Με αφορμή το νέο της βιβλίο «Mean Baby», έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό People, όπου αναφέρθηκε στον δεκαετιών εθισμό της με το αλκοόλ, που ξεκίνησε σε ηλικία 7 ετών, καθώς επίσης τις απόπειρες αυτοκτονίας αλλά και τις σεξουαλικές επιθέσεις που έχει δεχθεί.
«Δεν ξέρω αν θα είχα επιβιώσει από την παιδική μου ηλικία χωρίς τον αλκοολισμό», λέει η 49χρονη ηθοποιός. «Γι' αυτό είναι τόσο πρόβλημα για πολλούς. Είναι πραγματικά τεράστια παρηγοριά, νιώθεις ανακούφιση στην αρχή».
Σε αποκλειστικό απόσπασμα του «Mean Baby», αποκαλύπτει λεπτομέρειες για τον αλκοολισμό της και πώς κατάφερε να το ξεπεράσει.
«Την πρώτη φορά που μέθυσα ήταν μια αποκάλυψη. Πάντα μου άρεσε το Εβραϊκό Πάσχα. Καθώς έπινα μικρές γουλιές Manischewitz [ποτό], με πλημμύρισε ένα φως, ένιωσα τη ζεστασιά του Θεού. Αλλά όταν ήμουν επτά, όταν βασικά είχαμε ακόμη Manischewitz και κανείς δεν πρόσεχε πόσο πίνω, τότε το κατάλαβα: το συναίσθημα δεν ήταν ο Θεός αλλά η ζύμωση. Μέθυσα εκείνο το βράδυ, μέθυσα πολύ. Τελικά, με ξάπλωσαν στο κρεβάτι της αδερφής μου. Το πρωί, δεν θυμόμουν πώς κατέληξα εκεί», λέει.
Όπως εξηγεί, στα πρώτα χρόνια που έπινε, δεν μεθούσε, «απλώς γρήγορες γουλιές όποτε αγχωνόμουν. Έγινα εξπέρ στο αλκοόλ, ικανότατη να κρύβω το μυστικό μου».
Η κατάχρηση αλκοόλ κλιμακώθηκε στην εφηβεία και στα 20. Στο βιβλίο αναφέρει ένα ιδιαίτερα τραυματικό περιστατικό κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στις διακοπές κολεγίου, όταν τη βίασαν μετά από μια μέρα υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ.
«Δεν ξέρω αν με βίασαν και οι δύο. Ένας από αυτούς σίγουρα το έκανε», γράφει. «Καθόμουν ήσυχη και περίμενα να τελειώσει. Μακάρι να μπορούσα να πω ότι αυτό που μου συνέβη εκείνο το βράδυ ήταν ασυνήθιστο, αλλά δεν ήταν. Έχω πέσει θύμα βιασμού πολλές φορές, επειδή ήμουν πολύ μεθυσμένη για να αρθρώσω τις λέξεις "Παρακαλώ. Σταμάτα". Μόνο εκείνη η μία φορά ήταν βίαιη. Κάθε φορά ένιωθα ντροπιασμένη».
Όπως εξηγεί, η απόφαση να μιλήσει ανοιχτά για τους πολλαπλούς βιασμούς μέσα από το νέο βιβλίο της, έχει λειτουργήσει θεραπευτικά.
«Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι η [σεξουαλική] επίθεση έπαιζε τόσο μεγάλο ρόλο στη ζωή μου. Ένιωθα ντροπή αλλά και ευθύνες. Είμαι ευγνώμων που ένιωσα αρκετά ασφαλής για να τα γράψω. Και μετά να δουλέψω πάνω σε αυτό με έναν ψυχοθεραπευτή και περισσότερο γράψιμο», λέει.
Νηφάλια πλέον από το 2016, η Σέλμα Μπλερ φιλοδοξεί πως το να μοιραστεί το ταξίδι της και τα πιο συγκλονιστικά γεγονότα του παρελθόντος της θα βοηθήσει όσους ζουν κάτι παρόμοιο.
«Έγραψα το βιβλίο για τον γιο μου και ανθρώπους που προσπαθούν να βρουν τη βαθύτερη τρύπα για να συρθούν μέχρι να περάσει ο πόνος», λέει η ίδια, που δηλώνει επίσης αισιόδοξη για το μέλλον. «Είμαι σε καλή φάση. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλα αυτά συνέβησαν στη ζωή μου, και είμαι ακόμα εδώ και είμαι καλά», καταλήγει.
