Είναι κοινά αποδεκτό, ότι η πατρίδα μας...
από το 2009 και μετά, βρίσκεται σε μια συνεχή οικονομική και κοινωνική κρίση, απότοκο της άφρονος πολιτικής, ενός χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος, το οποίο με την εκούσια ή ακούσια συμμετοχή του ελληνικού λαού, οδήγησε τη χώρα δέσμια, σε κατάσταση οιονεί δουλείας, στους δανειστές της, αλλά και την κατέστησε έρμαιο στις ορέξεις του νεωοθωμανού γείτονα.Όμως, ας δούμε που βρισκόμαστε σήμερα:
Πολιτικά, έχουμε έναν σοβαρό πρωθυπουργό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και μια αξιόπιστη κυβέρνηση, της Νέας Δημοκρατίας, η οποία έχει αντιληφθεί τις προκλήσεις, που αντιμετωπίζει η χώρα μας και αγωνίζεται καθημερινά, για την ανάταξη της.
Οικονομικά, η χώρα έχει υποστεί μια χρεωκοπία, κοντά στο 2010, πέρασε από σκληρά μνημόνια και πριν προλάβει η νέα κυβέρνηση του 2019, να υλοποιήσει το πρόγραμμα της, ήλθε το υβριδικό χτύπημα της πανδημίας, με τις γνωστές σε όλους συνέπειες.
Κοινωνικά, έχουμε μια καταπονημένη κοινωνία, με μια νεολαία, της οποίας οι ανθοί, έχουν μεταναστεύσει για να μην μαραθούν, ενώ οι εντός χώρας νέοι, κινούνται στα αδιέξοδα της καθ’ ημέραν επιβίωσης.
Πληθυσμιακά, η χώρα μειούται, οι νέες οικογένειες, όταν και αν γίνονται, με το ζόρι τεκνοποιούν, με αποτέλεσμα σταδιακά, να γινόμαστε χώρα, όπου η τρίτη ηλικία, υπερβαίνει τις παραγωγικές ηλικίες.
Στρατιωτικά, οι Ένοπλες Δυνάμεις, βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο ενίσχυσης, μετά τις ορθές ενέργειες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, για την αύξηση της μαχητικής ισχύος, τόσο με τις προμήθειες των πολεμικών αεροσκαφών Ραφάλ και των φρεγατών Μπελαρά, όσο και με σημαντικές προσλήψεις νέων επαγγελματιών οπλιτών, αλλά και της αύξησης της θητείας των κληρωτών.
Το μεταναστευτικό, παρά την δραστική μείωση των ροών, από την εξαιρετική δουλειά, που έχει κάνει η κυβέρνηση στον τομέα αυτό, απειλεί με αλλοίωση τον εθνικό ιστό, σε ευαίσθητες περιοχές, όπως αυτές των νησιών του Αιγαίου.
Στις σχέσεις μας με την Τουρκία, απειλούμεθα με λόγια και έργα, η αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων ακόμα και της κυριαρχίας μας σε μεγάλο αριθμό νησιών του Αιγαίου, είναι καθαρή και σαφής, η απειλή του πολέμου είναι στο τραπέζι σε περίπτωση αύξησης των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα μίλια, ενώ ένα παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο, προσβάλλει κάθε έννοια δικαίου και λογικής, την ίδια ώρα, που στην Κύπρο η Τουρκία, περιφρονεί τις αποφάσεις του ΟΗΕ και μπαινοβγαίνει στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, ως άλλος πειρατής του μεσαίωνα .
Στις σχέσεις με τον διεθνή παράγοντα, τα δύο τελευταία χρόνια, καταφέραμε να αναβαθμίσουμε τη συμμαχία μας με τις ΗΠΑ, πετύχαμε τη ρήτρα αμυντικής συνδρομής με την Γαλλία και τις συμμαχίες με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τις Αραβικές χώρες, ενώ οι σχέσεις μας με την Ρωσία, έχουν μπει σε περίοδο εξομάλυνσης.
Σε ότι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, καταφέραμε να μετατρέψουμε τις ελληνοτουρκικές διαφορές σε ευρωτουρκικές, πλην όμως έχει αποδειχτεί, ότι αν η Ε.Ε. δεν μετασχηματιστεί, με πραγματικά κοινή εξωτερική πολιτική, κοινή άμυνα και ευρωστρατό, δεν πρόκειται να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην διεθνή πολιτική σκηνή.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, η πατρίδα μας έχει ανάγκη να αναταχθεί στο διεθνές στερέωμα, προκειμένου να συνεχίσει την πορεία της στην αιωνιότητα, ως ελεύθερο, ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος.
