Υπήρξε ο δημιουργός της εβδομαδιαίας σατιρικής εφημερίδας «Το Ποντίκι» το 1979, της οποίας διατέλεσε εκδότης και διευθυντής για 26 χρόνια, μέχρι το 2005.
Ποιος ήταν ο Κώστας Παπαϊωάννου
Γεννήθηκε το 1938 στη Νέα Σμύρνη. Ο πατέρας του Νίκος προερχόταν από οικογένεια εγκατεστημένη εδώ και πολλούς αιώνες στην Αθήνα ενώ η μητέρα του Αγγελική καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Ξεκίνησε την δημοσιογραφική του σταδιοδρομία το 1956, σε ηλικία 18 ετών, στην εφημερίδα «Ακρόπολις», όπου αρχικά κάλυπτε το δικαστικό ρεπορτάζ, ενώ στην συνέχεια έκανε ελεύθερο ρεπορτάζ. Έμεινε εκεί μέχρι τη μεταπολίτευση του 1974, οπότε μεταπήδησε στα «Νέα», ως υπεύθυνος πλέον για το πολιτικό ρεπορτάζ. Ταυτόχρονα (1975-78), υπήρξε αρχισυντάκτης του περιοδικού «Αντί».
Το 1979, και ενώ εργαζόταν ως πολιτικός συντάκτης στα «Νέα» (έμεινε έως το 1986), ξεκίνησε παράλληλα και την έκδοση του «Ποντικιού».
Τον Ιούνιο του 2005 ο Παπαϊωάννου συνταξιοδοτήθηκε. Ήταν παντρεμένος και είχε μια κόρη και δύο εγγόνια.
Μετά τη συνταξιοδότησή του, κατοικούσε στην Αίγινα.
Βιβλία του Κώστα Παπαϊωάννου
Η ιστορία της Κυρίας ΟΥ (Καστανιώτης, 1983)
Ο δράκος του Σέιχ-Σου: υπόθεση Παγκρατίδη (Το Ποντίκι, 1988)
Δέκα μικροί και μεγάλοι νέγροι (Το Ποντίκι, 1989)
Ιστορία μιας νύχτας ατέλειωτης (Το Ποντίκι, 1991)
Αστυνομική ιστορία (Το Ποντίκι, 1992)
Πολιτική δολοφονία, Θεσσαλονίκη ’48: Υπόθεση Τζωρτζ Πολκ (Το Ποντίκι, 1993)
Πολιτική δολοφονία, Θεσσαλονίκη ’63: Υπόθεση Γρηγόρη Λαμπράκη (Το Ποντίκι, 1993)
15 Ιουλίου 1965: «Επιχείρηση ΑποσταΣΙΑ» (Το Ποντίκι, 1995)
Αρχίστε από δω τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο!… (Το Ποντίκι, 1995)
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει: μια πολιτική ανασκο(λο)πηση της Ιστορίας, 1944-2007 (Καστανιώτης, 2008)
.png)
