«Προσπαθήσαμε να τον βοηθήσουμε όσο περισσότερο μπορούσαμε σε όλο τον αγώνα αυτό και εν μέσω κορωνοϊού πιστεύω ότι αυτοί είναι, κυρίως, οι λόγοι που εγράφη αυτό που εγράφη» επεσήμανε, ερωτώμενος για το τελευταίο κείμενο του δύο φορές Ολυμπιονίκη, στο οποίο γινόταν ονομαστική αναφορά στον ίδιο.
«Ήταν ένας γίγαντας, τα ψυχικά του χαρίσματα ίσως ξεπερνούσαν αυτά που κατάφερε στον αθλητισμό» επεσήμανε.
Σχετικά με τη σπάνια νόσο που κλήθηκε να αντιμετωπίσει επεσήμανε πως «ήταν ένας καρκίνος που όντως δεν είναι συχνός και το ιδιαίτερο είναι ότι δεν υπακούει στις χημειοθεραπείες».
Όταν διαγνώστηκε ήταν ήδη σε «προχωρημένο στάδιο». «Υποχώρησε η νόσος, χειρουργήθηκε, ακολούθησαν θεραπείες, τα πράγματα στον θώρακα πήγαν καλά αλλά υπήρχαν μεταστάσεις» συνέχισε.
Ο ασθενής του, όπως συμπλήρωσε, «ήξερε πολύ καλά τι συμβαίνει. Ήξερε πολύ καλά ότι τα πράγματα ήταν σε μια άνιση μάχη, έτσι όπως ήταν, ήταν απόλυτα καταδεκτικός με τις θεραπείες. Με το ψυχικό του σθένος έδινε κουράγιο για να προχωρήσουμε και εμείς για να τον βοηθήσουμε όπως μπορούσαμε».
Συνεχίζοντας ο γιατρός επεσήμανε πως ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης «είχε επάρκεια δυνάμεων» και τη μοίραζε και στους γύρω του.
Με την τελευταία του επιστολή, όπως είπε, «δίνει όλα τα μαθήματα ζωής προς όλους και έδωσε μαθήματα ζωής και σε εμάς. Η σύζυγός του ήταν πάντα δίπλα του».
Καταλήγοντας, ο κ. Ηλιάδης επανέλαβε πως αυτό που εξέλαβε «ήταν ότι πιο πολύ μας έδινε κουράγιο παρά του δίναμε»
