του Πανεπιστημίου Στάνφορντ των ΗΠΑ.
Ο δρ Μιχάλ Κοζίνσκι, ο οποίος έκανε τη σχετική δημοσίευση στο «Nature», σύμφωνα με τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ», είχε το 2017 παρουσιάσει έναν άλλο επίμαχο αλγόριθμο αναγνώρισης προσώπου, ο οποίος -υποτίθεται ότι- προσδιόριζε, πάλι μόνο από φωτογραφίες, τον σεξουαλικό προσανατολισμό κάποιου. Το νέο σύστημα ουσιαστικά αποτελεί προέκταση του προηγούμενου αλγόριθμου στο πεδίο των πολιτικών πεποιθήσεων.
Ο νέος αλγόριθμος μηχανικής μάθησης «εκπαιδεύθηκε» αναλύοντας πάνω από ένα εκατομμύριο φωτογραφίες, από το Facebook και άλλες ιστοσελίδες, ανθρώπων με γνωστές πολιτικές πεποιθήσεις, μαθαίνοντας έτσι να συσχετίζει τις εκφράσεις του προσώπου (έκφραση συναισθημάτων κ.α.) και άλλα χαρακτηριστικά (π.χ. την κλίση του κεφαλιού) με τις πολιτικές προτιμήσεις καθενός. Ένα από τα συμπεράσματα του Κοζίνσκι είναι ότι οι προοδευτικοί τείνουν περισσότερο να κοιτάζουν κατάματα την κάμερα, ενώ οι συντηρητικοί έχουν συχνότερα ένα ύφος αηδίας.
Ο Κοζίνσκι ισχυρίζεται ότι το σύστημα του μπορεί να «διαβάσει» -με μία μόνο φωτογραφία- τον πολιτικό προσανατολισμό με ακρίβεια 70% έως 72%, δηλαδή «πέφτει μέσα» επτά στις δέκα φορές, αρκετά καλύτερα από μια αξιολόγηση στην τύχη (πιθανότητα 50% ή πέντε στις δέκα φορές). Σύμφωνα με τον ίδιο, ο μέσος άνθρωπος είναι σωστός περίπου σε ποσοστό 55%, όταν καλείται να κρίνει οπτικά πώς τοποθετείται κάποιος στην πολιτική. Τα αντίστοιχα ποσοστά για την «με το μάτι» αναγνώριση του σεξουαλικού προσανατολισμού είναι 76% (τεχνητή νοημοσύνη) έναντι 56% (άνθρωπος).
«Οι άνθρωποι μπορεί να παραβλέπουν ή να παρερμηνεύουν κάποιες ενδείξεις, αλλά αυτή η χαμηλή ακρίβεια τους δεν αντιπροσωπεύει κατ' ανάγκη το όριο του τι μπορούν να πετύχουν οι αλγόριθμοι», σύμφωνα με τον Κοζίνσκι.