Ο Πούγια Τοράμπι, ένας άνδρας κοντά στα 40 του χρόνια, μεταφέρθηκε επειγόντως σε νοσοκομείο αμέσως μετά τον ακρωτηριασμό των δαχτύλων του, παρουσία αρκετών αξιωματούχων και ενός γιατρού, στη φυλακή Έβιν της Τεχεράνης, σύμφωνα με την οργάνωση.
Πρόκειται για το δεύτερο περιστατικό μέσα σε δύο μήνες. Στις 31 Μαΐου οι ιρανικές αρχές ακρωτηρίασαν και τα δάχτυλα του Σαγιέντ Μπαράτ Χοσεΐνι, χωρίς να του χορηγήσουν αναισθησία, κατήγγειλε η Διεθνής Αμνηστία. Έκτοτε, κρατείται στην απομόνωση της φυλακής Έβιν και δεν έχει πρόσβαση σε επαρκή υγειονομική περίθαλψη, σωματική και ψυχική, για τις μολύνσεις και το τραύμα που υπέστη μετά τον ακρωτηριασμό, επισημαίνει η οργάνωση.
«Αυτοί οι ακρωτηριασμοί είναι ιδιαίτερα οδυνηρές περιπτώσεις της περιφρόνησης των ιρανικών αρχών για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια. Ο ακρωτηριασμός είναι αναγνωρισμένος ως βασανιστήριο και για αυτό θεωρείται έγκλημα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Όλοι όσοι εμπλέκονται στην εντολή ή την εκτέλεση αυτών των σωματικών τιμωριών θα πρέπει να διωχθούν», τόνισε η Νταϊάνα Ελταχάουι, αναπληρώτρια διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
Τουλάχιστον άλλοι οχτώ φυλακισμένοι στο Ιράν διατρέχουν κίνδυνο να τους ακρωτηριάσουν τα δάχτυλα, επεσήμανε η ίδια. «Με τη γενικευμένη ατιμωρησία στο Ιράν, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι θα υφίστανται αυτή την ανείπωτης σκληρότητας τιμωρία, εάν η διεθνής κοινότητα δεν αναλάβει δράση», προειδοποίησε και κάλεσε όλες τις χώρες μέλη του ΟΗΕ να καταδικάσουν αυτές τις πρακτικές και να κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να πιέσουν το Ιράν να σταματήσει αμέσως τις σωματικές τιμωρίες.
Οι δύο ακρωτηριασμοί
Ο Πούγια Τοράμπι και ο Σαγιέντ Μπαράτ Χοσεϊνί καταδικάστηκαν σε ακρωτηριασμό, όταν κρίθηκαν ένοχοι για κλοπή, σε ξεχωριστές δίκες πριν από περίπου τρία χρόνια. Αμφότερες οι ποινές εκτελέστηκαν σε κλινική εντός της φυλακής Έβιν, παρουσία πολλών αξιωματούχων και του επικεφαλής γιατρού, σύμφωνα με πηγή της Διεθνούς Αμνηστίας.
Προτού ακρωτηριάσουν τον Σαγιέντ Μπαράτ Χοσεϊνί, οι αρχές του είπαν ότι μπορούσε να πληρώσει για να «καταψύξουν» τα δάχτυλά του και να γίνει συγκόλληση χειρουργικά. Ο κρατούμενος δεν είχε χρήματα να πληρώσει για αυτό.
Αμέσως μετά τον ακρωτηριασμό έχασε τις αισθήσεις του, εξαιτίας της αιμορραγίας και του σφοδρού πόνου. Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο εκτός φυλακής και επέστρεψε στο σωφρονιστικό κατάστημα έπειτα από τρεις ημέρες, προτού αναρρώσει, με αποτέλεσμα να μολυνθούν οι πληγές του.
Αφού του αρνούνταν επί εβδομάδες την επαρκή περίθαλψη, τον ξαναμετέφεραν σε νοσοκομείο στα μέσα Ιουλίου, αλλά επέστρεψε στη φυλακή την ίδια ημέρα. «Έκτοτε κρατείται στην απομόνωση, χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο, σε μια προσπάθεια να μην διαρρεύσει η είδηση για την τιμωρία του και τα προβλήματα υγείας του», αναφέρει η οργάνωση.
Τόσο ο Σαγιέντ Μπαράτ Χοσεϊνί όσο και ο Πούγια Τοράμπι μεταφέρθηκαν στη φυλακή Έβιν από άλλα σωφρονιστικά ιδρύματα, για την εκτέλεση της ποινής του ακρωτηριασμού. Τον Απρίλιο τοποθετήθηκε ειδικό μηχάνημα γκιλοτίνας στη φυλακή Έβιν, για να εκτελούνται εκεί οι ποινές ακρωτηριασμού που επιβάλουν δικαστήρια σε όλο το Ιράν.
