Ενώ τον περασμένο Μάρτιο, κατά το πρώτο lockdown, προσπαθούσαμε να διατηρήσουμε την ελπίδα και την ψυχραιμία μας, σήμερα οι περισσότεροι νιώθουμε ανασφάλεια, θυμό, στασιμότητα και φόβο.
Το αίσθημα του θυμού βιώνεται πρωτίστως λόγω των περιορισμών που νιώθουμε ότι επιβάλλονται στην καθημερινότητά μας και της ανασφάλειας για τα οικονομικά μας, ενώ ο φόβος συνδέεται περισσότερο με το ζήτημα της υγείας.
Θυμός
Στην πρώτη ομάδα (θυμός), που είναι και η μεγαλύτερη αντιπροσωπεύοντας το 27.3% του γενικού πληθυσμού, ανήκουν περισσότερο άντρες παρά γυναίκες και περισσότερο αυτοί που τοποθετούνται προς τα Αριστερά σε πολιτικό επίπεδο.
Φόβος
Στη δεύτερη ομάδα (φόβος) ανήκουν συγκριτικά περισσότερες γυναίκες και άνθρωποι ηλικίας 31-44 ετών. Μάλιστα ανησυχούν πολύ περισσότερο για την υγεία των δικών τους παρά για τη δική τους. Σε αυτή την ομάδα θα βρούμε και συγκριτικά μεγαλύτερα ποσοστά ανέργων, πιθανόν η ανεργία εντείνει το αίσθημα φόβου που βιώνουν.
Στασιμότητα και μοναξιά
Οι πιο νέοι (19-30) δεν νιώθουν φόβο ή θυμό αλλά βιώνουν έντονα στασιμότητα και μοναξιά, που φαίνεται να προέρχεται από το γεγονός ότι η πανδημία και το lockdown έχουν βάλει φρένο στην καθημερινότητα και τα όνειρά τους. Αυτή η ομάδα ανησυχεί συγκριτικά περισσότερο και για την ψυχική της υγεία, κάτι το οποίο έχουν υπογραμμίσει και άλλες έρευνες σε παγκόσμιο επίπεδο αναφορικά με την ψυχική υγεία των νέων.
Το εισόδημα διαφοροποιεί τα συναισθήματα
Παρόλα αυτά δεν βιώνουμε όλοι την παρούσα κρίση με τον ίδιο τρόπο. Μία ουσιαστική
διαφοροποίηση είναι η οικονομική κατάσταση του καθενός. Η έρευνα δείχνει ξεκάθαρα ότι όσο μεγαλύτερο είναι το προσωπικό εισόδημα τόσο καλύτερα νιώθει κάποιος στην παρούσα φάση και τόσο πιο αισιόδοξα βλέπει το μέλλον.
Ακόμα και οι δραστηριότητες που θα κάνουμε στην καραντίνα διαφέρουν ανάλογα με το εισόδημά μας. Τα υψηλότερα εισοδήματα δηλώνουν ότι θα ασχοληθούν πολύ περισσότερο με τη φυσική άσκηση και θα περάσουν περισσότερο χρόνο με την οικογένειά τους στο lockdown, ενώ αυτοί με συγκριτικά χαμηλότερο εισόδημα θα δαπανήσουν περισσότερο χρόνο στο internet.
Αυτό που δίνει ελπίδα στους πιο εύρωστους οικονομικά αυτή την περίοδο είναι η δουλειά τους και η επιστήμη, ενώ όσο μειώνεται το εισόδημα η μουσική, η θρησκεία και τα κατοικίδια είναι συγκριτικά πιο σημαντικές πηγές ελπίδας. Επιπλέον, τα υψηλότερα εισοδήματα ανησυχούν πολύ περισσότερο για την οικονομική κατάσταση της χώρας και το πότε θα βγει το εμβόλιο, ενώ όσο μειώνεται το εισόδημα τόσο περισσότερο αγχώνονται οι πολίτες για την προσωπική τους οικονομική κατάσταση.
Και θετικά συναισθήματα για το 24%
Υπάρχει, ωστόσο, κι ένα 24% του πληθυσμού που βιώνει πρωτίστως θετικά συναισθήματα αυτή την περίοδο: ψυχραιμία, ελπίδα, ηρεμία και αισιοδοξία. Εκτός από υψηλότερα εισοδήματα αυτή η ομάδα απαρτίζεται συγκριτικά περισσότερο από ανθρώπους που τοποθετούνται στα Δεξιά αναφορικά με τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Ο πληθυσμός αυτής της ομάδας, μάλιστα, δείχνει να έχει και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση από τους υπόλοιπους, γεγονός που δικαιολογεί την ψυχραιμία και αισιοδοξία που δείχνουν.
Είναι η ομάδα που στην ερώτηση «τι μου δίνει ελπίδα» απαντά «Ο εαυτός μου» σε ποσοστό 46%, ενώ ο μέσος όρος του πληθυσμού δηλώνει το ίδιο σε ποσοστό 30%. Σε αυτή την ομάδα ανήκουν περισσότερο άντρες παρά γυναίκες και συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό εδώ είναι περισσότεροι αυτοί με ηλικία 55+ αλλά και οι συνταξιούχοι.
Η πλειοψηφία τηρεί τα μέτρα
Η μεγάλη πλειοψηφία υποστηρίζει ότι τηρεί τα υγειονομικά μέτρα και θα συνέχιζε να το κάνει ακόμα κι αν δεν υπήρχε χρηματικό πρόστιμο. Μία ένδειξη της υπευθυνότητας που αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας.
Χαμηλή η ικανοποίηση από κυβέρνηση και ελληνικά ΜΜΕ
Στο μεταξύ, η ικανοποίηση από την κυβέρνηση και τα ελληνικά ΜΜΕ είναι αρκετά χαμηλά και σε πτωτική τάση από τον Μάρτιο, ακόμα και από αυτούς που πολιτικά τοποθετούνται περισσότερο προς τα Δεξιά.
Επιπλέον το 40%, πιστεύει ότι θα χρειαστούν 1-2 χρόνια για να επιστρέψουμε σε μία «κανονικότητα» ενώ ένα 24% θεωρεί ότι θα χρειαστούν περισσότερο από 2 χρόνια.
Το πότε θα είναι διαθέσιμο το εμβόλιο δεν φαίνεται να αποτελεί προτεραιότητα για τους πολίτες, μόνο το 10% του πληθυσμού δηλώνει ότι ανησυχεί για αυτό. Μάλιστα το 25% πιστεύει ότι θα χρειαστεί περισσότερο από ένα χρόνο μετά τη διάθεση του εμβολίου για να πούμε ότι ζούμε με «ασφάλεια» ενώ ένα 28% πιστεύει ότι δεν θα επιστρέψουμε ποτέ σε μία «κανονικότητα» ανεξάρτητα της ύπαρξης εμβολίου.
Ταυτότητα έρευνας
Η έρευνα διενεργήθηκε από την εταιρεία στρατηγικών ερευνών Long Lust (thelonglust.com) το διάστημα 13-18 Νοεμβρίου σε δείγμα 1.235 ατόμων από όλη την Ελλάδα με τη μορφή
ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου.
Το δείγμα ήταν τυχαίο και η μέση διάρκεια απάντησης του ερωτηματολογίου ήταν 10 λεπτά. H έρευνα, την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη σε αυτό το link, ήταν αυτοχρηματοδοτούμενη, δεν υποστηρίχθηκε ούτε οργανώθηκε για τους σκοπούς κάποιας τρίτης οργάνωσης ή εταιρείας.
