Ώστε το “Πεδίον του Άρεως” αποδίδεται στα αγγλικά ως “Mars field”; Για γέλια, φυσικά, οι “πινακίδες” τις οποίες τοποθέτησε η “αγγλομαθής” Περιφέρεια Αττικής...
Θα πείτε “πάλι καλά”, διότι αν ο μεταφραστής ήταν και ολίγον ανορθόγραφος και έγραφε το Πεδίον με “αι” (δεν θέλει και πολύ) θα μπορούσε να αναγράψει στην πινακίδα “Mars Child”!
Ασφαλώς, η πινακίδα είναι “λάθος επί λαθών”, καθώς η αναγραφή μόνον του ονόματος “Μars” δεν περιλαμβάνει και το κτητικό “'s”, αλλά ας μην σταθούμε εκεί.
Αυτές οι “αγγλικούρες”, εμφανίζονταν ανέκαθεν και γίνονταν αντικείμενο χλεύης.
Θυμάμαι μια πινακίδα, στην Κύπρο, όπου έγραφε : “Οδός Μακρυγιάννη” και από κάτω, με λατινικούς χαρακτήρες: “Long John Street”!
Yπήρχε κι ένα άλλο, ακόμη πιο αστείο, που ταιριάζει “γάντι” στους δήθεν αγγλομαθείς της Περιφερείας Αττικής.
Παλαιότερα, χτυπούσε το τηλέφωνο. “Παρακαλώ” έλεγες. “Τον κύριο τάδε” απαντούσε η φωνή από το ακουστικό. “Ο ίδιος” αντέτεινες εσύ.
Η “αγγλικούρα”, που ήταν κομμένη και ραμμένη για να σατιρίζει κάποιον ο οποίος έκανε τον αγγλομαθή, είχε ως εξής:
“Hello”, έλεγε ο καλούμενος που δήθεν γνώριζε τα αγγλικά.
“Can I speak to mr. George”; ρωτούσε ο καλών.
“The same!” απαντούσε ο άλλος, πιστεύοντας ότι και οι Αγγλοι απαντούσαν λέγοντας “ο ίδιος”!
Βεβαίως, υπήρχαν και κάποιες άλλες παραλλαγές της δήθεν αγγλομαθείας.
Μου έχει μείνει αξέχαστη μια σκηνή στο Τολό, όταν ο υπάλληλος στην ταβέρνα του Σπιθούρη, εξηγούσε σε μια νεαρή Αγγλίδα πώς πιάνει τα καβούρια. Της έλεγε, λοιπόν, μιλώντας πολύ αργά.
“Δε καβούρ, γκο ακρ-ακρ του βράχια, άι γκο σιγ-σιγ και αρπάξ!”. Φυσικά, πίστευε ότι επειδή μιλούσε πολύ αργά, κάνοντας και τις κατάλληλες χειρονομίες παντομίμας, μιλούσε τα αγγλικά!
Η τουρίστρια, από τις κινήσεις αντιλαμβανόταν, γελούσε ευχάριστα και ο σερβιτόρος είχε ήδη πάρει το “Lower”!
Θυμάμαι επίσης τον αδελφό μου, ο οποίος, απευθυνόμενος στον Άγγλο σύζυγο της θείας μας, του έλεγε, πάλι μιλώντας πολύ αργά: “Ανκλ Τομ, χεβ ουάν μαγκάλι εντ ματς κάρβουνα εντ γουί μέικ σουβλάκια”!
Είναι πολλά αυτά τα παραδείγματα ,μιας άλλης εποχής, μιας εποχής που ελάχιστα Ελληνόπουλα μάθαιναν ξένες γλώσσες και κυρίως γαλλικά.
Η μεγάλη έκρηξη με τα “Ινστιτούτα Εκμαθήσεως Αγλλικής Γλώσσης” σημειώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ΄60, όταν η ποπ και ροκ μουσική είχε επικρατήσει στην ελληνική νεολαία οι νέοι, που άκουγαν και χόρευαν με τα τραγούδια, επιθυμούσαν να γνωρίζουν τί έλεγαν οι στίχοι!
Το νεανικό, πολύ επιτυχημένο, περιοδικό “Μοντέρνοι Ρυθμοί” που εξέδιδε ο Θανάσης Τσόγκας με επί κεφαλής τον δαιμόνιο Νίκο Μαστοράκη, δημοσίευε τους στίχους των ξένων τραγουδιών στα αγγλικά, αλλά με ...ελληνικούς χαρακτήρες!
“Οου, Κάρολ, άι'μ μπατ ε φουλ” έλεγε ο Νηλ Σεντάκα.
“'Ιτς νάου ορ νέβερ, καμ χολντ μι τάιτ” τραγουδούσε ο Έλβις”. “ Λαβ, λαβ μι ντου, γιου νόου άι λαβ γιου, άι΄λ ώλγουαίηζ μπη τρου”, οι Μπητλς!
Είναι βέβαιο ότι θα υπάρχουν κάποιοι αγγλομαθείς στην Περιφέρεια. Ας προσπαθήσει να τους βρει ο Περιφερειάρχης. Και καλό είναι να αρχίσουν να μαθαίνουν και πώς να ομιλούν τα ελληνικά ορισμένοι που εμφανίζονται συχνά στην τηλεόραση!
Υ.Γ: Αντε, να δούμε να αναγράφεται σε πινακίδα η Καπνικαρέα ως "Smoking area church"
