Το μήνυμα πως η Ελλάδα τηρεί στάση βασιζόμενη στις Αρχές του Διεθνούς Διακαίου... στέλνει ο Νίκος Δένδιας.
Απαντώντας στην αναβίωση αυτοκρατοριών και την προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών φιλοξενείται στην στην ειδική έκδοση «Οι Μεγάλες Ιδέες» των New York Times, που κυκλοφορεί με την εφημερίδα «Κεφάλαιο».
Στο άρθρο του, που τιτλοφορείται «η προσπάθεια στρέβλωσης της πραγματικότητας και η απάντηση μας», ο Νίκος Δένδιας παρατηρεί ότι η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία επανέφερε στο προσκήνιο έννοιες όπως η παραβίαση της εδαφικής ακεραιότητας, η καταπάτηση της εθνικής κυριαρχίας και του σεβασμού στο Διεθνές Δίκαιο, καθώς και στο Ανθρωπιστικό Δίκαιο, αλλά και όρους όπως σφαίρες επιρροής, αναθεωρητισμός, αναβίωση αυτοκρατοριών.
«Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, δυστυχώς, τη νέα αυτή πραγματικότητα την βιώνουμε καθημερινά εδώ και δεκαετίες» υπογραμμίζει ο υπουργός Εξωτερικών.
Αναφέρει δε, πως «τη συμπεριφορά αυτή τη βλέπουμε στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Κύπρο, στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη, στα Βαλκάνια και στον Καύκασο» ενώ τονίζει πως πρόσφατα «παρατηρούμε μια κλιμάκωση, η οποία δεν παραμένει μόνο στα λόγια, αλλά επεκτείνεται και στο πεδίο»
Παράλληλα, διαπιστώνει ότι η Ελλάδα και η υπόλοιπη Ευρώπη βιώνουν μια συντονισμένη και κρατικά ενορχηστρωμένη προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.
«Προσπάθεια, η οποία χρησιμοποιεί ως μέσον την προπαγάνδα, την παραπληροφόρηση και την διασπορά ψευδών ειδήσεων. Στο πλαίσιο αυτό προβάλλεται, με κάθε δυνατό μέσο, η σπίλωση της εικόνας του φερόμενου ως αντιπάλου, η διαστρέβλωση της πραγματικότητας με επιστημονικό και οργανωμένο τρόπο ούτως ώστε η γραμμή μεταξύ μύθου και πραγματικότητας να γίνεται δυσδιάκριτη» εξηγεί.
Όπως σημειώνει, οι αναθεωρητικές δυνάμεις του 21ου αιώνα εφαρμόζουν με σύγχρονα πλέον μέσα την ρήση του Γκαίμπελς: «όταν λες ένα μεγάλο ψέμα και το επαναλαμβάνεις, στο τέλος, οι άνθρωποι θα το πιστέψουν» και συμπληρώνει πως για τις χώρες αυτές, «η αλήθεια είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του κράτους».
Απέναντι σε αυτή τη συνειδητή προσπάθεια δημιουργίας μιας νέας πραγματικότητας και διάβρωσης της αλήθειας, η Ελλάδα έχει την υποχρέωση να αντισταθεί, διαμηνύει ο Νίκος Δένδιας.
Η σημαντική διαφορά σε σύγκριση με το παρελθόν, όπως αναφέρει, «είναι ότι πλέον πρέπει να μπορούμε και μόνοι μας: έχουμε διευρύνει τις συμμαχίες μας ενώ πολλοί κατανοούν πλέον την απειλή που συνιστά ο αναθεωρητισμός, από όπου και εάν προέρχεται, για το διεθνές σύστημα ασφάλειας.
Σημειώνει ακόμα, ότι το αποδεικνύει η μαζική αντίδραση στην ρωσική εισβολή, η επιβολή κυρώσεων, όχι μόνο από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ΗΠΑ, αλλά και από χώρες όπως η Ιαπωνία και από ορισμένες υποψήφιες για ένταξη στην Ένωση χώρες, όπως η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία.
Ο υπουργός Εξωτερικών στέλνει το μήνυμα ότι απέναντι στις παραπάνω προκλήσεις η ελληνική εξωτερική πολιτική δρα παράλληλα σε τρεις άξονες. «Πρώτον, τηρεί στάση αρχής. Στάση που πηγάζει από τον σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, και ιδιαίτερα στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Και βεβαίως στάση αρχής όσον αφορά τον σεβασμό στην κυριαρχία και στην εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών», όπως καθιστά σαφές.
Εξηγεί ότι τη στάση αυτή τήρησε η χώρα από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, δείχνοντας έμπρακτη αλληλεγγύη στην Ουκρανία, στους εταίρους μας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και πιο πρόσφατα στην Σουηδία και την Φινλανδία.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Νίκος Δένδιας σημειώνει «γιατί δεν μπορούμε να μην στηρίζουμε αυτό που ζητάμε από τους άλλους» λέει.
«Δεν μπορούμε να ζούμε σε δύο πραγματικότητες: αυτή που συνεισφέρουμε ενεργά στα διεθνή δρώμενα, παίρνουμε θέσεις, εισπράττουμε στήριξη, αλλά έχουμε και κόστος. Και την εικονική, που πρεσβεύουν ορισμένοι, στην οποία απολαμβάνουμε όλα τα προνόμια, χωρίς υποχρεώσεις» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
Δεύτερον, υπογραμμίζει την ανάγκη να επενδύσει η χώρα στις συμμαχίες και τις φιλίες, να καταβάλλει συνεχείς προσπάθειες, να τις χτίσει, παραθέτοντας δε τις ενέργειες της ελληνικής πλευράς τα τελευταία χρόνια.
«Ξαναπιάσαμε το νήμα των σχέσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Με ορισμένες χώρες δεν είχαν γίνει διμερείς συναντήσεις για δεκαετίες] λέει μεταξύ άλλων.
Διαμηνύει ωστόσο ότι απέναντι σε «γκαιμπελικές» πρακτικές, η μόνη απάντηση είναι η προβολή της αλήθειας, καθώς και η αποδόμηση της παραπληροφόρησης και των ψευδών ειδήσεων.
«Η Ελλάδα δεν αφήνει τίποτα αναπάντητο. Οφείλουμε να αποδομούμε με επιχειρήματα, βασισμένα στο Διεθνές Δίκαιο, τις αβάσιμες και ψευδείς αιτιάσεις που εκτοξεύονται εναντίον μας.
»Έχουμε υποχρέωση να μην αφήνουμε ούτε την παραμικρή αμφιβολία να πλανάται, γιατί η επανάληψη του ψεύδους, εμπεδώνεται. Η Ελλάδα, όπως και όλες οι δημοκρατικές χώρες, δεν απαντούν στην προπαγάνδα με τη δική τους προπαγάνδα.
»Γιατί αυτό το οποίο χωρίζει τον δημοκρατικό κόσμο από τον ολοκληρωτισμό είναι η αλήθεια, η προβολή της πραγματικότητας, όπως είναι, όχι όπως προσπαθούν ορισμένοι να την πλάσουν. Η αναζήτηση της πραγματικότητας σήμερα γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
»Δυνάμεις που επιθυμούν να αναβιώσουν το παρελθόν, να γυρίσουν το ρολόι της ιστορίας πίσω, καταβάλλουν επίπονες προσπάθειες να την αποκρύψουν».
Καταλήγει δε, καθιστώντας σαφές πως είναι υποχρέωση της Ελλάδας και όλων των κρατών να μην επιτρέψουν την οπισθοδρόμηση και να δημιουργήσουν ένα όραμα για ένα καλύτερο μέλλον.
.png)
