Μια μέρα σαν σήμερα, την 1η Μαΐου 1994, ο θρύλος έφυγε από τη ζωή και ενώ πριν από τον αγώνα είχε πει «Όλα είναι θέλημα Θεού και κατευθυνόμενα από Εκείνον», σαν να γνώριζε τι θα συμβεί.
«Αν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μια κι έξω. Δε θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα». Αυτό είχε πει λίγους μήνες πριν συμβεί το μοιραίο ατύχημα.
Ο αξεπέραστος Βραζιλιάνος έφυγε μόλις στα 34 του χρόνια, αλλά ήταν ήδη και συνεχίζει να είναι για τους περισσότερους ο κορυφαίος όλων των εποχών στη Formula 1. Ένα παιδί που ξεκίνησε από τα καρτ σε μικρή ηλικία και το 1984 έφθασε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα με την Toleman-Hart να του δίνει την ευκαιρία να τρέξει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, σε μια καριέρα γεμάτη τίτλους και μεγάλες στιγμές, που έμελλε να τελειώσει άδοξα.
Η μοιραία μέρα
Ήταν 1 Μαΐου 1994 και θα διεξαγόταν το τρίτο Γκραν Πρι της σεζόν, στο Σαν Μαρίνο, στην πίστα της Ίμολα. Τις δύο προηγούμενες μέρες είχαν συμβεί δυο σοβαρά ατυχήματα: το πρώτο την Παρασκευή με τον νεαρό τότε Ρούμπενς Μπαρικέλο, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά.
Την επόμενη ημέρα ο Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ (αυστριακός οδηγός της βρετανικής MTV Simtek Ford στην πρώτη του χρονιά στη Φόρμουλα, 34 ετών τότε) δεν είχε την τύχη του Μπαρικέλο και βρήκε ακαριαίο θάνατο στην πίστα, καθώς έπειτα από σφοδρή σύγκρουση με ταχύτητα 314,9 χλμ/ώρα τραυματίστηκε σοβαρά στον αυχένα.
Η σύντροφος του Σένα, η Αντριάνα, εκμυστηρεύτηκε ότι μετά το θανατηφόρο δυστύχημα του Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ είχε δει τον Άιρτον να κλαίει και να παρακαλά να αναβληθεί ο αγώνας, έχοντας ένα παράξενο κακό προαίσθημα. Παρόλα αυτά, ο αγώνας έγινε κανονικά.
Στην πρώτη θέση της εκκίνησης, για τρίτη συνεχόμενη φορά εκείνη τη χρονιά, ήταν ο Σένα. Στον έβδομο γύρο, στη στροφή Tamburello, για αδιευκρίνιστους μέχρι σήμερα λόγους, έχασε τον έλεγχο του μονοθεσίου του και έπεσε στον τοίχο. Δύο ώρες αργότερα ο Σένα έφυγε από τη ζωή. Μέχρι σήμερα ακούστηκαν πολλά σενάρια για το πώς έγινε το δυστύχημα, όμως κανένα δεν έγινε δυνατό να αποδειχτεί. Μετά το θάνατό του η ομάδα του δικάστηκε για το αδικαιολόγητο σπάσιμο του τιμονιού της FW16. Έπειτα από δικαστικές διαμάχες που διήρκεσαν μερικά χρόνια, τελικά αθωώθηκε.
Η είδηση του θανάτου διαδόθηκε, πυροδοτώντας θρήνο στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Σάο Πάολο. Χιλιάδες θαυμαστές του πήγαν στο πατρικό του σπίτι κλαίγοντας. Ο τότε πρόεδρος της Βραζιλίας, Ιταμάρ Φράνκο, ανακοινώνοντας το θάνατό του από την τηλεόραση, κήρυξε τη χώρα σε τριήμερο εθνικό πένθος, ενώ έθεσε το προεδρικό αεροπλάνο στη διάθεση της οικογένειάς του, για να μεταφέρουν τη σορό του στη Βραζιλία.
Οι πιο διάσημες ατάκες του:
«Αν ποτέ μου συμβεί κάποιο ατύχημα που τελικά θα μου στοιχίσει τη ζωή, ελπίζω να συμβεί ακαριαία. Δε θα ήθελα να είμαι σε αναπηρικό καροτσάκι. Δε θα ήθελα να είμαι σε ένα νοσοκομείο και να υποφέρω από κάποιον τραυματισμό. Αν είναι να ζήσω, θέλω να ζήσω πλήρως, πολύ έντονα, διότι είμαι ένας έντονος άνθρωπος. Θα κατέστρεφα τη ζωή μου αν έπρεπε να ζήσω μισός».
«Το να είσαι δεύτερος, είναι σαν να είσαι πρώτος μεταξύ αυτών που χάνουν».
«Αν έχεις το Θεό στο πλευρό σου, όλα γίνονται ξεκάθαρα».
«Δεν έχω είδωλα. Θαυμάζω τη δουλειά, την αφοσίωση και την ικανότητα»
«Οι πλούσιοι δεν μπορούν να ζήσουν σε ένα νησί που περικλείεται από φτώχεια. Όλοι αναπνέουμε τον ίδιον αέρα. Πρέπει να δίνουμε μία ευκαιρία στον καθέναν, τουλάχιστον μία απλή ευκαιρία».
«Δεν ξέρω να οδηγώ με άλλον τρόπο που να μην είναι επικίνδυνος. Ο καθένας πρέπει να βελτιώνεται. Κάθε οδηγός έχει το όριό του. Το όριό μου είναι λίγο μακρύτερα από των υπολοίπων».
«Το να συμμετέχω σε αγώνες και να διαγωνίζομαι είναι στο αίμα μου. Είναι κομμάτι μου, κομμάτι της ζωής μου. Το κάνω για όλη μου τη ζωή και ξεχωρίζει από οτιδήποτε άλλο».
«Ο φόβος με συναρπάζει».
«Τα λεφτά είναι μία περίεργη υπόθεση. Οι άνθρωποι που δεν τα έχουν, τα επιδιώκουν. Οι άνθρωποι που τα έχουν, αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα».
«Όταν μπαίνεις σε ένα αυτοκίνητο και αγωνίζεσαι για να νικήσεις, η δεύτερη ή η τρίτη θέση δεν είναι αρκετή».
«Δεν είμαι σχεδιασμένος για να τερματίζω δεύτερος ή τρίτος. Είμαι σχεδιασμένος για να νικάω».
«Ποτέ δε θα μάθετε το συναίσθημα ενός οδηγού όταν νικά σε έναν αγώνα. Το κράνος κρύβει συναισθήματα που δεν μπορεί να γίνουν κατανοητά».
«Γυναίκες. Πάντα έχεις προβλήματα μαζί τους, αλλά δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτές».
«Το συναίσθημα του κινδύνου είναι συναρπαστικό. Η πρόκληση είναι να βρίσκεις νέους κινδύνους».
«Η νίκη είναι το πιο σημαντικό. Όλα τα άλλα έρχονται μετά».
Η καριέρα του
21/3/1960-1/5/1994
Ντεμπούτο: 25/3/1984 – Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία
Πρώτη νίκη: 21/4/1985 – Εστορίλ, Πορτογαλία
Τίτλοι (3): 1988, 1990, 1991
.png)
