Μία σπάνια Βίβλος του 1631 που περιέχει ένα σκανδαλώδες τυπογραφικό λάθος... ανακαλύφθηκε στη Νέα Ζηλανδία, όμως η ανακάλυψη αυτή ανακοινώθηκε μόλις πρόσφατα από το Πανεπιστήμιο του Κάντερμπερι στην πόλη Κράιστσερτς, ώστε να μπορέσουν ερευνητές και συντηρητές να εξετάσουν το πολύτιμο βιβλίο.
Η λεγόμενη «Βίβλος των αμαρτωλών» τυπώθηκε το 1631 στην αγγλική γλώσσα, όμως στην έβδομη εντολή (Ου μοιχεύσεις) εκ παραδρομής είχε παραλειφθεί το «ου», με αποτέλεσμα να προτρέπει τους πιστούς να απατήσουν τους ή τις συζύγους τους.
Όπως αναφέρει ο Guardian, το λάθος ανακαλύφθηκε έναν χρόνο αργότερα και προκάλεσε μεγάλο σκάνδαλο.
Οι δύο υπεύθυνοι για την έκδοση σύρθηκαν στην αυλή του βασιλιά Καρόλου Α’, ο οποίος τους επέπληξε έντονα και τους αφαίρεσε την εκτυπωτική άδεια, τους επέβαλε βαρύ πρόστιμο και διέταξε την καταστροφή των επίμαχων αντιτύπων.
Παρ’ όλα αυτά, μέχρι σήμερα σώζονται περίπου είκοσι αντίτυπα της «αμαρτωλής» Βίβλου, ορισμένα από τα οποία κατά καιρούς έχουν διατεθεί σε δημοπρασίες σπάνιων βιβλίων. Ωστόσο, είναι η πρώτη φορά που ένα αντίτυπο εντοπίζεται στο νότιο ημισφαίριο.
Πώς βρέθηκε η αμαρτωλή βίβλος
Σύμφωνα με τον Κρις Τζόουνς, επίκουρο καθηγητή Μεσαιωνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Κάντερμπερι, μια πρώην φοιτήτριά του ήταν αυτή που του έδωσε το αντίτυπο, το οποίο η οικογένειά της είχε αποκτήσει το 2016 και φέρεται να ανήκε στον βιβλιοδέτη Ντον Χάμπσιρ.
Ο Χάμπσιρ είχε μεταναστεύσει από το Ηνωμένο Βασίλειο στη Νέα Ζηλανδία τη δεκαετία του 1950 και πέθανε το 2009 στο Κράιστσερτς, όμως φαίνεται πως κανείς δεν ήξερε ότι είχε στην κατοχή του ένα τόσο σπάνιο βιβλίο.
Η πρώην μαθήτρια του Τζόουνς τον ενημέρωσε για την εκτίμησή της πως επρόκειτο για την ελαττωματική έκδοση, ωστόσο ο ιδιος «ήταν πολύ δύσπιστος καθώς αυτά δεν είναι κοινά αντικείμενα».
«Δεν είναι αντικείμενα που απλώς βρίσκεις μπαίνοντας σε ένα γκαράζ στο Κράιστερτς. Όμως, το μελέτησα και κατέληξα, ουάου, είναι ακριβώς αυτό που η πρώην φοιτήτριά μου θεωρεί πως είναι – είναι η σατανική βίβλος. Πραγματικά συγκλονίστηκα» περιγράφει ο Τζόουνς, ο οποίος προσθέτει πως υπάρχει ένα αντίγραφο στον Καναδά, κάποια σε ΗΠΑ, άλλα σε Βρετανία και «ένα πολύ όμορφο αντίτυπο στο Δουβλίνο».
