Η έρευνα εξέτασε το πώς αυτές οι δραστηριότητες, μαζί με τις νοητικές δραστηριότητες και τη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών, επηρέασαν άτομα με και χωρίς αυξημένο κληρονομικό κίνδυνο για άνοια.
“Πολλές μελέτες έχουν εντοπίσει πιθανούς παράγοντες κινδύνου για άνοια, αλλά θέλαμε να μάθουμε περισσότερα για μια μεγάλη ποικιλία συνηθειών του τρόπου ζωής και τον πιθανό ρόλο τους στην πρόληψη της άνοιας”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης δρ. Huan Song, από το πανεπιστήμιο Sichuan στην πόλη Chengdu της Κίνας. “Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι η άσκηση, οι δουλειές του σπιτιού και οι κοινωνικές επισκέψεις συνδέονται με μειωμένο κίνδυνο διάφορων τύπων άνοιας”, είπε συνοπτικά.
Πώς έγινε η έρευνα για τις καθημερινές δραστηριότητες
Στην μελέτη εξετάστηκαν οι περιπτώσεις 501.376 ατόμων χωρίς άνοια από μια βάση δεδομένων του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι συμμετέχοντες είχαν μέσο όρο ηλικίας 36 ετών.
Στην αρχή της δοκιμής, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια, ένα από τα οποία αφορούσε τη σωματική τους δραστηριότητα. Ρωτήθηκαν για το πόσο συχνά ασχολούνταν με δραστηριότητες όπως περπάτημα, ανέβασμα σκαλοπατιών και απαιτητικά αθλήματα.
Ρωτήθηκαν επίσης για τις δουλειές του σπιτιού, τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την εργασία και τον τρόπο μετακίνησής τους σε αυτήν, συμπεριλαμβανομένου του αν χρησιμοποιούν ποδήλατο ή πάνε με τα πόδια.
Ένα δεύτερο ερωτηματολόγιο για τη νοητική δραστηριότητα συμπληρώθηκε από τους συμμετέχοντες. Ερωτήθηκαν για το μορφωτικό τους επίπεδο, εάν συμμετείχαν σε μαθήματα εκπαίδευσης ενηλίκων, πόσο συχνά επισκέπτονταν φίλους και συγγενείς, πήγαιναν σε μπαρ, κοινωνικά κλαμπ ή θρησκευτικές οργανώσεις και πόσο συχνά χρησιμοποιούσαν νέες τεχνολογίες, όπως μοντέρνους υπολογιστές, τηλεοράσεις και κινητά τηλέφωνα.
Οι συμμετέχοντες αποκάλυψαν επίσης εάν είχαν κάποια μέλη της στενής οικογένειάς τους που έπασχαν από άνοια. Αυτό βοήθησε στον προσδιορισμό του εάν οι συμμετέχοντες είχαν αυξημένο γενετικό κίνδυνο για τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
Οι συμμετέχοντες στην μελέτη παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο για 11 χρόνια. Στο τέλος της μελέτης, 5.185 συμμετέχοντες είχαν άνοια.
Αφότου ελήφθησαν υπόψη διάφοροι παράγοντες όπως η ηλικία, το εισόδημα και το κάπνισμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι περισσότερες σωματικές και ψυχικές δραστηριότητες που μελετήθηκαν έδειξαν συνδέσεις με τον κίνδυνο άνοιας.
Συγκεκριμένα οι συμμετέχοντες είχαν μειωμένο κίνδυνο για άνοια:
- κατά 35% εφόσον ασκούνται τακτικά
- κατά 21% εφόσον έκαναν δουλειές του σπιτιού και
- κατά 15% εφόσον είχαν καθημερινές επισκέψεις οικογένειας και φίλων
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τα ποσοστά επίπτωσης της άνοιας με βάση τα πρότυπα δραστηριότητας:
Το ποσοστό στα άτομα που ασκούνταν συχνά ήταν 0,45 περιπτώσεις για κάθε 1.000 ανθρωπο-έτη σε σύγκριση με 1,59 για άτομα που ασκούνταν σπάνια.
Όσοι έκαναν συχνά δουλειές του σπιτιού είχαν ποσοστό 0,86 περιστατικών για κάθε 1.000 άτομα-έτη σε σύγκριση με 1,02 για άτομα που σπάνια έκαναν δουλειές του σπιτιού.
Τα άτομα που επισκέπτονταν οικογένεια και φίλους καθημερινά είχαν ένα ποσοστό 0,62 κρουσμάτων για κάθε 1.000 άτομα-έτη σε σύγκριση με 0,8 περιπτώσεις για εκείνους που επισκέπτονταν τους φίλους και την οικογένειά τους μόνο μία φορά κάθε λίγους μήνες.
“Η μελέτη μας διαπίστωσε ότι με τη συχνότερη ενασχόληση με υγιείς σωματικές και πνευματικές δραστηριότητες οι άνθρωποι μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο για άνοια”, είπε ο δρ. Song. “Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματά μας. Ωστόσο, τα αποτελέσματά μας είναι ενθαρρυντικά ως προς το ότι αυτές οι απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορεί να είναι ευεργετικές”, κατέληξε.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όλοι οι συμμετέχοντες επωφελήθηκαν από την προστατευτική επίδραση των σωματικών και πνευματικών δραστηριοτήτων, είτε είχαν οικογενειακό ιστορικό άνοιας είτε όχι.
Ένας περιορισμός της μελέτης ήταν ότι οι συμμετέχοντες ανέφεραν μόνοι τους τη σωματική και πνευματική τους δραστηριότητα, επομένως μπορεί να μην θυμήθηκαν και να μην ανέφεραν σωστά αυτές τις δραστηριότητες.
