Όπως ανέφερε μεταξύ άλλων: «Οι γεννήσεις είναι λιγότερες από τους θανάτους και ταυτόχρονα ο πληθυσμός μας γηράσκει. Αν αυτό συνεχιστεί που θα συνεχιστεί τις επόμενες τρεις δεκαετίες με διαφορετική ένταση, ο πληθυσμός μας θα μειωθεί και ταυτόχρονα θα είναι πιο γερασμένος, μετά από 20-30 χρόνια από ότι είναι σήμερα. Δηλαδή οι πάνω από 65 ετών θα πάνε από 22% στο 30%, οι πάνω από 85 ετών θα είναι πολύ περισσότεροι από ότι σήμερα και ταυτόχρονα ο πληθυσμός της εργάσιμης ηλικίας, αυτοί που έχουν ηλικίες από 20 έως 65 ετών, θα έχουν και αυτοί μεγαλύτερη ηλικία.
Τις δεκαετίες που το βιωτικό μας επίπεδο αυξανόταν, τα νέα ζευγάρια έκαναν όλο και λιγότερα παιδιά από τους γονείς τους. Επίσης οι αξίες που είχαμε το 1950, δεκαετία που οι γεννήσεις ήταν πολύ περισσότερες από αυτές της εποχής μας, που η χώρα ήταν ακόμα σε δύσκολη κατάσταση μετά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον εμφύλιο, έχουν διαφορά με το αξιακό σύστημα που έχουμε το 2022.
Επίσης η Ελλάδα του 1950 ήταν μια χώρα αγροτική, ενώ σήμερα είναι αστικοποιημένη με το 75% να κατοικεί στα αστικά κέντρα, ενώ εκείνη την εποχή ήταν 30% με 35%.
Σήμερα στους 100 κατοίκους της χώρας μας οι 22 είναι πάνω από 65 ετών, το 2050 το ένα τρίτο θα είναι πάνω από 65. Πρακτικά σημαίνει ότι θα μειωθεί ο πληθυσμός της εργάσιμης ηλικίας και θα έχουμε μεγαλύτερο κόστος για τη συντήρηση, καλή επιβίωση των ηλικιωμένων μας, που σημαίνει επενδύσεις στον τομέα της Υγείας και της Πρόνοιας».
Συνεχίζοντας, ανέφερε ότι: «Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για να στηρίξουν το παιδί και την οικογένεια, ώστε να μην μειωθούν περισσότερο οι γεννήσεις και προοδευτικά, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα να αυξηθούν.
Αν δεν τα κάνουμε αυτά τα πράγματα, ο πληθυσμός μας θα συνεχίσει να μειώνεται και μετά το 2050, θα είμαστε ένας πληθυσμός πιο γηρασμένος και θα έχουμε και έλλειμμα στους ανθρώπους που θα είναι σε ηλικία για να εργαστούν».
Ως προς την αντιμετώπιση της εξέλιξης αυτής, ο κ. Κοτζαμάνης, δήλωσε πως: «Δεν υπάρχουν πολλές λύσεις βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα δηλαδή τις επόμενες δύο – τρεις δεκαετίες, εκτός από τη μετανάστευση, που σημαίνει αρχικά να ανακόψουμε τη φυγή των νέων μας, αλλά και να συγκρατήσουμε στη χώρα μας κάποιους ανθρώπους που έρχονται από τρίτες χώρες και να είναι παραγωγικοί, να έχουν ίσα δικαιώματα με μας και να ενσωματωθούν στην κοινωνία και στην οικονομία, να μην τους έχουμε σε γκέτο και να ενισχύσουν και τις γεννήσεις».