Βαρύς παραμένει ο πόνος για τους συγγενείς των 57 θυμάτων από τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη. Όσο και να περνάνε οι μέρες, η σκέψη τους παραμένει στους δικούς τους ανθρώπους που χάθηκαν ...τόσο αδικα.
Για παράδειγμα η αδερφή της 55χρονης Βασιλικής που σκοτώθηκε στη σύγκρουση των τρένων. Πρόσφατα η κόρη της την είδε στο όνειρό της. «Τη ρώτησε “μανούλα μου πόνεσες;” και εκείνη της απάντησε “όχι αγάπη μου για μια στιγμή μονάχα”».
«Πιστεύουμε ότι ζούμε σε έναν εφιάλτη και θα ξυπνήσουμε. Υπάρχουν πολλά γιατί, πολλή οργή και πόνος γιατί δεν θα ξαναδούμε τον άνθρωπό μας, δεν θα την ακούσοιυμε να γελάει, να φωνάζει, να είναι μαζί μας στο τραπέζι» είπε η αδερφή της άτυχης 55χρονης.
«Όλοι οι άνθρωποι που έφυγαν, έφυγαν δολοφονημένοι»
«Δεν ήταν θέλημα θεού αλλά θελημα ανθρώπων» είπε για τον θάνατο της αδερφής της προσθέτοντας ότι «οι άνθρωποι που έφυγαν δεν ήταν νούμερα, κάτω από αυτά τα νούμερα κρύβονταν άνθρωποι που ζούσαν ζωές και επηρέαζαν άλλους. Όλοι οι άνθρωποι που έφυγαν, έφυγαν άδικα, έφυγαν δολοφονημένοι».
Όπως εξομολογήθηκε ακόμα είναι στη φάση «του θυμού, του ερωτηματικού, του γιατί έγινε αυτό, γιατί αυτή, της μεγάλης λύπης, του μεγάλου πόνου. Ακόμα δεν έχουμε φτάσει στο στάδιο της αποδοχής. Έχω τη φωτογραφία της δίπλα στο τραπέζι που πίνω τον καφέ μου και δίπλα στο κρεβάτι μου και της λέω καληνύχτα. Η αδερφή μου δεν έχει φύγει από την καρδιά μου, θα την κουβαλάω μια ζωή».
Η Βασιλική είχε ταξιδέψει στη Λάρισα, για το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.
Ενώ, όμως, όλοι αποφάσισαν να επιστρέψουν με αυτοκίνητο για τη Θεσσαλονίκη, η ίδια αποφάσισε να επιστρέψει με το μοιραίο τρένο επειδή είχε ραντεβού με ένα γιατρό, με αποτέλεσμα να επιβιβαστεί τελικά σε ένα από τα πρώτα βαγόνια του Intercity 62.