Φαίνεται ότι οι αντιδράσεις της ΑΔΑΕ, αλλά και της αντιπολίτευσης και οι κατηγορίες για απόπειρα «κουκουλώματος» οδήγησαν την κυβέρνηση να προχωρήσει σε παρεμβάσεις σε επίμαχες ρυθμίσεις, με σημαντικότερη την εξαίρεση του διοικητή της ΕΥΠ και του διευθυντή της Αντιτρομοκρατικής στην τριμελή επιτροπή που θα αποφασίζει για την ενημέρωση των παρακολουθούμενων, και την αντικατάστασή τους από δύο εισαγγελείς.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου:
• Παρέχονται αυξημένα εχέγγυα ανεξαρτησίας του τριμελούς οργάνου που αποφασίζει τη γνωστοποίηση της άρσης του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας. Σε αυτό συμμετέχουν πλέον δύο εισαγγελικοί λειτουργοί και ο Πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Δεν προβλέπεται, αντιθέτως, πλέον, η συμμετοχή του Διοικητή της ΕΥΠ και του Διευθυντή της Αντιτρομοκρατικής. Προβλέπεται επίσης η τήρηση απόρρητων συνοπτικών πρακτικών ενώ καταγράφεται και η γνώμη της μειοψηφίας.
• Ο ορισμός των «λόγων εθνικής ασφάλειας» που μπορούν να δικαιολογήσουν άρση του απορρήτου περιορίζεται ουσιωδώς. Ως «λόγοι εθνικής ασφάλειας» ορίζονται πλέον οι λόγοι που συνάπτονται με την προστασία των βασικών λειτουργιών του κράτους και των θεμελιωδών συμφερόντων των Ελλήνων πολιτών, ενώ η σχετική ενδεικτική απαρίθμηση περιλαμβάνει αποκλειστικά λόγους σχετικούς με την εθνική άμυνα, την εξωτερική πολιτική, την ενεργειακή ασφάλεια και την κυβερνοασφάλεια.
• Επίσης, τίθενται αυξημένες απαιτήσεις τεκμηρίωσης του αιτήματος για άρση του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας. Το αίτημα αυτό πρέπει να περιλαμβάνει τους λόγους που στοιχειοθετούν κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια, την αναγκαιότητα της άρσης του απορρήτου για την αντιμετώπιση του κινδύνου, το αντικείμενο της άρσης, δηλαδή τα εξωτερικά στοιχεία της επικοινωνίας ή και το περιεχόμενο αυτής και την απολύτως αναγκαία χρονική διάρκεια.
• Τυχόν παράταση της άρσης του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας πέραν των δέκα μηνών είναι δυνατή μόνο εφόσον επιβεβαιώνεται ότι εξακολουθούν να υφίστανται συγκεκριμένα στοιχεία που καθιστούν άμεση και εξαιρετικά πιθανή τη διακινδύνευση της εθνικής ασφάλειας.
• Η διαδικασία καταστροφής του υλικού παρακολούθησης τυποποιείται περαιτέρω. Αποσαφηνίζεται ότι οι φάκελοι με το υλικό τεκμηρίωσης μπορούν να καταστρέφονται μετά από την πάροδο δέκα ετών ενώ το υλικό που αποτυπώθηκε στο σύστημα επισυνδέσεων διαγράφεται μετά από την πάροδο έξι μηνών. Σε κάθε περίπτωση καταστροφής ή διαγραφής συντάσσεται σχετική έκθεση.
• Εξορθολογίζεται περαιτέρω ο κατάλογος των εγκλημάτων που δικαιολογούν άρση του απορρήτου. Η άρση του απορρήτου επιτρέπεται πλέον μόνο σε εγκλήματα ιδιαίτερης απαξίας, για τη διακρίβωση των οποίων ο περιορισμός του δικαιώματος στο απόρρητο της επικοινωνίας είναι αναγκαίος. Ο σχετικός κατάλογος συστηματοποιείται επίσης στο ίδιο νομοθέτημα, προς ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου.
Το υπουργείο σημειώνει ότι με το νομοσχέδιο «η χρήση λογισμικών και συσκευών παρακολούθησης από ιδιώτες αναβαθμίζεται σε κακούργημα και τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη, ενώ σήμερα είναι απλό πλημμέλημα. Αντίστοιχα, η εμπορία και η απλή κατοχή, που σήμερα δεν ποινικοποιούνται, χαρακτηρίζονται πλημμέλημα με ποινή έως πέντε έτη. Τα απαγορευμένα λογισμικά και συσκευές παρακολούθησης καταγράφονται σε ειδικό κατάλογο δημόσια προσβάσιμο και διαρκώς επικαιροποιούμενο ενώ η προμήθεια λογισμικών παρακολούθησης από το Δημόσιο είναι δυνατή μόνο υπό τις προϋποθέσεις προεδρικού διατάγματος, το οποίο θα έχει υποβληθεί σε επεξεργασία του ΣτΕ».
