Ο Μιχάλης Μακρυγιάννης, ο οποίος είχε καταδικασθεί τέσσερις φορές ισόβια για πέντε δολοφονίες, αφέθηκε ελεύθερος από τις 20 Ιουλίου 2020–σύμφωνα με τα κρατικά έγγραφα που αποκαλύπτει «Το Βήμα»- ύστερα από τον υπολογισμό 1.370 ημερών εργασίας στην φυλακή, λόγω της φοίτησής του στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας.
Ακόμη αφέθηκε ελεύθερος λόγω της αναστολής του υπολοίπου της ποινής του που ήταν έξι χρόνια, οκτώ μήνες και 16 ημέρες με βάση βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Χανίων που ακύρωσε απορριπτική του αιτήματος αποφυλάκισης διάταξη, της 14ης Φεβρουαρίου 2020, του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χανίων. Με βασικούς όρους αποφυλάκισης την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και την εμφάνισή του μία φορά το μήνα, έως και τον Απρίλιο του 2027, σε αστυνομικό τμήμα περιοχής της Θεσσαλίας στην οποία διαμένει.
Η δράση του
Ο γνωστός ισοβίτης μαζί με την σπείρα του και με τους αδελφούς Βασίλη και Νίκο Παλαιοκώστα είχαν διαπράξει την δεκαετία του ’80 ληστείες τραπεζών. Στις 20 Δεκεμβρίου 1985 είχε σκοτώσει έξω από ένα μπαρ στα Τρίκαλα τον σερβιτόρο Σπύρο Βαλταδώρο ύστερα από διένεξη για μια σερβιτόρα. Συνελήφθη τότε και καταδικάστηκε σε 23 χρόνια φυλάκιση για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Τον Οκτώβριο του 1990 απέδρασε από τα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων και από τότε ζούσε στην παρανομία.
Τον Οκτώβριο του 1993 ο 30χρονος τότε Μιχάλης Μακρυγιάννης, σκότωσε τον ταμία του νυχτερινού κέντρου «Χρυσή Νύχτα», Στέλιο Χριστοδουλάκη και κατά λάθος τον φίλο του Αντώνη Δημητρόπουλο και τραυμάτισε σοβαρά ακόμη δύο υπαλλήλους του μαγαζιού λόγω, όπως τότε είχε αναφερθεί, της χρέωσης μεγάλου χρηματικού ποσού για λουλούδια.
Στις 23 Δεκεμβρίου 1993 μαζί με έναν άλλο ποινικό, πυροβόλησαν πέντε φορές την σύντροφό του, Αγγελική Τσενεμπή, η οποία πέθανε αργότερα στον Καναδά. Στα τέλη Οκτωβρίου του 1994, ο ταχυδρομικός υπάλληλος Ηλίας Λιάβας βρέθηκε δολοφονημένος στο 61ο χιλιόμετρο Αθηνών – Σουνίου. Οι υποψίες των συγγενών του στράφηκαν αμέσως στον Μακρυγιάννη.
Στη συνέχεια διέπραξε σειρά ένοπλων ληστειών και συνελήφθη τελικά στις 20 Δεκεμβρίου 1994 μαζί με τον συνεργό του στην εγκληματική επίθεση εναντίον της φίλη του, σε ένα σπίτι στη Γαλάζια Ακτή.
Toν Αύγουστο του 2006 μετά από πενθήμερη άδεια δεν επέστρεψε στις φυλακές Αλικαρνασσού και τελικά συνελήφθη στις 18 Οκτωβρίου 2007 στο Χαϊδάρι μαζί με άλλους δύο κακοποιούς. Τον Αύγουστο του 2012 εξαφανίσθηκε μετά την πενθήμερη άδεια που είχε πάρει – την 11η που είχε λάβει μέχρι τότε- από τις φυλακές της Λάρισας. Τότε μάλιστα υπήρχε σειρά επικριτικών δημοσιευμάτων για τον τρόπο που έλαβε αυτή την άδεια. Με τον ίδιο να αναφέρει εγγράφως ότι υπάρχει παραβίαση των δικαιωμάτων του.
Στην διάρκεια της φυγής του είχε προχωρήσει σε ληστείες τραπεζών. Ωστόσο συνελήφθη την 1η Νοεμβρίου 2012 από αστυνομικούς της Ασφάλειας Αττικής και της ΕΚΑΜ σε διαμέρισμα στο Περιστέρι.
Σύμφωνα με στελέχη της ΕΛ.ΑΣ ο Μακρυγιάννης ήταν από τους πρώτους ποινικούς, ο οποίος απέκτησε επαφή με αντιεξουσιαστές την δεκαετία του ’90.
Τα τελευταία χρόνια υπήρχαν πολλές αναρτήσεις ομάδων του αναρχικού χώρου υπέρ της αποφυλάκισης του εν λόγω ποινικού όπου ανάμεσα στα άλλα ανέφεραν ότι «ο Μιχάλης Μακρυγιάννης πρέπει να αποφυλακιστεί γιατί συνεχίζεται παράνομα και κυρίως απάνθρωπα ο βασανισμός ενός κρατούμενου και γιατί η παραπάνω κράτηση ανοίγει την πόρτα για την επανάληψη αυτού και σε άλλους φυλακισμένους, κρατώντας τους όμηρους επ’ αόριστο στην φυλακή. Γι αυτό η άμεση αποφυλάκιση του Μιχάλη Μακρυγιάννη μας αφορά όλους».
Το τελευταίο χρονικό διάστημα σε επιστολές του είχε κατηγορήσει τους αστυνομικούς ότι παρεμποδίζουν την αποφυλάκιση του.
