Οι δύο πρόεδροι συνεξέτασαν τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν τις ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις, με γνώμονα την ενδυνάμωση του ρόλου που διαδραματίζει για τις νησιωτικές οικονομίες, τη διασφάλιση της εδαφικής συνοχής της ηπειρωτικής με τη νησιωτική χώρα, αλλά και τον τουρισμό.
Ειδικότερα, συζητήθηκαν θέματα που αφορούν στο μεταφορικό έργο, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί από την εμφάνιση της πανδημίας και εντεύθεν, οι εξελίξεις στο ενεργειακό, σε συνάρτηση με τις επιπτώσεις που έχει επιφέρει στο κόστος των ναυτιλιακών καυσίμων και, συνακόλουθα, στο κόστος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, η αύξηση της τιμής των πετρελαιοειδών σε ποσοστό άνω του 32%, σε σχέση με τη χρήση 2020, εξαιτίας της ρωσο-ουκρανικής σύρραξης.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην χρηματοδοτική στήριξη των ακτοπλοϊκών επιχειρήσεων, σε συνάρτηση με τον διάλογο που είναι σε εξέλιξη, μεταξύ του ΣΕΕΝ και του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, για τα οφειλόμενα από το ΥΝΝΠ ποσά, τα οποία συνολικά υπολογίζονται σε 60 εκατ. ευρώ.
Να σημειωθεί ότι για την έγκαιρη διάθεσή τους το ΕΒΕΠ συνηγόρησε, καθώς θεωρεί ότι, η διασφάλιση της ομαλότητας των χρηματοδοτικών ροών διασφαλίζει παράλληλα, τόσο τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, όσο και τη δυνατότητα ανάπτυξης των επιχειρησιακών τους δραστηριοτήτων.
Στο σημείο αυτό, και με αφορμή τη συζήτηση για το δίκτυο των ακτοπλοϊκών συνδέσεων, το ενδιαφέρον εστιάστηκε στις άγονες γραμμές, και στη σημασία που προσλαμβάνει για τη διατήρησή τους η έγκαιρη καταβολή των μισθωμάτων, που αποτελούν αποζημιώσεις και συμβατικές υποχρεώσεις του ΥΝΑΝΠ προς τις Εταιρείες και τα πλοία που έχουν συμβληθεί για την κάλυψή τους.
ΣΕΕΝ και ΕΒΕΠ συμφώνησαν ότι πρέπει τα συναρμόδια υπουργεία να λάβουν άμεσα μέτρα ενίσχυσης του τομέα, ιδιαίτερα σε μία χρονική συγκυρία όπου οι συνέπειες στα οικονομικά των επιχειρήσεων από την κρίση της πανδημίας, αλλά και από την εκτίναξη του κόστους των καυσίμων, θα φέρουν τις ακτοπλοϊκές εταιρίες σε ακόμη δυσχερέστερη θέση.
Στο πλαίσιο αυτό, επίσης, εξετάστηκαν και τα χρηματοδοτικά εργαλεία που υπάρχουν, τόσο σε εθνικό, όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσα από τα οποία μπορούν να αντληθούν κεφάλαια. Στο μικροσκόπιο τέθηκαν, επίσης, οι “απαιτήσεις” του ΙΜΟ για τους αέριους ρύπους και την «πράσινη μετάβαση» της ναυτιλίας.
Τα μέτρα, τα οποία συζητούνται και έχουν ήδη αποφασιστεί για τη μείωση των ρύπων και του ενεργειακού αποτυπώματος και τα οποία θα εφαρμόζονται σταδιακά από το 2023, με αποκορύφωμα το 2030, όταν οι εκπομπές CO2 πρέπει να μειωθούν κατά 55% σε σχέση με το 1990 ή το 2050 με μηδενικούς ρύπους, φέρνουν στο προσκήνιο επιτακτικά την αναγκαιότητα ανανέωσης του ακτοπλοϊκού στόλου.
Το 2035, από τα 107 πλοία, τα οποία είναι σήμερα δρομολογημένα στις ακτοπλοϊκές μας γραμμές, τα 52 θα είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 40 ετών, εκ των οποίων μάλιστα τα 20 μεγαλύτερης των 50.
Σήμερα, στη διεθνή αγορά, η διαθεσιμότητα πλοίων κατάλληλων για την ακτοπλοΐα, και μάλιστα μικρής ηλικίας, σπανίζει, ενώ δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου διαθέσιμα πλοία που να πληρούν τις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις, αλλά τα ελληνικά ναυπηγεία είναι διαθέσιμα και μπορούν να δώσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση.
Με την αφορμή αυτή, ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ, Βασίλης Κορκίδης, εξέφρασε την ελπίδα, ότι με την αναζωογόνηση των ναυπηγικών μονάδων της χώρας στη Σύρο και τον Κόλπο της Ελευσίνας, να κτιστούν από ελληνικά χέρια οι νέες μονάδες για τον ακτοπλοϊκό στόλο, υπενθυμίζοντας το επιτυχές εγχείρημα που είχε γίνει προ ετών με τη ναυπήγηση Ε/Γ-Ο/Γ στην ακτοπλοΐα.
Ο πρόεδρος του ΣΕΕΝ, Σπυρίδων Πασχάλης, ιεράρχησε τα θέματα της ελληνικής ακτοπλοΐας σε βραχυπρόθεσμα και μεσομακροπρόθεσμα, τονίζοντας τη σημασία του έγκαιρου και ακριβή σχεδιασμού για τη «Μετάβαση στην Πράσινη Ακτοπλοΐα», που θα είναι και το θέμα της ημερίδας του ΣΕΕΝ στις 14/4/22 στο ΕΒΕΠ.
