Latest News

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2020

Καμάλα Χάρις: Ποια είναι η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ

 


Η Καμάλα Χάρις, η πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, διαβεβαίωσε ότι ...«δεν θα είναι η τελευταία».

Μιλώντας σε ένα πλήθος υποστηρικτών που συγκεντρώθηκε στο Γουίλμινγκτον στο Ντέλαγουερ για να γιορτάσουν τη νίκη του Τζο Μπάιντεν στις προεδρικές εκλογές, η Δημοκρατική γερουσιαστής απέτισε φόρο τιμής στις «γενιές των γυναικών» που «άνοιξαν το δρόμο» γι 'αυτήν.

Η εκλογή του Τζο Μπάιντεν ως Προέδρου των ΗΠΑ σηματοδοτεί «μια νέα μέρα για την Αμερική», είπε η Χάρις.

«Καθώς η ίδια η δημοκρατία μας κρεμόταν από μια κλωστή σε αυτές τις εκλογές, με την ψυχή της Αμερικής να διακυβεύεται στα μάτια όλου του κόσμου, σηματοδοτήσατε μια νέα ημέρα για την Αμερική», τόνισε, παρουσιάζοντας τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ.

«Κάθε μικρό κοριτσάκι που παρακολουθεί απόψε, βλέπει ότι αυτή είναι μια χώρα δυνατοτήτων».

Ποια είναι η πρώτη γυναίκα αντιπρόεδρος των ΗΠΑ

Η Καμάλα Ντέβι Χάρις είναι το πρόσωπο που έρχεται από το μέλλον τους.

Ο «θηλυκός Ομπάμα», προσωνύμιο που κέρδισε από το 2015 όταν διεκδικούσε τη θέση της γερουσιαστή, αποτελεί αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο στοίχημα των Δημοκρατικών. Και όπως γράφουν οι υποστηρικτές της, καλά θα κάνουν οι σεφ του Λευκού Οίκου να μάθουν γρήγορα να μαγειρεύουν pongal και sambar. Ομως τα παραδοσιακά ινδικά φαγητά δεν είναι αυτά που χαρακτηρίζουν την 56χρονη Καμάλα.

Κόρη μεταναστών από την Ινδία και την Τζαμάικα, είναι η πρώτη Αφροαμερικανή υποψήφια για την (αντι)προεδρία των ΗΠΑ και η τέταρτη γυναίκα που στοχεύει τόσο ψηλά, μετά την Τζεραλντίν Φεράρο (υποψήφια αντιπρόεδρος των Δημοκρατικών το 1984), τη Σάρα Πέιλιν (υποψήφια αντιπρόεδρος των Ρεπουμπλικανών το 2008) και τη Χίλαρι Κλίντον (υποψήφια πρόεδρος με τους Δημοκρατικούς το 2016). Θα καταφέρει να κάνει τη διαφορά; Το βιογραφικό της πάντως είναι γεμάτο πρωτιές. Αλλωστε και ο Μπάιντεν από αντιπρόεδρος ξεκίνησε.

Η Καμάλα Χάρις ήταν η πρώτη Αφροαμερικανή γενική εισαγγελέας και αργότερα η πρώτη Αφροαμερικανή γερουσιαστής που εκλέχθηκε στην Καλιφόρνια, την αχανή και πιο δημοφιλή Πολιτεία των ΗΠΑ. Από τότε κρατούν οι δεσμοί της με τον Ομπάμπα, τον οποίο και η ίδια είχε υποστηρίξει όταν ακόμα ήταν υποψήφιος γερουσιαστής στο Ιλινόις. «Είναι μακράν η πιο όμορφη γενική εισαγγελέας της Αμερικής», είχε πει για εκείνη, σχόλιο για το οποίο αργότερα ζήτησε συγγνώμη, φοβούμενος μήπως ξεπέρασε τα ασφυκτικά αμερικανικά σύνορα της πολιτικής ορθότητας.

έχοντας διατηρήσει ζωντανές τις ρίζες της και με τις δύο κοινότητες καταγωγής της, δεν περιορίστηκε εκεί, αλλά ανέπτυξε το λόγο και τη δράση της για τη στήριξη της λευκής μεσαίας τάξης. Αλλωστε, αν κάτι καταλάβαμε καλά από τον τρόπο που ψήφισαν οι Αμερικανοί στις τελευταίες εκλογές, είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε πώς ακριβώς ψηφίζουν. Οι υπεραπλουστευμένες ερμηνείες ότι οι μετανάστες δεύτερης γενιάς θα γύριζαν την πλάτη τους στον Τραμπ καταρρίφθηκαν μαζί με το γόητρο των δημοσκόπων, όταν άρχισαν να καταμετρώνται οι ψήφοι των Λατινοαμερικάνων. Αλλά και η ίδια η Χάρις δεν βρέθηκε ξαφνικά από κάποια αμερικανική «φαβέλα» στην κούρσα για τον Λευκό Οίκο. Ο πατέρας της, Ντόναλντ Χάρις, με καταγωγή από την Τζαμάικα, ήταν οικονομολόγος καθηγητής πανεπιστημίου, και η μητέρα της, Σιαμάλα Κοπαλάν, από την Ινδία, ήταν ερευνήτρια στον τομέα του καρκίνου. Γνωρίστηκαν όταν έκαναν μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο Berkeley και η ίδια σπούδασε στο Howard University και στη συνέχεια στο Hastings College of the Law του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.

Η αυστηρή, αμείλικτη εισαγγελέας, που επί θητεία της αυξήθηκαν οι καταδίκες -όχι όμως οι θανατικές ποινές-, εξελίχθηκε σε μια ιδιαίτερα επικοινωνιακή και εξίσου δυναμική υποψήφια που δεν άφηνε κουβέντα να πέσει κάτω. Οταν ρωτήθηκε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια γυναίκα σε έναν κόσμο φτιαγμένο για άνδρες, δεν τις αρνήθηκε. Αλλά, όπως είπε, «δεν πρέπει ποτέ να ζητάς κανενός την άδεια για να ηγηθείς. Στη ζωή μου άκουγα διαρκώς “Οχι”. Αλλά εγώ τρώω τα “Οχι” για πρωινό». Οσο για την ατάκα της «Τώρα μιλάω εγώ», στη διάρκεια του debate με τον Μάικ Πενς, έγινε trend στα σόσιαλ μίντια και λογότυπο στα μπλουζάκια των νεαρών κοριτσιών της «βαθιάς» Αμερικής.