Σοκάρουν οι καταγγελίες πρώην υπαλλήλου του οίκου ευγηρίας στα Χανιά, για τον οποίο διεξάγεται έρευνα για ενδεχόμενη διάπραξη κακουργημάτων που σχετίζεται με τον θάνατο... δεκάδων ηλικιωμένων.
Η πρώην υπάλληλος που εργάστηκε στο ίδρυμα ως βοηθός νοσηλευτή, από τον Μάιο ως τον Δεκέμβριο του 2020 δήλωσε στο zarpanews.gr ότι: «Τους ταΐζαμε όρθιοι. Δεν καθόμασταν ποτέ. Και ήταν μια πίεση γι’ αυτούς, πολλές φορές μου έλεγαν οι άνθρωποι να καθίσω γιατί ήθελαν χρόνο, κοντεύαν να πνιγούν».
Η πρώην εργαζόμενη καταγγέλλει ψεκασμούς με εντομοκτόνο πάνω σε κεφάλια τρόφιμων για να καταπολεμήσουν ψείρες, αναφέρει απουσία ουσιαστικής ιατρικής φροντίδας και δηλώνει ότι έχει δει 25 ως 30 θανάτους, ένας εκ των οποίων ενδεχομένως να προέκυψε έπειτα από βίαιο τάισμα με σύριγγα.
«Εμένα μου είχε γίνει και σύσταση, ότι είμαι πολύ ευαίσθητη που δεν χρησιμοποιούσα σύριγγα με πολτοποιημένο φαγητό που έκαναν στους καταθλιπτικούς που δεν άνοιγαν καν το στόμα τους. Άνοιγαν το κάτω χείλος τους και πατούσαν τη σύριγγα με δύναμη και αμέσως μετά νερό για να κατεβεί η μπουκιά. Οι άνθρωποι πολλές φορές τα φτύνανε. Γίνονταν πολλά βίαια πράγματα. Και είχαμε και περιπτώσεις που είχανε τα αναμενόμενα, άνθρωποι υπέκυψαν. Έχω δει πολλούς θανάτους. Γύρω στα 25- 30 άτομα σίγουρα».
Στην ερώτηση, πώς έβλεπε να συμβαίνουν οι θάνατοι στο ίδρυμα, υποστηρίζει:
«Έκαναν πυρετό, μας λέγανε ότι δεν είχαν καλό οξυγόνο, μπλάβιζαν. Πολλοί πέθαιναν με ανοικτά τα μάτια. Γιατρός δεν ερχόταν καν να πιστοποιήσει. Τους συγγενείς τους ενημέρωναν σπάνια εκείνη τη στιγμή, μπορεί να το έκαναν την επόμενη μέρα, ή όταν πήγαινε στο νεκροτομείο. Μπορεί να έπαιρναν τηλέφωνο και να έλεγαν ότι δεν πάει καλά και ότι τον περιμένουμε να πεθάνει.
Πολλές φορές τους ετοιμάζανε οι ίδιοι (σ.σ. τους νεκρούς), συνεννοούμενοι με το γραφείο τελετών, γιατί κάποιοι είχαν συγγενείς στο εξωτερικό και δεν υπήρχε εδώ συγγενής να τους παραλάβει, για να τον πάρουν ντυμένο. Πολλοί όμως είχαν κατακλίσεις που οι συγγενείς δεν το ήξεραν καν. Τα σώματά τους είχαν ανοίξει…».
Επίσης η πρώην υπάλληλος δήλωσε ότι έδεναν τους τρόφιμους, ακόμα και όσους δεν υπήρχε ανάγκη: «Οι περισσότεροι ηλικιωμένοι ήταν δεμένοι. Ακόμα και περιπατητικοί. Ακόμα και αυτοί που καταλάβαιναν και έλεγαν ότι δεν θα σηκωθούν. Οι περιπατητικοί ούτε με περπατούρα δεν κινούνταν, με την πρόφαση ότι μπορεί να πέσουν. Τους έδεναν και πολύ άσχημα.
.png)