Πως μπορεί να γίνει αυτό; Με ποιον τρόπο, με ποια μέτρα, με ποια στρατηγική;
Απαιτείται η διαμόρφωση ενός εθνικού σχεδίου, μακράς πνοής, για το δημογραφικό, με κίνητρα σε οικονομικό και φορολογικό επίπεδο, για την δημιουργία νέων οικογενειών και την αύξηση των γεννήσεων,. Εάν δεν ληφθούν μέτρα για την ανάσχεση της μείωσης του πληθυσμού, δεν θα έχουμε μέλλον ως χώρα..
Θα πρέπει να διαμηνύσουμε στην Ευρώπη, ότι δεν είναι αποδεκτή, η μόνιμη παραμονή των μεταναστών στην χώρα μας. Είναι άλλο πράγμα το άσυλο και άλλο η παράνομη διαμονή στη χώρα μας.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό, να υπάρξει ειδικός σχεδιασμός, για την εργασιακή απασχόληση των νέων, έτσι ώστε να ανασχεθεί η μετανάστευση τους, όπως επίσης να δοθούν περισσότερα κίνητρα, για τον επαναπατρισμό των νέων, που ήδη εργάζονται στο εξωτερικό.
Είναι πλέον επιτακτική, η ανάγκη της επανίδρυσης του κράτους και η σημερινή κυβέρνηση, χωρίς κομπασμούς και τυμπανοκρουσίες, κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Η ψηφιακή σύγκληση, η απλοποίηση των διαδικασιών, η αναμόρφωση του δικαστικού συστήματος, ο εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων, η εκπαιδευτική αναβάθμιση, η αναπροσαρμογή του συστήματος υγείας, ο αναπτυξιακός σχεδιασμός με βαρύτητα στους τομείς, όπου η χώρα μας έχει πλεονέκτημα, όπως τουρισμός και η ενέργεια, είναι ζητήματα πρώτης προτεραιότητας
Στην Παιδεία, το κέντρο βάρους, θα πρέπει να μετατοπιστεί από τον απομνημονευτικό και βαθμοθηρικό της χαρακτήρα στον κριτικό, έχοντας στην πρώτη γραμμή τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας. Απαιτείται, να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην μελέτη της ιστορίας, όχι για να αφηγηθούμε το παρελθόν μας, αλλά για να έχουμε συγκροτημένη εθνική ταυτότητα, στην αναμέτρηση μας, με το μέλλον.
Θα πρέπει να εδραιωθεί στον ελληνικό λαό η πεποίθηση, ότι η προστασία της πατρίδας μας, είναι δική μας ευθύνη και υποχρέωση. Οι ξένοι, πιθανώς, θα συνδράμουν, βάσει συμφωνιών και συμμαχιών, όμως η δική μας αποφασιστικότητα και ικανότητα, να υπερασπιστούμε την ακεραιότητα της πατρίδος μας, είναι αυτή που τελικά θα μετρήσει.
Δεδομένης της δυσχέρειας που παρουσιάζει η προστασία 3000 νησιών, μικρονήσων και βραχονησίδων στον Αιγιακό χώρο, θα πρέπει να προχωρήσουμε σε αλλαγή του αμυντικού δόγματος, υιοθετώντας τη θεωρία του στρατηγικού πλήγματος. Για να γίνει αυτό όμως, απαιτείται, πρώτον αποφασιστικότητα, δηλαδή να το λέμε και να το εννοούμε, δεύτερον ικανότητα για να το κάνουμε και τρίτον προετοιμασμένο λαό, που να τάσσεται στο πλευρό της ηγεσίας του.
Ισχυρός στρατός σημαίνει ισχυρή αμυντική βιομηχανία. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται να εκπονηθεί ειδικός σχεδιασμός, με αξιοποίηση και επικαιροποίηση των όποιων ελληνικών ιδεών, με συμπαραγωγές και αυτόνομες παραγωγές σύγχρονων οπλικών συστημάτων.
Συμπερασματικά, θα πρέπει να γίνει από όλους κατανοητό, ότι είναι αδήριτη η ανάγκη, να προχωρήσουμε σε μια νέα εθνεγερσία, μέσα από εθνική συμφωνία των πολιτικών δυνάμεων, καθορίζοντας τις πάγιες θέσεις της χώρας μας, έναντι των Τούρκων, τους μακροχρόνιους εθνικούς στόχους και τους δρόμους που θα ακολουθηθούν, για την επίτευξη τους. Εάν δεν το πράξουμε, κινδυνεύει στο όχι μακρινό μέλλον, η ελευθερία μας, ίσως και αυτή η ύπαρξη μας.
Και θα είμαστε εμείς υπόλογοι γι’ αυτό!
Αντιστράτηγος ε.α. Νικόλαος Μανωλάκος
Βουλευτής Ν.Δ. Α΄ Πειραιώς και Νήσων
