Οι εκτιμήσεις των δημοσκόπων για τον δεύτερο γύρο είναι ότι ο Μακρόν θα κερδίσει με διαφορά από 2 έως 4 μονάδων, όμως υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων που δεν ψήφισαν στον πρώτο γύρο (26%) και είναι δύσκολο να προβλεφθεί η συμπεριφορά τους στον δεύτερο γύρο.
Το νέο πολιτικό τοπίο
Η εξαφάνιση των συστημικών κομμάτων που κυριαρχούσαν στην πολιτική σκηνή τα Γαλλίας επί δεκαετίες, όπως το Ρεπουμπλικανικό, το Σοσιαλιστικό και το Κομμουνιστικό, δείχνει μία ραγδαία αλλαγή στην συμπεριφορά του εκλογικού σώματος, που διχάζεται ανάμεσα στους ευρωπαϊστές και τους «τοπικιστικές», τους εκπροσώπους της ελίτ και τους περιθωριοποιημένους, εκείνους που εξακολουθούν να ελπίζουν κι αυτούς που είναι θυμωμένοι.
Οι Γάλλοι δεν ψηφίζουν πλέον με ιδεολογικό πρόσημο. Δεν τους απασχολεί ο αυτοπροσδιορισμός του κάθε κόμματος στον πολιτικό χάρτη. Ψηφίζουν με βάση την αγοραστική τους δύναμη και την οικονομική τους κατάσταση.
Το καταστροφικό αποτέλεσμα της Βαλερί Πεκρές, με το 4,8% για τους Ρεπουμπλικανούς, δείχνει πως οι διακηρύξεις του κόμματος είναι παγερά αδιάφορες, ενώ στην πλήρη ανυποληψία έχει πέσει πλέον το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αφού η Αν Ινταλγκό πήρε μόλις το 1,7%. Εξίσου απογοητευτικό είναι το 2% του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Στην άκρα δεξιά το 7,2% του Ερίκ Ζεμούρ είναι μια καλή μαγιά για την Μαρίν Λε Πεν στον δρόμο για τον δεύτερο γύρο. Αλλά όλοι οι άλλοι υποψήφιοι έσπευσαν να συνταχθούν με τον Εμανουελ Μακρόν και την λογική της «χρήσιμης ψήφου».
Πώς ξεκινά η τελική μάχη για την προεδρία
Παρόλα αυτά τίποτα δεν είναι σίγουρο, όπως προειδοποίησε ο ίδιος ο Μακρόν, υποσχόμενος καλύτερες μέρες για όλους. Η δεξαμενή ψήφων στα παλαιά συστημικά κόμματα έχει περιοριστεί και είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να κάνει σκληρό αγώνα για να καταφέρει να κινητοποιήσει όσους δεν αντέχουν στην ιδέα ότι θα μπορούσε ο ένοικος των Ηλυσίων να είναι η εκπρόσωπος της εθνικιστικής και ρατσιστικής δεξιάς.
Η Μαρίν Λε Πεν γνωρίζοντας ότι πρέπει να ξεπεράσει αυτά τα αντανακλαστικά φρόντισε στην προεκλογική εκστρατεία της να δημιουργήσει ένα πιο μετριοπαθές προφίλ και κυρίως να ασχοληθεί με αυτά που απασχολούν τον Γάλλο πολίτη: ακρίβεια, μείωση της αγοραστικής δύναμης, ανεργία. Τα ζητήματα της γεωπολιτικής ισχύος, στα οποία στοιχηματίζει ο Μακρόν, είναι αδιάφορα για τον Γάλλο που πρέπει να γεμίσει το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου αδειάζοντας την τσέπη του.
Είναι η πρώτη φορά που η ακροδεξιά βρίσκεται μια δρασκελιά από το Παλάτι των Ηλυσίων.
Κι αυτό γιατί ο Μακρόν υπόσχεται στους Γάλλους την εθνική υπερηφάνεια και την πρωτοκαθεδρία στην διεθνή σκακιέρα, αλλά δεν τους πείθει ότι έχει λύσεις στα καθημερινά προβλήματα. Ενώ η Λε Πεν, με μία προεκλογική εκστρατεία στις λαϊκές αγορές, δεν είχε κανένα πρόβλημα να υποσχεθεί μείωση των φόρων στα καύσιμα και φοροαπαλλαγές για τους νέους, αλιεύοντας ψήφους στην εργατική τάξη, η οποία είδε τα πράγματα να χειροτερεύουν επί προεδρίας Μακρόν. Η αύξηση των ηλικιακών ορίων για την συνταξιοδότηση και η σύνδεση της σύνταξης με τις ώρες εργασίας είναι πολιτικές που εφάρμοσε ο Μακρόν και όχι η Λε Πεν.
Ο πολιτικός αφανισμός του παλαιοκομματισμού
Πριν από πέντε χρόνια το Σοσιαλιστικό Κόμμα είχε δει τα ποσοστά του να συρρικνώνονται δραματικά, μέχρι να φτάσει αυτή την φορά στα όρια του πολιτικού αφανισμού. Σε τούτες τις εκλογές έπαθαν το ίδιο οι Ρεπουμπλικανοί, μία παράταξη την οποία είχε λεηλατήσει ο Μακρόν παίρνοντας στελέχη και ιδέες. Το παλαιό πολιτικό κατεστημένο δεν έχει λόγο ύπαρξης στο νέο πολιτικό τοπίο της Γαλλίας.
Ίσως επειδή τα οράματα των συστημικών συντηρητικών και σοσιαλιστών των προηγούμενων δεκαετιών είναι ξεπερασμένα. Στο πρόσφατο παρελθόν το ζητούμενο ήταν η ευρωπαϊκή προοπτική, το δημοκρατικό κεκτημένο, η ευημερία των λαών και η ανάπτυξη. Σήμερα η Γηραιά Ήπειρος είναι βυθισμένη στη δίνη ενός πολέμου, δείχνει κουρασμένη και χωρίς νέες ιδέες, μοιάζει να ενδιαφέρεται για να διατηρήσει τα προνόμια της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών αδιαφορώντας για τις ανάγκες των λαών και τελικά μέσα σε όλο αυτό το ομιχλώδες σκηνικό τροφοδοτείται ο ευρωσκεπτικισμός και η ακροδεξιά.
«Μην κάνετε λάθος: Τίποτα δεν έχει κριθεί», προειδοποίησε τους οπαδούς του ο Εμανουέλ Μακρόν χθες το βράδυ.
Αλλά ο ίδιος έκανε και πάλι το λάθος να στείλει το μήνυμα ότι «η συζήτηση που θα γίνει μέχρι τον δεύτερο γύρο θα είναι καθοριστική για την χώρα και την Ευρώπη». Απευθύνεται όμως σε ένα εκλογικό σώμα που δείχνει να μην ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την ευρωπαϊκή προοπτική. Ορθώς ο Εμανουέλ Μακρόν συμπέρανε ότι «όταν η ακροδεξιά σε όλες τις εκφάνσεις της βρίσκεται τόσο ψηλά στην χώρα, δεν μπορείς να λες ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλά».
Αλλά ποιες ελπίδες μπορεί να καλλιεργήσει ο ίδιος για να προσελκύσει και πάλι το εκλογικό σώμα;