Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ο Ελληνισμός τιμά και πολύ ορθά, την εποποιία του 1940, με εκδηλώσεις, πανηγυρικούς και παρελάσεις. Το ΌΧΙ, διαχρονικά, εκφράζει τη διάθεση της αντίστασης αλλά και της θυσίας...
της προσωπικής και της εθνικής, απέναντι στο πνεύμα του κακού, το οποίο κατά περιόδους παίρνει την μορφή του εχθρού, που θέλει να κατακτήσει το έδαφος μας, ή να υφαρπάξει τους φυσικούς μας πόρους, της ευμάρειας και του ωχαδερφισμού, της οκνηρίας και της απαιδευσίας, του εύκολου κέρδους και της απαξίας της ζωής, της απάτης και της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο.Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το πνεύμα αντίστασης του ΟΧΙ, θα πρέπει να διαχυθεί και να εκφραστεί:
Απ΄ τον πολιτικό κόσμο
Η καλύτερη αντίδραση ως φόρος τιμής στους ήρωες μας είναι ο εξοστρακισμός της διχόνοιας και η ομόνοια των πολιτικών δυνάμεων, τουλάχιστον στα εθνικά θέματα. Προτεραιότητα αποτελεί η Ελλάδα, η πατρίδα μας. Γιατί στην παγκόσμια σκακιέρα, όσες συμμαχίες και να κάνουμε, σε όσους οργανισμούς κι αν συμμετέχουμε, αν εμείς οι Έλληνες δεν βρούμε κοινό τόπο, τα πράγματα πιθανόν να μην είναι αναστρέψιμα στο μέλλον. Βλέπουμε άλλωστε τον τρόπο που ενεργεί και πως αντιμετωπίζει η ΕΕ την Τουρκία. Με πόση υποκρισία και διστακτικότητα αντιμετωπίζει την επιθετικότητα, τις απειλές και τις προκλήσεις έναντι όχι μόνον της Ελλάδος, αλλά και έναντι κραταιών δυνάμεων, όπως την Γαλλία. Ακόμα θυμάμαι, τα λόγια του αείμνηστου δασκάλου μου, του Σαράντου Καργάκου, ο οποίος έλεγε: ‘’η προδοσία στην ευρωπαϊκή πολιτική είναι πάντα θέμα ημερομηνίας’’. Περισσεύει λοιπόν κανείς;
Οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να αλλάξουν, να γίνουν περισσότερο πατριωτικές, να βρουν τον τρόπο να χαράξουν εθνικούς στόχους, να προετοιμάσουν την χώρα και τους Έλληνες, για την ανάταξη της πατρίδας μας οικονομικά, κοινωνικά, στρατιωτικά. Έτσι μόνον θα επιτελέσουν τον ρόλο τους, που είναι η υπηρεσία του ελληνικού λαού και της Ελλάδας.
Απ΄την κυβέρνηση
Η εδαφική μας ακεραιότητα, η προετοιμασία για την αντιμετώπιση των εχθρικών απειλών σε όλα τα επίπεδα, η υπεράσπιση της κυριαρχίας μας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, στο πνεύμα του ΟΧΙ και της αντίστασης, είναι υποχρέωση και ευθύνη της κυβέρνησης. Και θα πρέπει να πω ότι σήμερα στην χώρα μας, υπάρχει μια σοβαρή και αποφασιστική κυβέρνηση, η οποία προσπαθεί να ανατάξει την χώρα οικονομικά, παρά την ασύμμετρη απειλή της πανδημίας, αλλά και στρατιωτικά, με εξοπλισμούς , που έπρεπε να είχαν προγραμματισθεί προ δεκαετίας τουλάχιστον. Η ενεργοποίηση πλήθους προγραμμάτων, συντήρησης και προμήθειας αμυντικού υλικού, αλλά κυρίως, οι αγορές των πολεμικών αεροσκαφών τύπου ΡΑΦΑΛ και των φρεγατών ΜΠΕΛΑΡΑ, αλλάζουν τους συσχετισμούς στο Αιγαίο και κάνουν οποιονδήποτε επιβουλέα, να το σκεφθεί πολύ καλά, πριν τολμήσει οτιδήποτε κατά της χώρας μας.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση, έχει καταφέρει εξαιρετικές επιτυχίες σε διπλωματικό επίπεδο, προχωρώντας σε συμφωνίες με χώρες οι οποίες συμβάλλουν στο ψήλωμα του αναστήματος μας, με κορυφαίες τη νέα αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ και τη ρήτρα αμυντικής συνδρομής με την Γαλλία
Συνεπώς το πνεύμα του ΟΧΙ ,εκφράζεται από την σημερινή κυβέρνηση με τον καλύτερο τρόπο.
