Η κάτοχος τριών Ολυμπιακών μεταλλίων ήταν ανάμεσα στους εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανούς πρόσφυγες που πήγαν στα σύνορα με την Πολωνία, λίγο αφότου ξεκίνησε η ρωσική εισβολή.
Τη δεύτερη ημέρα του πολέμου η Χερασιμένια και ο σύζυγός της Γιάουχεν Τσούρκιν- επίσης κολυμβητής με μετάλλια σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα- μάζεψαν λίγα πράγματα και ξεκίνησαν για ένα ταξίδι 12 ωρών με το αυτοκίνητο ως τα σύνορα με την Πολωνία, μαζί με τη μικρή τους κόρη και τη μητέρα της αθλήτριας.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, η Χερασιμένια προσπαθούσε να καθησυχάσει την 3,5 ετών κόρη της, λέγοντας της ότι οι εκρήξεις από τις βόμβες ήταν μόνο κεραυνοί. «Σαφώς έπρεπε να επινοήσω κάτι, γιατί πώς εξηγείς σε ένα παιδί όταν ξέσπασε πόλεμος», λέει στο Reuters, από τη Βαρσοβία όπου βρίσκεται πλέον με την οικογένειά της.
Η 36χρονη ήταν ανάμεσα στους κορυφαίους αθλητές που εγκατέλειψαν τη Λευκορωσία μετά τη λήψη σκληρών μέτρων ενάντια σε εκείνους που διαδήλωναν κατά της επανεκλογής του Αλεξάντερ Λουκασένκο, τον Αύγουστο του 2020.
«Εκείνοι που έφυγαν ήταν οι καλύτεροι της κοινωνίας της Λευκορωσίας. Εκείνοι που ήταν ενάντια σε ό,τι συνέβη μετά τις εκλογές, που μίλησαν ανοιχτά κατά της βίας και εξέφρασαν την άποψή τους», τονίζει.
Η Χερασιμένια είναι επικεφαλής του Belarusian Sport Solidarity Foundation, οργάνωσης που υποστηρίζει αθλητές που έχουν φυλακιστεί ή τιμωρηθεί με άλλο τρόπο για τις πολιτικές απόψεις τους. Μετά τη σύσταση της ΔΟΕ, πολλές διεθνείς αθλητικές ομοσπονδίες έχουν αποκλείσει τόσο τους Ρώσους όσο και τους Λευκορώσους αθλητές από διοργανώσεις, λόγω της εισβολής στην Ουκρανία.
Η οργάνωση της Χερασιμένια τάχθηκε υπέρ αυτής της απόφασης, αλλά παράλληλα υποστηρίζει τις προσπάθειες των Λευκορώσων αθλητών που έχουν ταχθεί κατά του Λουκασένκο, προκειμένου να μπορέσουν να αγωνίζονται ως ανεξάρτητοι.
Παράλληλα, η Χερασιμένια δηλώνει ότι η οργάνωση είναι αποφασισμένη να καταπολεμήσει την προκατάληψη κατά των Λευκορώσων, τώρα που η χώρα τους αντιμετωπίζεται ως επιτιθέμενος από την κοινή γνώση σε πολλές δυτικές χώρες. Η Ρωσία χρησιμοποίησε το έδαφος της Λευκορωσίας για να εξαπολύσει την επίθεση στην Ουκρανία.
«Πριν από 1,5 χρόνο ήμασταν εκείνοι που δίναμε μάχη για τα δικαιώματα και την ελευθερία μας. Ζητήσαμε βοήθεια από τους Ευρωπαίους, τους Αμερικανούς και όλους στην Ουκρανία. Προειδοποιήσαμε ότι ο Λουκασένκο ήταν πολύ επικίνδυνος», δηλώνει.
«Είναι σαν να μη συνέβη ποτέ αυτό… Δεν γίνεται κανένας διαχωρισμός ανάμεσα σε εκείνους που υποστηρίζουν τον Λουκασένκο και εκείνους που έχουν δώσει μάχη εναντίον του», συμπληρώνει η αθλήτρια που κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στα 50 μ. και 100 μ. ελεύθερο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου το 2012 και το χάλκινο στη μικρότερη απόσταση τέσσερα χρόνια αργότερα στο Ρίο ντε Τζανέιρο.