«Ο Σκοτ χρειάζεται νεφρό. Σας ευχαριστώ για τη σκέψη, αλλά παρακαλώ χωρίς πίεση» ανέφερε μεταξύ άλλων στο μέιλ της.
Για τον Έλιοτ Μάλιν δεν ετίθετο δίλημμα: «Δεν υπήρξε άλλη σκέψη παρά να προσπαθήσω να βοηθήσω τον Σκοτ» ανέφερε αργότερο, ξεκινώντας τις διαδικασίες.
Ο Μάλιν γνώριζε πως, αν ήταν συμβατός, το χειρουργείο θα έθετε τη ζωή του σε κίνδυνο και η αποκατάσταση θα ήταν εξαιρετικά επώδυνη. Αυτό δεν ήξερε και ούτε μπορούσε να διανοηθεί, ήταν πως ο αλτρουισμός τους θα απειλούσε τα οικονομικά του. Μετά τη μεταμόσχευση νεφρού, ο Μάλιν έλαβε λογαριασμό 13.000 δολαρίων, παρά τις διαβεβαιώσεις πως δεν θα επιβαρυνόταν ούτε μια δραχμή στην εγχείρηση των 160.000 δολαρίων.
Το χρονικό
Τον Ιούλιο, ο Μάλιν ταξίδεψε από το σπίτι του στο Ρίνο της Νεβάδα, στο Φορτ Γουόρθ όπου θα γινόταν -επιτυχώς- η μεταμόσχευση. Ο ίδιος πέρασε τρεις ημέρες στο νοσοκομείο, δύο λιγότερες από τον Κλαιν.
«Κάναμε τους μικρούς μας περιπάτους στους διαδρόμους. Υποφέραμε μαζί. Ήταν πραγματικά ωραίο να το ζεις έτσι. Συνήθως, είσαι μόνος, ιδίως μέσα στην πανδημία» λέει ο Κλάιν.
Στις αρχές Αυγούστου, ο Μάλιν επέστρεψε στο Ρίνο για την ανάνηψη. Όταν έφτασε ο πρώτος λογαριασμός, περίπου 20 δολάρια για προεγχειρητικές εξετάσεις αίματος, πιο πολύ εκνευρίστηκε παρά αγχώθηκε. Στον δεύτερο λογαριασμό, ύψους 934 δολαρίων για εργαστηριακά τεστ, ενημέρωσε ξανά το νοσοκομείο που είπε πως θα το διευθετούσε.
Στα τέλη Σεπτέμβρη, ο Μάλιν πήρε ένα λογαριασμό 13.064 δολαρίων. Παρά το αρχικό σοκ, ηρέμησε όταν επικοινώνησε ξανά με το νοσοκομείο και με τη γνώση πως το κόστος θα πληρωνόταν από την ασφαλιστική του Κλάιν.
Ένα μήνα μετά, όμως, έλαβε δεύτερη ειδοποίηση και στις 6 Δεκεμβρίου ένα έγγραφο που για πρώτη φορά τον τρόμαξε: «Τελική ειδοποίηση! Η οφειλή σας θεωρείται πλέον εκπρόθεσμη».
Ο Μάλιν δεν ήταν αγανακτισμένος μόνο για τους λογαριασμούς, αλλά και για τα χρήματα, τη στιγμή, μάλιστα, που δεν μπορούσε να επιβαρύνει με το πρόβλημά του τον ξάδερφό του που ανέρρωνε. Μέσω Twitter διαμαρτυρήθηκε για την επιθετική τακτική τιμολόγισης, δεχόμενος λογής σχόλια, από αστεϊσμούς που του έκαναν λόγο για επιστροφή του νεφρού μέχρι οργή για την αντιμετώπιση που είχε μετά από τέτοιο δώρο ζωής.
Λόγω της έκτασης που δόθηκε μέσω Twitter, το θέμα πήρε περαιτέρω δημοσιότητα με την εμπλοκή και μίντια που επικοινώνησαν με την NorthStar, εταιρείας παροχής υπηρεσιών.
«Συγγνώμη, λάθος»
Την επόμενη μέρα, η εταιρεία έστειλε μέιλ στον Μαλίν, επιβεβαιώνοντας πως δεν ήταν υπεύθυνος για τον λογαριασμό και πως δεν στάλθηκε ποτέ σε εισπρακτικές.
«Εκ μέρους της NorthStar, ζητούμε συγγνώμη για την πρόκληση σύγχυσης ή ανησυχίας σχετικά με το ζήτημα και διαβεβαιώνουμε πως έχει επιλυθεί» ανέφερε στο μέιλ η οικονομική διευθύντρια της εταιρείας, Κέιτ Στετς.
Οι εν ζωή δότες οργάνων δεν πρέπει να πληρώνουν για τα έξοδα μεταμόσχευσης, τα οποία καλύπτει εξ ολοκλήρου η ασφάλεια του λήπτη. Αυτό είναι βασικό για ένα σύστημα που έχει φτιαχτεί για να ενθαρρύνει την πράξη αυτή υπέρτατης ανιδιοτέλειας.
«Οι ζώντες δότες δεν πρέπει να λαμβάνουν λογαριασμούς σε ό,τι έχει να κάνει με την οποιαδήποτε φάση της μεταμοσχευτικής διαδικασίας» επιβεβαιώνει ο Μόργκαν Ρέιντ, διευθυντής πολιτικής και στρατηγικής μεταμοσχεύσεων στο National Kidney Foundation.
Οι Μάλιν και Κλάιν είναι ξαδέρφια, ωστόσο με μακρυνή σχέση αίματος. Οι προπαππούδες τους ήταν αδέρφια που σημαίνει πως εκείνοι είναι τρίτα ξαδέρφια. Ωστόσο, οι δύο τους είναι της ίδιας ηλικίας και μεγάλωσαν μαζί ως φίλοι, συχνά ταξιδεύοντας μαζί ή κάνοντας κοινές διακοπές.
Οι δότες όπως ο Μάλιν παίζουν κρίσιμο ρόλο στο μεταμοσχευτικό σύστημα της Αμερικής. Σύμφωνα με τα στοιχεία από το United Network for Organ Sharing (UNOS), τα τελευταία τρία χρόνια πάνω από το 30% των δωρεών νεφρών προήλθαν από ζώντες δότες. Ούτε η UNOS ούτε άλλες εθνικές οργανώσεις και υπηρεσίες έχουν στοιχεία για το πόσο συχνά εντοπίζονται τέτοια λάθη όπως του Μάλιν. Ωστόσο, όπως υποστηρίζουν οι εξειδικευμένοι σύμβουλοι, τα λάθη αυτά συμβαίνουν και μπορούν να αποθαρρύνουν τους επίδοξους δότες από το να προχωρήσουν.
.png)
