αυτοκινητοπομπές προσφύγων. Η ισραηλινή αντίδραση μοιάζει σαν προσπάθεια να «αποζημιωθούν» ψυχολογικά οι Ισραηλινοί για το ψυχολογικό πλήγμα που υπέστησαν από την επίθεση, με ένα άνευ προηγουμένου μακελειό στην Γάζα.
Ωστόσο είναι δύσκολο να γίνουν από τώρα εκτιμήσεις για τον τρόπο με τον οποίο θα αλλάξει η συμπεριφορά των Ισραηλινών έναντι των Παλαιστινίων στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Οι ένοπλες παλαιστινιακές ομάδες θα προσπαθήσουν να στρατολογήσουν νέους στη Δυτική Όχθη, αυτό το γνωρίζουν οι Ισραηλινοί και είναι πιθανό η κατοχή να γίνει ακόμα πιο σκληρή.
Το σενάριο «νίκης» του Ισραήλ
Αν κερδίσει το Ισραήλ η κατοχή δεν θα επιστρέψει στο προηγούμενο status. Θα είναι πιο σκληρή, αφού θα ληφθούν σειρά μέτρων για να αποκατασταθεί το κύρος του ισραηλινού κράτους μετά την 7η Οκτωβρίου. Αυτή η κυβέρνηση που χαρακτηρίστηκε «η πιο ακραία στην ιστορία του Ισραήλ», μετά τον πόλεμο θα γίνει ακόμα πιο σκληρή.
Αυτό σημαίνει επέκταση του εποικιστικού προγράμματος, καταλήψεις κι άλλων παλαιστινιακών εδαφών και τελικά θα επιβληθεί το «δίκαιο» του ισχυρότερου με όλα τα μέσα- μαζικές συλλήψεις, φυλακίσεις, ίσως και με την προσάρτηση κατεχόμενων εδαφών στο κράτος του Ισραήλ.
Το Ισραήλ στη συνέχεια, από τη θέση του ισχυρότερου θα επιχειρήσει να επιστρέψει στην οδό της αποκατάστασης των σχέσεων με αραβικά καθεστώτα, απαλλαγμένο από τον φόβο υπονόμευσης της διαδικασίας από την Χαμάς, ή οποιαδήποτε άλλη οργάνωση.
Αυτό σημαίνει ότι η νίκη του Ισραήλ επί της Χαμάς θα εξουδετερώσει σε μεγάλο βαθμό και την Χεζμπολάχ, ενώ θα πλήξει και το γόητρο του Ιράν.
Σε διεθνές επίπεδο το Ισραήλ θα εκμεταλλευθεί την ευκαιρία για να πιέσει για την καταστολή κάθε οργάνωσης, κινήματος, ατόμων και ομάδων αλληλεγγύης που δρουν σε δυτικές χώρες και αντιμετωπίζουν με συμπάθεια το Παλαιστινιακό και τους Παλαιστίνιους.
Ακριβώς αυτή η προοπτική μπορεί να υποχρεώσει την Τεχεράνη να κρατήσει ανοιχτά τα στρατιωτικά μέτωπα κατά του Ισραήλ, αφού για κανένα λόγο δεν θα ήθελε να εξαρθρωθεί ο αποκαλούμενος από τους Ιρανούς «άξονας αντίστασης».