Απ΄ τον πνευματικό κόσμο
Οι πνευματικοί άνθρωποι, είναι κοινά παραδεκτό, ότι αποτελούν τους ταγούς, τους φάρους, που φωτίζουν, για να πορεύεται ο λαός. Οι φάροι αυτοί φαίνεται να έχουν χλομιάσει. Έχουμε την εποποιία του ΟΧΙ του 1940, η οποία θα έπρεπε να είναι σημείο αναφοράς και πηγή έμπνευσης για δημιουργίες, οι οποίες να περάσουν στις νεολαίες, ως παράδειγμα και διδαχή.
Διότι το ΟΧΙ, έχει ιστορική αξία, καθόσον, οι ηρωικές πράξεις και θυσίες του λαού μας, αποτελούν το κύριο παράγοντα της αυτογνωσίας μας, μέσα από την ιστορία και μάλιστα σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση απειλεί την εθνική υπόσταση κάθε λαού.
Έχει επίσης εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Γιατί σε μια εποχή, που κυριαρχεί ο άκρατος ατομισμός και το οικονομικό συμφέρον, η επέτειος, φέρνει στο προσκήνιο, το γενικό καλό, την φιλοπατρία, την θυσία και μεγαλείο του ηρωισμού.
Η 28η Οκτωβρίου 1940, έχει ακόμα διδακτικό περιεχόμενο. Διδάσκει την αγάπη προς την ελευθερία, την εθνική υπερηφάνεια τη δικαιοσύνη και την αξιοπρέπειά . Διδάσκει την αξία τη μνήμης. Δεν λησμονούμε τους νεκρούς μας, αυτοί είναι οι σύμμαχοι μας, στον αγώνα της εθνικής επιβίωσης στο διηνεκές. Έπεσαν στα πεδία των μαχών για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Η ανάμνησή τους μας δίνει δύναμη, πίστη και θάρρος για την αντιμετώπιση κάθε εχθρικής ενέργειας
Ο πνευματικός κόσμος, χρειάζεται να αφυπνιστεί και να συμμετάσχει ενεργά στη μεταφορά του νοήματος της αντίστασης σε κάθε επίδοξο οικονομικό ή ένοπλο κατακτητή. Δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλλων. Χρειάζεται μια νέα εθνεγερσία, στην οποία οι πνευματικοί άνθρωποι θα πρέπει να είναι πρωτοπόροι. Για να αντέξουμε, για να προετοιμαστούμε, για να προχωρήσουμε.
Καταλήγοντας, οι επέτειοι είναι γέφυρες που οι πρόγονοι μας τις έχτισαν, για μπορέσουμε να προχωρήσουμε εμείς στο μέλλον . Αυτές τις γέφυρες δεν πρέπει να τις αφήνουμε, γιατί θα πνιγούμε στα ποτάμια της παγκοσμιοποίησης και του καταναλωτισμού, της πολιτικής σύγχυσης και της απώλειας της ιστορικής συνείδησης.
Κι όπως έλεγε ο Καργάκος:
Σήμερα, , περισσότερο από κάθε άλλη φορά, χρειάζεται στην ψυχή των νέων παιδιών να «φυτέψουμε», ένα Καλπάκι, ένα Ιστίμπεη, ένα Ρούπελ, μια Κάνδανο. Έτσι θα φύγει από πάνω μας η κακομοιριά, που μας τρώει σαν αρχαία σκουριά.
Νικόλαος Μανωλάκος
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ
Βουλευτής Ν.Δ. Α΄ Πειραιώς και Νήσων
