«Το έργο («Οικόπεδο με θέα») έχει μια διαδρομή ισχυρή, είναι αρκετά παλιό -δηλαδή είναι 40 ετών έργο- γραμμένο το 1982, και είναι βραβευμένο με Πούλιτζερ. Είναι ένα έργο σκληρό, έχει να κάνει με μια διαδρομή κάποιων ανθρώπων, ανδρών, οι οποίοι εργάζονται στο ίδιο γραφείο, είναι κτηματομεσίτες. Η καρδιά του έργου είναι αυτός ο φρικτός ανταγωνισμός, που γίνεται για την πρωτιά, για την επιβίωση, για το χρήμα. Όταν προβάλλεται ένα μοντέλο ανθρώπου, το οποίο είναι πετυχημένο μόνο όταν είναι γνωστό ή όταν είναι πλούσιο, ε νομίζω δεν χρειάζεται και πάρα πολύ για να πάρουν τα μυαλά του κόσμου αέρα», ανέφερε αρχικά ο ηθοποιός.
«Τα τελευταία χρόνια έχει παραγίνει. Αν ανοίξει κανείς τα περιοδικά θα δει ανθρώπους πετυχημένους εντός εισαγωγικών. Το πόσο επιτυχημένοι είναι, είναι συζητήσιμο. (…) Η επιτυχία είναι πως το ορίζει ο καθένας. Δεν είμαι καθόλου κοσμικός, ούτε με ενδιαφέρουν αυτά. Έχω αρκετή προβολή και το βλέπω από το έργο μου, το οποίο είχε μόχθο, ρίσκο και τίμημα. Από τη στιγμή που αποφασίζεις να εκτεθείς, πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα. Δεν ενδιαφέρει καθόλου τι λένε για εμένα, αρκεί να λένε σωστά το όνομά μου, όπως έλεγε και ο Όσκαρ Ουάιλντ και το τι θα πάρω στα σοβαρά το επιλέγω εγώ», είπε.
Ο Γιάννης Μπέζος παραδέχτηκε ότι δεν έχει απλά τη φήμη του απόμακρου.
«Είμαι απόμακρος, το επιβεβαιώνω… Δεν αναλώθηκα στις ανοησίες γιατί οι δημόσιες σχέσεις στον καιρό μου ήταν πάρα πολύ δυνατές κυρίως μέσα από τα περιοδικά… Εμένα η αγωνία μου τότε ήταν να επιβιώσω σαν άνθρωπος στο θέατρο και στην τηλεόραση και το κατάφερα με πολύ μικρά και σταθερά βήματα χωρίς αυτά τα γύρω γύρω, τα οποία είναι ανοησίες. Δεν έχουν κανένα νόημα» συνέχισε.
.png)
