Στο μακροσκελές μήνυμα που ανάρτησε στο Instagram, ο βραζιλιάνος μύθος αναγνώρισε πως το πλήγμα του αποκλεισμού της Εθνικής Βραζιλίας ήταν μεγάλο, ζήτησε από «τους βραζιλιάνους να θυμηθούν τις τους οδήγησε να έχουν τα πρώτα πέντε αστέρια στο στήθος» και έστειλε τόνισε πως το όνειρο της κατάκτησης του έκτου παγκόσμιου τίτλου πήρε απλώς παράταση.
Αναλυτικά η «ανοιχτή επιστολή» του:
«Ανοιχτή επιστολή για το όνειρό μου,
Η ζωή είναι μια ευκαιρία. Το τι κάνουμε με αυτήν εξαρτάται από τον καθένα μας. Το κάνουμε σωστά και το κάνουμε λάθος. Στη νίκη γιορτάζουμε. Στην ήττα μαθαίνουμε. Η ζωή είναι πάντα γενναιόδωρη και προσφέρει νέα ξεκινήματα. Με κάθε μέρα που περνάει ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι. Και σε αυτόν τον κύκλο καλλιεργούμε όνειρα που δεν πεθαίνουν ποτέ, ανεξάρτητα από τις αναποδιές του ταξιδιού. Αυτό ισχύει για όλους, αλλά όταν το όνειρό σου είναι να γίνεις ποδοσφαιριστής, οι ευκαιρίες είναι πολύ πιο σπάνιες και τα όνειρα πολύ πιο μακρινά.
Οι αναποδιές δεν είναι πιο οδυνηρές από εκείνες οποιουδήποτε άλλου στη ζωή, ωστόσο κρίνονται από πολύ περισσότερους ανθρώπους, δεν νομίζετε; Παρά τον πόνο που νιώσαμε με τον αποκλεισμό μας από το Παγκόσμιο Κύπελλο, ζητώ από τους Βραζιλιάνους να θυμηθούν τι μας οδήγησε να έχουμε τα πρώτα πέντε αστέρια στο στήθος μας. Είναι η αγάπη που μας κινεί.
Δεν ξέρω γιατί είμαστε τόσο τρελοί με το ποδόσφαιρο. Είτε είναι η αγάπη για το δέσιμο αληθινών φιλιών γύρω από το άθλημα, είτε για την κραυγή του γκολ είτε για το ότι ξεχνάμε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, έστω και για 90 λεπτά. Ίσως είναι η αγάπη για την καταπολέμηση της φτώχειας, της πείνας και των ναρκωτικών, την οποία αναλαμβάνει το ποδόσφαιρο σε τόσες πολλές κοινότητες που απαρτίζουν μια τόσο μεγάλη χώρα. Οι αρετές του πιο όμορφου αθλήματος είναι πολλές. Ακόμη περισσότερο εδώ στη Βραζιλία.
Δεν έχει σημασία ποιος είναι ο λόγος. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτό το πλήθος των οπαδών μας έφερε κοντά, σε μια εποχή που χρειαζόμασταν τόσο πολύ την ενότητα. Και το όνειρό μου είναι αυτό το συναίσθημα για τον άλλον και για τη χώρα μας να μην είναι απλώς ένα παροδικό συναίσθημα.
Αυτός ο στόχος μπορεί να φαίνεται αδύνατος. Αλλά ως παιδί είχα ένα άλλο όνειρο που επίσης φαινόταν αδύνατο: να κερδίσω το Παγκόσμιο Κύπελλο για τον πατέρα μου. Μιλώντας για όνειρα, μη νομίζετε ότι τα όνειρα των αθλητών μας έχουν τελειώσει. Ξέρω ότι ακόμα ονειρεύεστε το έκτο αστέρι, όπως εγώ όταν ήμουν παιδί. Η κατάκτησή μας έχει απλώς αναβληθεί. Στους φίλους μου, τους αθλητές και το προπονητικό επιτελείο της Selecao, αφήνω τον θαυμασμό, την αλληλεγγύη και την αγάπη μου. Σε όλους τους Βραζιλιάνους, εύχομαι η ένωση και η αγάπη που μας ενώνει στον αθλητισμό να διαρκέσει μια ζωή. Το όνειρο ανήκει σε όλους μας. Αγάπη, αγάπη και αγάπη».
