«Δεν υπήρχε κάτι σταδιακό, αλλά κάτι περίεργο που οδήγησε στο τέλος της Τζωρτζίνας» κατέθεσε στην δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου ο καρδιολόγος, υπεύθυνος της Μονάδας Κληρονομικών Παθήσεων Καρδιάς στο Ωνάσειο Άρης Αναστασάκης, αναλύοντας πως «ο τρόπος που πέθανε η Τζωρτζίνα δεν συνάδει με αυτά που ξέρουμε».
Ο μάρτυρας είπε στο δικαστήριο πως έγινε εκτεταμένος γονιδιακός έλεγχος στο παιδί καθώς και καρδιολογικός έλεγχος στους γονείς ώστε να εντοπιστεί αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα δεδομένου ότι η οικογένεια είχε χάσει ήδη δύο παιδιά.
Όπως ανέφερε τα ευρήματα που είχαν δεν καταδείκνυαν κάτι σημαντικό. «Αυτό αποτελεί μερική ένδειξη πως δεν υπάρχει κληρονομικό νόσημα, αλλά δεν σημαίνει κιόλας ότι δεν υπάρχει και ότι δεν μπορεί να εκδηλωθεί σε κάποιο παιδί. Οι πιθανότητες είναι 25%» ανέφερε.
Ο μάρτυρας αφού περιέγραψε ότι η Τζωρτζίνα ήταν υπό συνεχή παρακολούθηση όσο νοσηλευόταν στο Ωνάσειο και πως «υπήρχε μία ομάδα που συνεδρίαζε καθημερινά για αυτό το παιδί» τόνισε πως «ο τρόπος που πέθανε η Τζωρτζίνα δεν συνάδει με αυτά που ξέρουμε. Είχαμε οχυρώσει το παιδί απόλυτα! Όταν έχεις ένα τέτοιο αποτέλεσμα σε μια τέτοια προσπάθεια μας… Αυτό μας απογοήτευσε παρά πολύ. Χάσαμε δηλαδή. Κι όταν χάνεις ένα παιδί είναι πιο δύσκολο».
Μάρτυρας για Ρούλα Πισπιρίγκου: «Κληθήκαμε να ελέγξουμε τους γονείς για να αποκλειστεί οποιοδήποτε νόσημα»
Ο μάρτυρας εξήγησε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο πως η Μονάδα της ομάδας του στο Ωνάσειο ελέγχει οικογένειες που μέλη τους μπορεί να πάσχουν από κάποιο κληρονομικό νόσημα.
«Αυτό έγινε και στην περίπτωση της οικογένειας Δασκαλάκη. Κληθήκαμε να ελέγξουμε τους γονείς για να αποκλειστεί οποιοδήποτε νόσημα που μπορεί να οδηγήσει σε αιφνίδιο θάνατο γιατί είχαμε δύο παιδιά νεκρά και το ένα με ανακοπή. Αυτό αποτελεί ισχυρή ένδειξη για κάτι γενετικό» τόνισε, λέγοντας πως αφού τα ευρήματα τους δεν τους οδήγησαν σε κληρονομικές νόσους παρακολουθούσαν το κοριτσάκι καθώς «αυτό που σκοτώνει είναι η εκδήλωση του νοσήματος κι όχι μια απλή πληροφορία ότι υπάρχει. Αυτό σημαίνει ευρήματα σε κλινικό επίπεδο. Για παράδειγμα, ο απινιδωτής μας έδωσε όλη την πορεία του κοριτσιού μέχρι την τελική φάση» εξήγησε και λίγο αργότερα επισήμανε πως «δεν υπήρχε κάτι σταδιακό αλλά κάτι περίεργο που οδήγησε στο τέλος του κοριτσιού.
Το ότι δεν είχαμε λειτουργία απινιδωτή φαίνεται πως ο μηχανισμός του θανάτου ήταν συνέπεια μιας επιδεινούμενης βραδυκαρδίας κι όχι ταχυκαρδίας».
- Πρόεδρος: Ποτέ συμβαίνει να φτάνει στην απόλυτη καταστροφή το μυοκάρδιο;
- Μάρτυρας: Ένα τροχαίο, μια τοξική ουσία, ένα δηλητήριο. Τα νοσήματα έχουν εξέλιξη, άρα η ιατρική έχει δυνατότητα να τα πιάσει σε μια φάση που δεν έχουν πλήξει ακόμη τον οργανισμό. Υπάρχουν βέβαια και καταστάσεις κεραυνοβόλες.
Όπως τόνισε ο κ. Αναστασάκης «ενώ λειτούργησε ο βηματοδότης στην Τζωρτζίνα δίνοντας ηλεκτρικό ρεύμα στην καρδιά, καλώντας την να λειτουργήσει, αυτή δεν αντιδρά γιατί δεν λειτουργεί το μυοκάρδιο. Έτσι είχαμε τον θάνατο».
Ο γιατρός ανέφερε στην κατάθεση του πως ο απινιδωτής που είχε τοποθετηθεί στο παιδί έδινε τη δυνατότητα στους γιατρούς να αντιληφθούν αν υπήρχε κάτι που δεν είχε εντοπιστεί στον γονιδιακό έλεγχο. Συμπλήρωσε επίσης πως «στην ιατρική πολλές φορές υπάρχουν ενδείξεις για κάτι, όμως εδώ ούτε ενδείξεις υπήρχαν ούτε αποδείξεις για κάποιο νόσημα. Υπήρχε ένα επεισόδιο ανακοπής στο νοσοκομείο της Πάτρας που κι εκεί έμειναν τα αιτία αδιευκρίνιστα όποτε δεν μπορώ να πω ότι είχε στοιχειοθετηθεί ένα νόσημα
Η πορεία της Τζωρτζίνας ήταν μια πορεία που δεν βλέπουμε στα νοσήματα. Εμείς ελέγξαμε 125 γονίδια αρχικά, που είναι ο σκληρός πυρήνας της γνώσης που έχουμε. Στη συνέχεια ζητήσαμε να πάρουμε εικόνα 800 γονιδίων τα οποία ωστόσο δεν ξέρουμε καλά.
Όμως το κρίσιμο εδώ είναι το κομμάτι των κλινικών εκδηλώσεων κι όχι το γενετικό που συνεισφέρει μερικώς στο παζλ». Ακολούθως ο μάρτυρας είπε: «Ο τρόπος που πέθανε δεν συνάδει με αυτά που ξέρουμε» και ανέφερε πως ο θάνατος της ήταν μία ήττα για όλους τους επιστήμονες που έκαναν μία τεράστια προσπάθεια για την Τζωρτζίνα.