Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Marca.com, αυτόπτες μάρτυρες είπαν πως επρόκειτο για έναν άνδρα μεταμφιεσμένο σε ηλικιωμένη γυναίκα με περούκα και αναπηρικό αμαξίδιο ο οποίος σηκώθηκε απότομα ενώ επισκεπτόταν το Λούβρο και πλησίασε τον πίνακα, ρίχνοντας την τούρτα.
Ο πίνακας, που φιλοτεχνήθηκε μεταξύ 1503 και 1519 από τον ντα Βίντσι, είναι η πιο πολυσύχναστη αίθουσα του Λούβρου, με πλήθος τουριστών καθημερινά να σπεύδουν προκειμένου να τον δουν από κοντά.
Χάρη στην προστατευτική γυάλινη τζαμαρία που τον προστατεύει, ο πίνακας δεν υπέστη καμία ζημιά. Δεν δόθηκε μέχρι στιγμής κανένα στοιχείο του δράστη και παραμένει άγνωστος ο λόγος της επίθεσης.
Το προσωπικό της ασφάλειας κινητοποιήθηκε και τον έβγαλε από τον χώρο, ενώ οι επισκέπτες τραβούσαν φωτογραφίες και βίντεο. Ο πίνακας δεν έπαθε τίποτα, καθώς είναι προστατευμένος με τζάμι, το οποίο καθαρίστηκε γρήγορα.
Αναρτήσεις στα social media επισημαίνουν ότι η συγκεκριμένη ενέργεια του δράστη είχε πιθανώς «ακτιβιστικά κίνητρα», και ότι ο στόχος του (με βάση όσα είπε κατά την «επίθεση») ήταν να διαμαρτηθεί για την καταστροφή του πλανήτη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Μόνα Λίζα δέχεται επίθεση. Λόγω της παγκόσμιας φήμης του, ο πίνακας έγινε και άλλες φορές στο παρελθόν αντικείμενο επιθέσεων, σε μεμονωμένες περιπτώσεις και με ελαφριές φθορές, αλλά και κλοπής μια φορά το 1911. Στις 30 Δεκεμβρίου του 1956 ένας Βολιβιανός φοιτητής είχε πετάξει μια πέτρα στον πίνακα με τόση δύναμη, που έσπασε τη γυάλινη προθήκη και «χάλασε» λίγο από το χρώμα κοντά στον αριστερό αγκώνα. Από τότε τοποθετήθηκε αλεξίσφαιρο τζάμι για να προστατεύει την «Τζιοκόντα». Στις 21 Απριλίου του 1974, ενώ ο πίνακας βρισκόνταν στο Εθνικό Μουσείο του Τόκιο για μια έκθεση, μια γυναίκα είχε ψεκάσει κόκκινο σπρέι διαμαρτυρόμενη για την έλλειψη προσβασιμότητας για τα ΑμεΑ στο μουσείο. Στις 2 Αυγούστου του 2009, μια Ρωσίδα που της είχαν αρνηθεί τη γαλλική υπηκοότητα ξέσπασε τα νεύρα της πετώντας μια κεραμική κούπα στο τζάμι του πίνακα, χωρίς φυσικά να του προκαλέσει την παραμικρή ζημιά…
